محمد شریفی مقدم درخصوص سختی کار پرستاران گفت: بر طبق آمار‌های به دست آمده بیش از ۸۰ درصد پرستاران در حیطه کاری خود خشونت را تجربه کرده‌اند. این درحالی است که درطی کمتر از شش ماه گذشته، در سه بیمارستان کشور چندین پرستار مورد ضرب و شتم قرار گرفته و منجر به بستری شدن این کادر درمانی شده است.
وی افزود: ارائه خدمات مناسب از جانب پرستاران به مردم از جمله وظایف آنها است، اما مردم نیز باید نسبت حجم بالای کار پرستاران و کمبود نیروی جایگزین آگاه بوده و درقبال فشار‌های ناشی از آن نسبت به پرستاران نیز احساس مسئولیت کنند.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری خاطر نشان کرد: پرستاری از جمله شغل‌های پرخطر است که در مواقع حساس و فشار روانی حاکم بر خانواده‌های نگران بیمار ، معمولا مورد فحاشی و یا ضرب و شتم قرار می‌گیرند این درحالی است که تمامی کادر درمانی به دنبال ارائه بهترین خدمات به بیماران بوده و از هیچ مسئولیتی دریغ نمی‌کنند، اما معمولا میزان نارضایتی‌های مردم از سیستم‌های پیگیر را این طیف جامعه متقبل می‌شوند و در قبال کوتاهی در کار پزشکان نیز این افراد با خانواده‌های نگران و عصبانی روبه رو هستند.
وی عنوان کرد: میزان خشونت در مشاغل مختلف با هم متفاوت است و می‌توان به جرأت گفت پرستاران در حیطه پزشکی در اولویت‌های روبه رو با خشونت بیماران یا همراهان آنان هستند. درطی سالیان گذشته موارد زیادی از آزار و اذیت‌های لفظی و یا بدنی از جانب بیماران و خانواده‌های آنها به پرستاران اعلام شده است.
شریفی مقدم با اشاره به خطر ابتلای بسیاری از پرستاران به بیماری‌های مختلف، گفت: فارغ از درگیریهای لفظی و بدنی مراجعه کنندگان به پرستاران، یکی دیگر از مشکلات این شغل مواجه آنها با انواع بیماری‌های خطرناک است در حالی که وظیفه پرستار ارائه خدمات درمانی به بیماران است، اما در بسیاری از مواقع کادر درمانی نیز خود درگیر بیماری‌های خطرناک از جانب مراجعه کنندگان می‌شوند.
وی افزود: بیماری‌هایی مانند سل، ایدز، آنفلوآنزا و ... از جمله بیماری‌هایی هستند که در بسیاری از مواقع بر اثر مراجعه یک بیمار تصادفی یا برخورد خون بدن آنها با سطح پوست یا پخش ویروس بیماری‌های خطرناکی مانند آنفلوآنزا در فضای اورژانس، ویروس ناقل بیماری، به بدن پرستاران منتقل می‌شود و با وجود رعایت تمامی نکات ایمنی مانند استفاده از روپوش، دستکش و رعایت نکات بهداشتی، اما همچنان شاهد ابتلای پرستاران به این گونه بیماری‌ها درفضای بیمارستان‌ها هستیم.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری خاطر نشان کرد: با مراجعه بیمار بدحال پرستار در وهله اول به علائم بیماری و نوع ضایعات وارد شده به او توجه می‌کنددر حالی که در بسیاری از موارد، خبری از علائم بیماری‌های خطرناک در فرد وجود ندارد و معمولا اطلاع از بیماری‌های خطرناک نهفته دربدن بیمار، با تاخیر همراه است بنابراین برخورد خون و یا هوای تنفسی آنها می توان کادر درمانی را مبتلا کند.
شریفی مقدم اذعان داشت: امکان ابتلا به بیماری‌های خطرناک از بیماران، در زنان پرستار نسبت به مردان، بیشتر است و در بسیاری از مواقع انتقال بیماری در تصادفات، جراحت‌های همراه با خونریزی، مشکلات تنفسی و یا در تزریقات متعدد صورت می‌گیرد.
وی در خصوص عدم امنیت روانی و جانی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های روانی عنوان کرد: معمولا بیماران بستری شده در بیمارستان‌های روانی نسبت به هر فردی حس حمله دارند و این امر موجب می‌شود بسیاری از پرستاران در ارائه خدمات و تزریق دارو به این بیماران دچار مشکل شوند که علاوه بر درگیریهای بدنی و لفظی از لحاظ روحی ،پرستاران آماده به خدمت در این بیمارستان‌ها،دچار آسیب‌های جدی می‌شوند این درحالی است که در صورت بروز هر گونه اتفاق برای پرستاران و شکایت به مراجع قضایی هیچ گونه پیگیری لازمی صورت نمی‌گیرد و در نهایت، رأی بر مبنای عدم صحت و سلامت فرد بیمار صادر می شود بنابراین حمایت خاصی شامل حال پرستاران نمی‌شود.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری یادآور شد: بر اساس سختی کار پرستاران مربوط به بیمارستان‌های روانی، سالیانه دوماه مرخصی و بازنشستگی زود هنگام برای این کادر درمانی در نظر گرفته شده است، اما با توجه به مشکل کمبود کادر درمانی، بازنشستگی زودهنگام این افراد معمولا صورت نمی‌گیرد و آنها مجبور به ادامه فعالیت تا پایان سابقه کاری موجود در سیستم بازنشستگی هستند.
