محمد انصاری‌پور با بیان اینکه برای پیشگیری از خروج انسان از محدوده تعادل لازم است, انسان عمده غذاهای خود را از غذای مطلق انتخاب کند، اظهار کرد: غذای مطلق غذایی است که فقط از جنبه مادی خود در بدن اثر می‌کند یعنی ماده‌ای در بدن ایجاد می‌کند یا به انرژی تبدیل می‌شود اما غذای دوایی یا دوای غذایی علاوه بر تاثیر مادی با کیفیات خود یعنی سردی،گرمی، خشکی و تری نیز روی بدن اثر می‌گذارند, دوای مطلق فقط اثر کیفی روی بدن دارد.
این دستیار تخصصی طب سنتی ایران تصریح کرد: سم نیز اثر دارویی یعنی کیفیت قوی دارد و برای بدن مضر است, غذای مطلق مانند نان، گوشت بره و گوساله جوان (یک ساله)، گوشت تیهو، کبک، شیرینی سازگار با بدن، انجیر و انگور, غذای دوایی مثل اکثر میوه‌ها و دوای غذایی مثل کاهو و سبزیجات اولی خاصیت غذایی و دومی خاصیت دوایی بیشتری دارند.
انصاری‌پور اضافه کرد: سیب یک غذای دوایی با اثر خاص یا ذوخاصیه است یعنی علاوه بر ارزش غذایی، کیفیت گرمی در بدن ایجاد می‌کند و اثر خاص آن ایجاد نشاط و فرح است, دوای مطلق مانند دارچین، فلفل و زنجبیل که هر سه، گرم و خشک هستند و سبب گرمی و خشکی در بدن می‌شوند.
وی یادآور شد: از میان میوه‌ها انجیر و انگور بیشترین نزدیکی را با غذا را دارند و طبع آنها با بدن انسان نزدیک است یعنی کمترین اثر دارویی را دارند, خرما طبق نظر ابن سینا در سرزمین‌هایی که تولید می‌شود باید غالبا مصرف شود.
این دستیار تخصصی طب سنتی ایران افزود: خوردنی‌های سرد مثل دوغ، ماست و خیار با چاشنی‌های گرم مثل نعنا و پونه مصرف شوند تا از سردی آنها کاسته شود؛ نباید در خوردن مواد سرد افراط کرد بعضی هم که بستنی را می‌بلعند یعنی با سرعت زیادی می‌خورند معده خود را بیمار خواهند کرد.
انصاری‌پور خاطرنشان کرد: علت تحمل سرما در بعضی افراد این است که آنها مزاج و بدن قوی دارند؛ بدن عضلانی و با مزاج گرم تحمل بیشتری نسبت به سرما دارند البته بوعلی سینا می‌گوید سرما و آب سرد اگر در حال حاضر، ضرر خود را نشان ندهد با مرور ایام و مسن‌تر شدن، ضرر خود را نشان خواهد داد بنابراین جسم قوی هم مجوز افراط در خوردن آب سرد و شنا در آب سرد نیست.
