تنها شما نیستید که ریزش مو را تجربه می‌کنید بلکه اکثر زنان چنین اختلالی را تجربه کرده‌اند.
کم شدن مو در زنان به دلایل متفاوتی اتفاق می‌افتد، ولی بحث جدی در این رابطه صورت نگرفته و در بسیاری از موارد دلایل ریزش مو قابل تشخیص و درمان است.
در سال ۲۰۱۳ مقاله‌ای که در مجله‌ی جراحی پلاستیک ترمیمی منتشر شد، عوامل موثر بر ریزش مو را مورد بررسی قرار داد. محققان از یک استراتژی جالب برای مطالعه‌ی عوامل ژنتیکی و رفتاری استفاده کردند.
آن‌ها مجموعه‌ای از ۹۲ دو قلوی همسان را مورد بررسی قرار دادند. هر یک از دوقلو‌ها از چند روش مورد بررسی قرار گرفتند به گونه‌ای که از موهای آن‌ها عکس‌های دیجیتالی گرفته شد، اندازه گیری‌های دقیق از جلوی سر، دو طرف و بالای خط رویش مو‌ها انجام شد، کم پشت شدن مو در هر قسمت از سر توسط متخصص بررسی و پرسشنامه‌ای در مورد رفتارهای آن‌ها در طول زندگی تکمیل گردید.
سپس، ریزش موی هر فرد با رفتارهایش در طول زندگی مرتبط شده و با دو قلوی همسان خود مقایسه شد. تئوری این است که هر دو قلوی همسان، ژنتیک تقریبا یکسان، اما رفتارهای متفاوتی دارند، بنابراین این راهی است تا ببینیم که ژن‌ها در مقابل رفتارها، چقدر بر ریزش مو تاثیر می‌گذارند.
گاهی اوقات عوامل دست به دست هم می‌دهند تا شرایط طاسی افراد را فراهم کنند که یکی از آن‌ها عوامل استرس‌های فیزیکی است.
برای مثال هر نوع استرس فیزیکی مانند عمل جراحی، تصادف و یا یک بیماری شدید مانند آنفولانزا می‌توانند رشد مو را متوقف کنند و ریزش مو تلوژن افلوویوم را در فرد ایجاد می‌کند.
یکی دیگر از عوامل که رشد مو را متوقف می‌کند دوران بارداری است. در این دوران به دلیل ترشح هورمون‌هایی خاص رشد مو متوقف و شروع به ریزش می‌کند.
کمبود پروتئین در رژیم غذایی بعد از ۲ الی ۳ ماه تاثیرات منفی خود را به میزان شدیدی بر روی بدن نشان می‌دهد به همین خاطر توصیه می‌شود که با مصرف ماهی، گوشت، تخم مرغ و محصولات لبنی این کمبود را جبران کنند.
همچنین استرس‌های عاطفی که بعد از مسائلی همچون طلاق، بحث و جدل و بیمار شدن نزدیکان به وجود می‌آید نیز می‌تواند در ریزش مو نقش داشته باشد.
