سال‌هاست که دولت‌های مختلف در آستانه انتخابات ریاست جمهوری با هدف کسب آرای فرهنگیان، وعده‌هایی را در حوزه آموزش‌وپرورش و بهبود وضعیت معیشتی فرهنگیان سر می‌دهند، وعده‌هایی اغواگرانه که نوید از تحول در نظام آموزش‌وپرورش کشور دارد اما پس از برگزاری انتخابات و مستقر شدن دولت، وعده‌های مطرح شده تا چه اندازه رنگ تحقق می‌گیرد؟ به اذعان فرهنگیان، آنها سال‌هاست که از شعارهای تکراری و بدون پشتوانه خسته شده‌اند.
اصلی‌ترین درخواست معلمان، بحث منزلت و معیشت است، سال‌هاست که وعده برابری حقوق فرهنگیان با کارکنان سایر دستگاه‌ها به ویژه اساتید دانشگاه سر داده می‌شود اما این موضوع تا کنون محقق نشده و این رویه نارضایتی و گاه بی‌انگیزگی معلمان را رقم زده است و گاه مشاهده می‌شود، فرهنگیان بازنشسته برای دریافت پاداش بازنشستگی خود مجبورند تجمعاتی را مقابل مجلس و سازمان برنامه و بودجه برگزار کنند چرا که در بهترین حالت این پاداش با یک سال تاخیر به دستشان می‌رسد.
فرهنگیان براین باور بودند که در دولت یازدهم همان گونه که طرح تحول سلامت اجرا شد در بحث آموزش‌وپرورش نیز تحولاتی ایجاد می‌شود اما این باور هیچگاه رنگ اجرا به خود نگرفت و آموزش‌وپرورش جزو اولویت‌های اصلی قرار نگرفت.
در این گزارش تلاش کردیم تا با تعدادی از معلمان به نمایندگی از جامعه معلمی کشور به گفت‌وگو بنشینیم تا از خواسته‌ها و مطالباتشان که باید مورد توجه دولت دوازدهم قرار بگیرد، آگاه شویم و بدانیم کدام وعده‌های دولت یازدهم از نگاه آنها در حوزه آموزش‌وپرورش رنگ واقعیت به خود گرفت؟
* ابراهیمی معاون یکی از مدارس اندیمشک معتقد است که اولین انتظار از دولت آینده، اصلاح نظام آموزشی و نمره‌دهی براساس تلاش دانش‌آموز و معطوف نکردن آموزش‌ها صرفاً برای قبولی در کنکور است.
توجه به معیشت فرهنگیان و افزایش حقوق آنها هم ردیف با سایر کارکنان دولت نیز باید مورد توجه دولت دوازهم قرار بگیرد. یک فرهنگی پس از بازنشستگی حدود یک میلیون تومان کمتر از فرهنگیان شاغل دریافت می‌کند و تبعیض‌های بسیاری میان فرهنگیان و سایر کارمندان دولت وجود دارد به گونه‌ای که فرهنگیان از مزایای سایر دستگاههای دولتی محروم هستند.وضعیت نامناسب معیشتی منجر به بی‌انگیزگی معلمان شده است و همین مسئله افت کیفیت آموزش و بی‌انگیزگی دانش‌آموزان را رقم می‌زند.
فراهم‌کردن آموزش رایگان و عدالت آموزشی در همه زمینه‌ها و توجه به وضعیت دانش‌آموزان و معلمان در مناطق محروم کشور که با شرایط سختی فعالیت می‌کنند حداقل با داشتن برنامه‌های مشخص در دولت دوازدهم رنگ اجرا به خود بگیرد.
* نصیری معلم یکی از مدارس در شهرستان‌های استان تهران: دولت‌ها باید به این باور برسند که آموزش‌وپرورش جزو اولویت‌های کشور است و براین اساس به جایگاه آموزش‌وپرورش و نقش معلمان در کشور توجه جدی شود، وضعیت فرسودگی مدارس، کاهش تراکم دانش‌آموزان در کلاس درس، پرداخت سرانه به مدارس و افزایش کیفیت آموزش به ویژه در مدارس دولتی باید مورد توجه باشد. متاسفانه در سال‌های اخیر شاهد واگذار مدارس دولتی به بخش خصوصی بودیم که این کار نه تنها موفق نبود بلکه آسیب‌هایی نیز برای کیفیت مدارس دولتی داشت.
* فرجی مشاور دریکی از مدارس پایتخت: متاسفانه در مناظره نخست کاندیداهای ریاست جمهوری شاهد بودیم که در طراحی سوالات به مقوله آموزش‌وپرورش توجهی نشد و کاندیداها در برنامه‌های انتخاباتی خود حرفی از فرهنگیان و آموزش‌وپرورش نزدند.
به نظرم دولت فعلی اقدامات موثری در خصوص تقویت برخی خواسته‌های معلمان داشته به عنوان مثال اقدامات موثری در زمینه افزایش حقوق صورت گرفته است. البته خود دولت هم اذعان دارد که این حداقل تقویت بوده ولی جای کار زیادی دارد. در خصوص بیمه, حقوق، رفاه عمومی و بسیاری موضوعات معلمان حرف‌های زیادی دارند. معلمان در انتخابات اولویت‌های ملی را بر اولویت‌های صنفی ترجیح می‌دهند به‌خاطر همین فضا، گفتمان معلمان از درخواست‌های صنفی فاصله گرفته است و این را خوب می‌دانم که معلم در لحظات حساس قدرت تمیز موضوعات را دارد ولی در کل خواسته‌های معلمان برای همه کاندیداها بطور یکسان و مشخص است و بارها تکرار شده است. معلمان انتظار دارند منزلت آنها در دولت‌ها حفظ شود و از آنها سوء استفاده تبلیغاتی صورت نگیرد .
* هاشمی نکو فرهنگی و مدیر سابق یکی از ادارات آموزش‌وپرورش شهر تهران: اولویت‌های اصلی در ساحت معیشتی فرهنگیان رفع تبعیض پرداختی بین آموزش و پرورش و سایر دستگاههای دولتی است تا ملعمان احساس نکنند کارمندان دستگاههای دیگر مقبولتر هستند. همچنین بیمه طلایی فرهنگیان در سال‌های گذشته افول پیدا کرده به‌گونه‌ای که اکثر مراکز درمانی و بیمارستان‌ها فرهنگیان را پذیرش نمی‌کنند و آنها فاکتورها را بین بیمه و آموزش و پرورش می‌برند و می‌آورند که این روند باید اصلاح شود.
در بحث رتبه بندی معلمان آنچه دولت انجام داده، رفع تکلیف است و باید به نقطه‌ای برسیم که فرهنگیان با توجه به رتبه‌هایی که کسب می‌کنند تا 80 درصد حقوق اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها را دریافت کنند و با اضافه شدن 100 یا 300 هزار تومان به حقوق آنها مشکلات حل نمی‌شود.
در ساحت آموزشی نیز بحث تغییر سیستم از حافظه محوری به خلاقیت محوری را داریم و این روند باید در مدارس گسترش یابد از سوی دیگر تقلیل حجم کتاب‌های درسی باید مدنظر باشد، محتوای کتاب‌های درسی ایران چهار برابر محتوای کتاب‌های درسی کشورهای موفق در حوزه آموزش است و در چنین شرایطی معلم فرصت خلاقیت در کلاس و افزایش کیفیت آموزشی را ندارد.
در ساحت آموزشی، قانون حذف کنکور باید اجرا شود چرا که کنکور مانع خلاقیت در نظام آموزشی است. طبق قانون سنجش و پذیرش دانشجو هر سال باید درصدی از سوابق تحصیلی دانش‌آموزان در بحث پذیرش کنکور لحاظ و این سهم به تدریج افزایش یابد اما هم‌اکنون قانون حذف کنکور متوقف مانده است.
ارتقای کیفی دانشگاه فرهنگیان باید مدنظر باشد چرا که این دانشگاه به صورت مستقیم در ارتقای نیروی انسانی آموزش‌وپرورش تاثیر دارد و این مسئله منجر به افزایش راندمان مدارس می‌شود اما هم‌اکنون سطح کیفیت این دانشگاه بالا نیست.
شرط محاسبه یک مدرک تحصیلی برای معلمان که در 30 سال فقط یکبار می‌توانند ارتقای مدرک داشته باشند باید اصلاح شود چرا که این کار مانع پیشرفت علمی معلم می‌شود باید زمینه را برای پیشرفت علمی معلمان فراهم کرد.
در حوزه مباحث پرورشی باید به مسئله امور تربیتی و نیاز به مربیان جوان و تحصیلکرده توجه داشت معاونت پرورشی هر طرحی که داشته باشد بدون نیروهای امور تربیتی اجرا نمی‌شود و در دولت آینده باید مربیان تربیتی جوان و با انگیزه جذب شوند.
آموزش مهارت های زندگی و سبک زندگی ایرانی و اسلامی در مدارس باید مورد توجه قرار بگیرد یعنی معلمان از تدریس صرف کتاب‌های درسی خارج شده و مهارت‌های زندگی را آموزش دهند. تقویت تشکل‌های دانش آموزی نیز باید مورد نظر قرار بگیرد با این کار دانش‌آموزان مسئولیت بیشتری در اداره مدارس خواهند داشت.
در حوزه مباحث اقتصادی، دولت آینده باید با متخلفان در صندوق ذخیره فرهنگیان برخورد کند چرا که فرهنگیان انتظار دارند، افرادی که سرمایه بزرگ این صندوق را به بازی گرفته‌اند به سزای اعمالشان برسند چرا که امانتدار خوبی نبودند، دولت آینده برای استفاده بهینه از این منبع بزرگ مالی برنامه‌ریزی کند چراکه صندوق ذخیره در این دولت پایین ترین سودآوری را داشت در حالیکه با افزایش سود می‌تواند منبع درآمدی برای معلمان باشد.
آموزش و پرورش باید معاونت اقتصادی داشته باشد تا بتواند منابع آموزش‌وپرورش را مدیریت و از آن درآمدزایی کند، از خالی بودن بعدارظهر مدارس، باشگاه‌های ورزشی، استخرها و خانه‌های معلم می‌توان درآمدزایی داشت که تحقق آن نیاز به انتصاب یک فرد آشنا با مسائل اقتصادی دارد.
در حوزه مباحث مربوط به منزلت و تکریم معلم، دولت آینده باید توجه داشته باشد که وزیر آموزش‌وپرورش از جامعه فرهنگیان انتخاب شود البته در انتخاب وزیر باید به مسائلی همچون تخصص و کارآمدی نیز توجه داشت.
به گزارش تسنیم، در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، وعده‌هایی از سوی کاندیداها در حوزه آموزش‌وپرورش مطرح می‌شود اما انتظار جامعه فرهنگیان این است که کاندیداها با هدف جمع‌کردن رأی به آنها وعده ندهند و سخنانی بگویند که در صورت موفقیت و کسب رای اعتماد از مردم، بتوانند آن را عملیاتی کنند چرا که وعده‌ها دلسردی فرهنگیان از کشور را به همراه دارد.
و در پایان مروری می‌کنیم به برخی از وعده‌های انتخاباتی حجت الاسلام حسن روحانی در آستانه انتخاب ریاست جمهوری سال 92 و قضاوت در رابطه با میزان عملیاتی شدن این وعده‌ها را به خود فرهنگیان واگذار می‌کنیم...
* دولت موظف است وسایل آموزش وپرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.
* آموزش در همه دنیا، سرمایه‌گذاری بلندمدتی است که سودش نصیب خود دستگاه آموزش و پرورش نمی‌شود. آموزش و پرورش جای هزینه کردن است. دولت‌ها باید پول و اعتبار کافی برای هزینه کردن داشته باشند و خروجی آموزش و پرورش آنها باید به گونه‌ای باشد که رشد اقتصادی در سایر بخش‌ها از طریق دریافت نیروی انسانی کارآمد ایجاد شود، و از محل دریافت مالیات و رونق اقتصادی کلی، دولت‌ها دوباره اعتبار لازم برای سرمایه‌گذاری در آموزش و پرورش را به دست بیاورند.
* ایجاد یک نظام آموزشی مناسب، عادلانه، با پوشش فراگیر، غیرطبقاتی و باکیفیتی که تضمین کننده آینده جامعه باشد از وظایف حاکمیتی است، بی برو برگرد و منتی هم ندارد. وظیفه ماست که این نظام را به مسیر درست برگردانیم.
* امروز در مدارس دولتی هم از مردم شهریه می‌گیرند، حالا اسمش را چیزهای مختلف می‌گذارند.
* عدالت در آموزش هم رعایت نشده است. نمی‌شود یک عده‌ای مدارس دولتی بروند که در سال گذشته دیدیم به خاطر آتش گرفتن بخاری‌های غیراستانداردش چه بلایی سر عزیزان مردم آمد و یک عده‌ای مدارسی بروند که شهریه هر سال تحصیلی‌اش بیش از 20 میلیون تومان است و امکانات خاص به دانش‌آموز ارائه می‌شود.
* آموزش و پرورش طبقاتی شده است و من واقعاً می‌ترسم از روزی که بهترین دانشگاه‌ها فقط مال فرزندان طبقات بالایی باشد که پول دارند تا آموزش خصوصی را بخرند. مدارس به دو دسته خوب و بد تقسیم شده‌اند و عدالت آموزشی واقعا رعایت نمی‌شود.اقدام عاجلی که باید در زمینه آموزش و پرورش صورت گیرد، اصلاح روندی است که مدارس را به یک نهاد انتفاعی، خودگردان و بنگاه اقتصادی تبدیل کرده است.
