شب گذشته حادثه قطع برق در تله کابین دیزین باعث انتشار اطلاعات ضد و نقیضی از این حادثه شد. اخبار متفاوتی از تعداد محبوس‌شدگان به گوش می‌رسید. در ابتدا شاهدان عینی از حبس 70 اسکی‌باز در تله‌کابین خبر دادند. بعد از آن چرخ‌ساز مدیر عامل جمعیت هلال‌احمر استان البرز از حبس 90 نفر خبر داد اما در پایان مسئولان پیست اعلام کردند 20 الی 25 نفر در تله کابین گرفتار شدند.
ساعتی بعد حمیدرضا تفته بهره‌بردار پیست دیزین در گفت و گو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان اعلام کرد: دلیل این حادثه تصادف یک کامیون با کابل برق در جاده چالوس بوده است که منجر به قطع شدن برق پیست دیزین شده است. طی این حادثه چند تله کابین که در حرکت بودند متوقف شدند و تعدادی از اسکی‌بازان در اتاقک‌ها محبوس شدند. پس از وصل شدن برق همگی سالم از اتاقک ها خارج شده اند. تفته درباره تعداد حبس شدگان نیز اعلام کرد 20 الی 25 نفر از ورزشکاران در تله کابین مانده بوده اند.
*استاندار بودن دیزین آری یا خیر!
بحث استاندارد بودن و یا نبودن پیست دیزین و تجهیزات آن اکنون نکته قابل توجهی است که مسئولان مربوطه باید به آن پاسخ دهند.
بهرام ساوه شمشکی دبیر فدراسیون اسکی درباره نقش فدراسیون در استاندارد بودن پبیست‌ها گفت: استاندارد بودن پیست‌ها به فدراسیون هم ارتباط دارد البته فدراسیون بهره‌بردار هر پیست را معرفی می‌کند و گرفتن مجوز استاندارد به عهده خود بهره‌بردار است. این مجوز باید از سوی اداره کل ورزش و جوانان هر استان اخذ شود.
وی درباره اتفاقات پیست دیزین اظهار داشت: حتی در سوئیس که دستگاه‌های پیش رفته‌ای دارد ممکن است این اتفاقات رخ دهد. اکنون علت حادثه در حال بررسی است.
* جایزه ای برای گرفتاران
دبیر فدراسیون اسکی درباره چگونگی دل جویی از محبوس شدگان اظهار داشت: حادثه‌دیدگان بعد از بیرون آمدن از تله کابین مورد دل جویی قرار گرفتند. ضمن این که قرار بر این شد ده جلسه اسکی رایگان برای آن‌ها در نظر گرفته شود.
*هلال احمر و عملیات امدادی که انجام نشد
جالب آن که هلال احمر اعلام کرده است در دیزین عملیات امدادی انجام داده و حدود 90 را از تله کابین ها خارج کرده است این در حالی است که تفته بهره بردار و بهرام ساوه شمشکی دبیر فدراسیون این موضوع را کاملا تکذیب می کنند. تفته در این خصوص گفت: هیچ نیرویی از هلال احمر در زمان حادثه در محل حضور نداشت و زمانی که نیروهای امدادی رسیدند مردم از تله کابین خارج شده بودند.
*زنگ خطری که مدت هاست به صدا درآمده است
نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که هیچ پیستی در کشور استاندار نیست. تجهیزات و بالابرهای پیست ها به 50 سال قبل برمی گردد دلیل این فرسودگی ها مشکلات در واردات تجهیزات و نبود بودجه است. هنوز مشحص نیست آیا دیزین که کار خود را از دوم دی آغازکرده است استانداردهای لازم را داشته است یا خیر. از زاویه ای دیگر می توان گفت چنین اتفاقاتی مانند تصادف ممکن است برای هر مجموعه رخ دهد اما ان چه اهمیت دارد مدیریت بحران است. برای بزرگ ترین پیست اسکی خاورمیانه لازم به نظر می آید که برای حفظ جان هم وطنان در مواقع بحرانی از امکاناتی مانند برق اضطراری بهره ببرد تا شاهد اتفاقات تلخ سال های گذشته در همین پیست نباشیم. کافیست مسئولان مربوطه برای یک لحظه هم که شده خود را به جای محبوس شدگان در تله کابین بگذارند تا شاید ذره ای از سرمای هوا و دلهره ناتمام ثانیه به ثانیه این اتفاق را لمس کنند و هرگز راضی نشوند تا جان مردم فدای یک روز تفریحی در رشته اسکی شود.
