افزایش احتمال حمله قلبی، حتی در افرادی که ویروس ایدز در آن ها با داروهای ضدویروسی به صورت غیرقابل تشخیص در خون، سرکوب شده، هم وجود دارد.
دکتر ماتیو فاینستاین، متخصص قلب و عروق در دانشکده پزشکی دانشگاه نورث وسترن شیکاگو بیان کرد که دلایل متعددی برای این افزایش خطر وجود دارد. به گفته وی، «به نظر می رسد عامل کلیدی، التهاب مزمن ناشی از HIV است که حتی زمانی که هیچ ویروس قابل تشخیصی در خون وجود ندارد، نیز این التهاب ادامه دارد.»
فاینستاین توضیح داد که خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی بیشتر است، زیرا که ویروس مخزنی را در بافت های بدن نگه می دارد که محرک یک پاسخ التهابی و ایمنی مزمن است و می تواند منجر به توسعه پلاک التهابی و در نهایت سکته قلبی و مغزی شود. علاوه بر این، تجمع پلاک در بیماران مبتلا به HIV نسبت به افراد بدون عفونت، ۱۰ تا ۱۵ سال زودتر اتفاق می افتد.
در این مطالعه بیش از ۱۱ هزار فرد مبتلا به HIV در ایالات متحده مورد بررسی قرار گرفتند. محققان میزان حملات قلبی در عموم مردم را با میزان حملات قلبی در میان این بیماران HIV مقایسه کردند.
به گفته فاینستاین، اگر این خطر را بتوان به دقت پیش بینی کرد، پس از آن می توان بیماران را با داروهایی که خطر را کاهش می دهند، از جمله داروهای کاهش فشار خون و کلسترول، درمان کرد.
طبق گفته فاینستاین، حدود ۱.۲ میلیون آمریکایی و حدود ۳۵ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به HIV هستند.
