نمایشگاه و جشنواره‌ای با رویکر زیست محیطی توسط دانشجویان دانشگاه کشاورزی ومنابع طبیعی ساری در محل این دانشگاه آغاز به کار کرد. محیط بانان منطقه نیز، ساعاتی را به حضور در غرفه محیط زیست این نمایشگاه اختصاص داده‌اند تا توضیحاتی را درباره چالش‌های موجود در مدیریت شکار و همچنین آسیب‌های وارده به حیات وحش توسط دام هوایی به علاقمندان ارائه کنند.
فاطمه علیدخت، دبیر اجرایی این جشنواره می‌گوید: یکی از بخش‌های جشنواره و نمایشگاه سیوتیکا که با رویکردی زیست محیطی به مدت یک هفته در دانشگاه کشاورزی ومنابع طبیعی ساری میزبان علاقمندان خواهد بود به نمایش گذاشتن مخالفت بازدیدکنندگان با شکار است. در این بخش، پس از جمع‌آوری امضاهای مخالفان شکار در غرفه محیط زیست، محیط بانان اطلاعاتی را درباره معضل شکار و خسارات ناشی از آن در سطح استان در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌دهند که در میان آنها دانشجویان علاقمند به شکار هم حضور دارند.
وی در ادامه به بخش دیگری از این جشنواره تحت عنوان لانه مهر اشاره کرد و گفت: با توجه به فرا رسیدن فصل سرما، با کمک دانشجویان، لانه‌هایی پیش ساخته برای پرندگان آماده کرده و در اختیار علاقمندان قرار می‌دهیم که از یک سو تضمینی بر بقای پرندگان بی پناه خواهد بود و از سوی دیگر زمینه ای برای ترویج فرهنگ کمک به حیوانات در سطح جامعه.
علیدخت یکی دیگر از بخش‌های این جشنواره را جمع‌آوری درب بطری پلاستیکی عنوان کرد و افزود: در این بخش توانستیم درهای پلاستیکی جمع آوری شده توسط دانشجویان را که بر اساس رنگ تفکیک شده بودند به غرفه‌های بازیافت بفروشیم که هزینه حاصل از فروش آنها صرف خرید دو ویلچر به منظور مصرف در امور خیریه شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، این جشنواره که مورد بازدید محمدعلی بهمنیار، رئیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری قرار گرفت، بخش‌های دیگری از قبیل مسابقه عکس‌های مرتبط با محیط زیست، استفاده از وسایل پلاستیکی دور ریز و کاشت گل و گیاه را شامل می‌شد اما آن چه این جشنواره را علاوه بر استقبال بازدیدکنندگان با استقبال کاربران در فضای مجازی روبه‌رو ساخت، به نمایش گذاشتن مخالفت‌ها با شکار و تاکید بر لزوم جلوگیری از کشتار حیات وحش بود آن هم در استانی که سال‌هاست صحنه رویارویی محیط بانان با شکارچیانی است که نه تنها پرندگان مهاجری را که برای استراحتی کوتاه میهمان خاک ما شده‌اند هدف گلوله قرار می‌دهند بلکه با تهدید نسل این گونه‌های ارزشمند و در خطر انقراض، وجهه ایران را در مجامع بین‌المللی نشانه گرفته‌اند. گونه‌هایی آنقدر ارزشمند که فرسنگ‌ها آن طرف تر توسط پژوهشگران به ردیاب هایی گران قیمت مجهز می‌شوند. ردیاب‌هایی که بناست مهاجرت این پرندگان زیبا را لحظه به لحظه ثبت کنند و اطلاعاتی ارزشمند برای محققان فراهم آورند. ردیاب‌هایی که ناباورانه، در سرخرود و فریدونکنار و میانکاله به آخر خط می رسند؛ به ایستگاه پایانی و خون آلود پرندگان مهاجر.
