سید موید علویان با اشاره به اهمیت هپاتیت B و C، گفت: این بیماری ها، احتمال مزمن شدن دارند و ممکن است به کبد آسیب برسانند اما خوشبختانه برای هپاتیت B واکسن و برای هپاتیت C درمان موثر وجود دارد.
وی با اشاره به کاهش موارد بروز بیماری هپاتیت در ایران، افزود: شیوع هپاتیت در کشور ما نسبت به سایر کشورهای همسایه کمتر است که دلیل آن کنترل بیماری و رعایت بهداشت است، اما این کافی نیست.
علویان با اشاره به فعالیت شبکه هپاتیت در کشور، ادامه داد: راهکار کاهش میزان شیوع هپاتیت آشنایی افراد جامعه با راه های پیشگیری از این بیماری است.
رئیس شبکه ملی هپاتیت افزود: هپاتیت A داریم که در کشور شیوع متوسط رو به پایین داریم که در اینجا به افرادی که به کشورهای همسایه بخصوص عراق سفر می کنند توصیه می کنیم حتماً نکات بهداشتی و آشامیدنی را رعایت کنند. چون این بیماری از طریق آب آشامیدنی و غذا منتقل می شود و حتماً دستهای خودشان را با آب صابون بشویند و از هرمکانی غذایی تهیه نکنند.
وی در خصوص بیماری هپاتیت D ، گفت: اگر در خانواده سابقه هپاتیت d وجود داشته باشد، انجام آزمایش خون لازم است و اگر به بیماری مبتلا نیستند حتماً واکسن را بزند. مهمترین راه انتقال این بیماری در قبل از سال ۱۳۷۳، انتقال از مادر به کودک یا ۵ سال اول زندگی بوده است به همین دلیل اکثر افرادی که در ایران مبتلا هستند سابقه ابتلا ندارند و این ها باید آزمایش بدهند تا متوجه بیماری شان شود؛ اما بعد از سال ۱۳۷۳ شیوع بیماری زیر ۲۲ سال بسیار نادر داریم آن هم به دلیل تزریق واکسن در دوره نوزادی است؛ اما راه های انتقال این بیماری از طریق خون نیز می باشد مانند: مراجعه به دندانپزشک تجربی که رعایت بهداشت نمی کنند یا مراجعه به آزمایشگاه های زنانه یا بروز رفتارهای جنسی پرخطر.
علویان در مورد هپاتیت C و B، افزود: افرادی که تا قبل از سال ۱۳۷۵ خون گرفتند یا عمل شده اند باید آزمایش هپاتیت C را انجام دهند اما راه دیگر انتقال آن اعتیاد تزریقی است که حدود ۴۰ درصد معتادان تزریقی هپاتیت C دارد لذا درمان معتادان خیلی مهم است.
وی گفت: باید با اطلاع رسانی و آگاهی دادن به مردم راه های پیشگیری از بیماری هپاتیت را آموزش دهیم و افرادی هم که مبتلا هستند مراجعه کنند تا درمان شوند و این درمان زیر نظر پوشش بیمه ای است که تا سه ماه این بیماری درمان شود.
رئیس شبکه ملی هپاتیت اظهار داشت: مشکل ما این است که بیماران هپاتیت ناشناخته هستند و حدود ۸۰ درصد آنها نمی دانند مبتلا هستند. از این رو، آگاهی بخشی و تشویق به آزمایش در این امر ضروری است.