«فرنوش» به راحتی نمی‌تواند صحبت کند؛ خیلی آرام به نظر می‌رسد و لبخند کمرنگی روی لبانش نقش بسته است.
هنوز کمی خجالتی به نظر می‌رسد و وقتی نگاهم به نگاهش گره می‌خورد، سرش را پایین می‌اندازد و به نقطه‌ای نامعلوم بر کف اتاق می‌نگرد.
*** ناگفته‌های یک مادر برای تحصیل فرزند بیمارش
بهجت ایمانی‌پور، مادر فرنوش، معلم بازنشسته است که در منطقه 2 تهران تدریس می‌کرد.
خانم ایمانی‌پور می‌گوید: 2 دختر دارم و فرنوش دختر دوم بنده است. فکر می‌کنم او حدود 4 تا 5 سال داشت که متوجه شدم زود خسته می‌شود و تنفس برایش سخت است.
وی ادامه می‌دهد: آن زمان، من و پدرش پس از پیگیری و مشاوره با پزشکان متخصص، متوجه شدم که فرزندم به بیماری «میوپاتی» مبتلاست؛ بیماری که موجب ضعف عضلانی می‌شود.
ایمانی‌پور اضافه می‌کند: با توجه به اینکه بنده در مدرسه ابتدایی درس می‌دادم، او را به مدرسه‌ای که در آنجا تدریس می‌کردم، بردم اما به دلیل مشکلات جسمانی‌اش، فقط توانست تا پایه سوم به مدرسه بیاید؛ بعد از آن به دلیل استفاده از کپسول اکسیژن در خانه ماند و با او در خانه درس کار می‌کردم.
وی می‌گوید: درس فرنوش خوب بود و از پس امتحاناتش هم به خوبی برآمد؛ خودش هم درس خواندن را دوست داشت اما مشکل اصلی برای تحصیل در دوره راهنمایی بود.
فرنوش ایمانی‌پور در دوره راهنمایی
*** باورم نمی‌شد که مدرسه‌ای برای تحصیل دانش‌آموزان بیمار وجود داشته باشد
مادر فرنوش اظهار می‌دارد: برای تحصیل فرنوش در پایه اول راهنمایی، به یک مدرسه مراجعه کردم و شرایط دخترم را به آنها گفتم و اینکه شرایطش به‌گونه‌ای است که نمی‌تواند در مدرسه حضور کامل داشته باشد.
وی ادامه می‌دهد: معاون مدرسه وقتی حرف‌های مرا شنید، گفت «اینجا خانه خودت است و اگر دوست داری که دخترت در این مدرسه درس بخواند، مشکلی نیست اما پیشنهاد می‌کنم که او را به مدرسه‌ای ببری که با شرایطش سازگارتر است».
ایمانی‌پور اضافه می‌کند: آدرس مدرسه موردنظر را از معاون مدرسه گرفتم و به آنجا رفتم. وارد ساختمان مدرسه که شدم، مشکل دخترم را با آنها در میان گذاشتم که مسؤول مدرسه گفت «این مدرسه برای دانش‌آموزانی است که چنین مشکلاتی دارند، پس نگرانی نداشته باشید و ثبت‌نام کنید».
وی می‌گوید: اصلا باورم نمی‌شد مدرسه‌ای وجود داشته باشد که با شرایط دختر بیمارم همخوانی داشته باشد و او بتواند به تحصیل ادامه دهد. انگار دنیا را به من داده باشند. نمی‌‌دانم چگونه خود را به خانه رساندم تا این خبر خوب را به او بدهم.
*** تحصیل موفقیت آمیز فرنوش
به اینجای روایت زندگی خانم ایمانی‌پور که می‌رسیم، اشک چشمانش را فرا می‌گیرد؛ خودش را کنترل می‌کند؛ بغضش را فرو می‌خورد و پر ابهت، ادامه می‌دهد: آموزش از راه دور، یک جور آموزش منعطف برای دانش‌آموزانی است که نمی‌توانند مانند سایر دانش‌آموزان در مدرسه حضور پیدا کنند.
وی می‌افزاید: در این آموزش، دانش‌آموز با استفاده از کتاب‌های خودآموز و نرم‌افزار می‌تواند در خانه درس بخواند و در مدرسه امتحان دهد و البته کلاس‌های رفع اشکال به صورت حضوری برگزار می‌شود.
ایمانی‌پور می‌گوید: فرنوش توانست سوم راهنمایی را هم به پایان برساند و رشته گرافیک کامپیوتر را برای دبیرستان انتخاب کرد و دوره دبیرستان را نیز در آموزش از راه دور گذراند و در حال حاضر دانشجوی رشته گرافیک است.
وی ادامه می‌دهد: فرنوش قادر به راه رفتن نبود و در این سال‌ها، من و پدرش او را در آغوش می‌گرفتیم و جابجا می‌کردیم؛ البته او هر چه بزرگتر می‌شد، سنگین وزن‌تر بود و دستگاه اکسیژن را هم باید همراه می‌داشتیم اما برای تحصیل فرزندمان، نمی‌خواستیم از هیچ کاری دریغ کنیم.
***فرنوش: خدا را شکر می‌کنم
فرنوش ایمانی‌پور نمی‌تواند به راحتی صحبت کند و برای پاسخ به پرسش‌ها نیاز دارد که انگشتش را روی دستگاهی که به گردنش بسته شده است، بگیرد.
اما در همان چند کلامی که با هم صحبت کردیم، می‌گوید: بعد از دوره دبستان، درس خواندن خیلی سخت شده بود اما دوست داشتم درس بخوانم؛ وقتی مدرسه آموزش از راه دور رفتم توانستم در خانه درس بخوانم و در مدرسه امتحان بدهم.
وی ادامه می‌دهد: به نظرم درس‌ها سخت نبود البته در کلاس‌های رفع اشکال، اشکالاتم را برطرف می‌کردم.
فرنوش می‌گوید: خدا را شکر می‌کنم که توانستم درس بخوانم و الان خوشحالم؛ اگر آموزش از راه دور نبود، من هم اینجا نبودم.
***فرنوش در مدرسه هیچ دوستی نداشت
خانم ایمانی‌پور مادر فرنوش می‌گوید: یکی از مشکلات فرنوش این بود که به دلیل بیماری، روزهای طولانی در مدرسه نبود و در نتیجه، دوستی هم نداشت اما وقتی به دانشگاه رفت، دوستانی هم دارد.
فرنوش هم اظهار می‌دارد: در دانشگاه با همه دانشجوها دوست هستم و 5 دوست صمیمی هم دارم.
*** تبلور عشق پدر و مادر به فرزند
مادر و پدر فرنوش، روزهای سختی را به دلیل بیماری فرزندشان، سپری کردند. آنها نمی‌گذارند آب در دل فرزندشان تکان بخورد.
در این سال‌ها، فرنوش که قادر به حرکت کردن نیست، در آغوش پدر و مادرش به کلاس‌های درس می‌رود و کپسول اکسیژن هم باید همراه‌شان باشد.
در این روزها که او در دانشگاه درس می‌خواند، پدر و مادر زودتر به دانشگاه می‌روند و وسایل او را در کلاس می‌گذارند تا وقتی او وارد کلاس درس می‌شود، مشکلی نداشته باشد.
***مدرسه آموزش از راه دور
مؤسسه آموزش از راه دور بر اساس مصوبه شماره 387 مورخ نهم شهریور ماه 1375 (و اصلاحیه جلسه شماره 537 مورخ پانزدهم اردیبهشت 1383و جلسه 571 مورخ هشتم دی ماه 1384) شورای عالی انقلاب فرهنگی تأسیس شد و به استناد هفتصدمین جلسه مورخ بیستم اسفند ماه 1382شورای عالی آموزش و پرورش، مجوز تأسیس و راه‌اندازی مراکز مجری آموزش از راه دور در داخل و خارج از کشور صادر شد و مراکز آموزش از راه دور در سال 1383 فعالیت خود را آغاز کردند.
در یکصد و چهل و پنجمین جلسه شورای عالی اداری مورخ 27 دی ماه 1389 مؤسسه آموزش از راه دور که قبلاً به عنوان مؤسسه وابسته به آموزش و پرورش فعالیت می‌کرد به وزارت آموزش و پرورش انتقال یافته و در ساختار سازمان مدارس غیردولتی و مشارکت‌های مردمی ادغام شد.
مهدی کاشی‌ها مؤسس مدرسه آموزش از راه دور رایان کاشی‌ها می‌گوید: از سال 81، کلاس‌های آن لاین داشتیم که برای اداره کل آموزش و پرورش تهران برگزار می‌کردیم و در سال 83، مجوز آموزش از راه دور گرفتیم و پس از آن نیز مجوز آموزش از راه دور در خارج از کشور را دریافت کردیم.
وی با بیان اینکه در دوبی، مالزی، کویت، اوکراین و عراق، دفتر آموزش از راه دور دایر کردیم، اظهار می‌دارد: 145 دانش‌آموز از بیش از 35 کشور در مدرسه آموزش از راه دور ما تحصیل می‌کنند.
کاشی‌ها نرخ کلاس‌های آموزش از راه دور را برای بزرگسالان، هر واحدی، 23 هزار تومان عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: در خارج از کشور، نرخ هر واحد درسی 25 تا 35 دلار است و هزینه یک سال تحصیلی شامل دو ترم در خارج از کشور حدود یک هزار دلار می‌شود.
وی می‌افزاید: بیش از 4 هزار دانش‌آموز در داخل و خارج از کشور طی این سال‌ها از مؤسسه آموزش از راه دور ما، فارغ‌التحصیل شدند؛ حتی آموزش برای 100 زندانی نیز داشتیم که طی دو سال انجام شد.
*** روایت دانشجوی دکترای حقوق از تحصیل در آموزش از راه دور
شیلا طاهری نیز که هم‌اکنون دانشجوی دوره دکترای حقوق است، دوره پیش‌دانشگاهی خود را در آموزش از راه دور خارج از کشور رایان کاشی‌ها در دوبی طی کرده است؛ وی می‌گوید: با توجه به اینکه دوره تحصیل دبیرستان در گذشته، 3 سال بود، برای ورود به دانشگاه باید پیش‌دانشگاهی را می‌گذراندم.
وی ادامه می‌دهد: با توجه به اینکه کار می کردم، امکان تحصیل در مدرسه نبود، اما از طریق آموزش از راه دور توانستم مدرک خود را بگیرم.
طاهری می‌گوید: در آموزش از راه دور، ارتباط معلم با شاگرد از راه دور است و اما زمان‌بندی کلاس در دست دانش‌آموز است و می‌تواند از کلاس‌های آن‌لاین یا آفلاین استفاده کند که کیفیت آموزشی خوبی نیز دارد.
به گزارش فارس، آموزش از راه دور، یک روش آموزشی برای آن دسته از دانش‌آموزانی است که به دلیل صعب‌العبور بودن مسیر زندگی به خصوص در مناطق محروم یا بیماری نمی‌توانند در مدارس روزانه ادامه تحصیل دهند و همچنین بزرگسالانی که نتوانستند در دوران دانش‌آموزی درس بخوانند و اکنون به دلیل مشغله زندگی و کاری، امکان حضور در مدارس بزرگسالان را ندارند.
