مغز ما یک سیستم خارق‌العاده دارد که کمک می کند هر روز بانک‌های داده بیشتر و بیشتری اضافه شود، بدون اینکه داده‌های قبلی از دست برود.
حالا دانشمندان فهمیده‌اند که مغز ما چگونه بدون از دست دادن خاطرات قدیمی، خاطرات جدیدی ایجاد می‌کند.
محققان دانشگاه کلمبیا یک مدل ریاضی طراحی کرده‌اند که نشان می‌دهد خوشه‌های مولکولی مختلف چطور با هم هماهنگ کار می‌کنند تا به یک ظرفیت عظیم برای ذخیره اطلاعات و خاطرات دست یابند.
«استفانو فاسی» از دانشگاه کلمبیا می‌گوید: «مدل ما توضیح می‌دهد که چرا بیولوژی و شیمی خاطره این‌قدر پیچیده هستند، و اینکه این پیچیدگی چگونه توانایی مغز برای به خاطر سپردن را افزایش می‌دهد.»
دانشمندان فکر می‌کنند هنگام ورود داده‌های جدید، تغییراتی در قدرت سیناپس‌ها، (نقطه اتصال بین نورون‌ها یا همان سلول‌های عصبی) در ذخیره خاطرات نقش دارند.
برای اینکه نحوه عملیات این مدل را بفهمیم، می‌توانیم آن را مثل مجموعه‌ای از بشرها در نظر بگیریم که با لوله‌هایی به هم متصل شده‌اند. وقتی مایع وارد این بشرها شده یا از آنها خارج می‌شود، لوله‌ها حجم همه بشرها را یکسان می‌کنند و خاطرات جدید در حافظه دراز مدت مغز تشکیل می‌شوند.
طبق گفته محققان، این فرایند توضیح می‌دهد که چرا با یادگیری مهارت‌های جدید و دریافت خاطرات جدید، فضای مغز ما تمام نمی‌شود.
به طور متوسط، هر مغز ۸۶ میلیارد نورون دارد و برآورد شده که مغز حدود یک پتابایت داده ذخیره می‌کند، اما صحبت درباره آن به زبان کامپیوتر، چندان منصفانه نیست چون مغزهای ما بسیار پیچیده‌تر از آن هستند.
