نتایج این پژوهش با آزمایش این فرضیه بر روی یک بیمار به دست آمد که در کلیه خود 3 عدد سنگ داشت و بعد از سوارشدن به ترن هوایی سنگ‌های کلیه وی دفع شد.
در ابتدا این آزمایش و تجربه دفع سنگ ممکن بود که تصادفی به نظر برسد، اما محققان این پژوهش برای اثبات آن به روش علمی‌تری متوسل شدند.
برای این کار آنها یک مدل چاپ سه‌بعدی سیلیکونی از کلیه تهیه کرده و آن را با ادرار و سه سنگ پر کردند؛ سپس این کلیه چاپ سه‌بعدی را در یک کوله پشتی و بر روی ترن هوایی قرار دادند.
شواهد به دست آمده از این آزمایش نشان‌دهنده این امر بود که نشستن در ترن‌های هوایی به دفع سنگ‌های کوچک در بیماران کمک می‌کند.
طبق پژوهش انجام شده نشستن در قسمت جلوی ترن 16.67 درصد احتمال دفع و نشستن در قسمت انتهای آن 63.89 درصد احتمال دفع سنگ را زیاد می‌کند.
این در حالی است که سرعت‌های بالا می‌تواند نتیجه عکس داشته باشد و باعث ماندن سنگ در کلیه شود.
این روش کم‌هزینه می‌تواند جایگزین مراقبت‌های پرهزینه بهداشتی شود.
