به گفته مؤلفان مطالعه، در واقع هرچه از طبقه سوم بالاتر برویم، شانس جان به در بردن از حمله قلبی بیشتر کاهش می‌یابد. بالاتر از طبقه شانزدهم میزان نجات یافتن » بسیار ناچیز» است.
دلیل محتمل این قضیه ساده است. محقق راهبر، یان درنن، گفت: «زمان بیشتری طول می‌کشد تا کمک‌های اولیه به طبقات بالاتر برسد، بنابراین درمان با تأخیر مواجه می‌شود.»
به گفته درنن، در هنگام روی‌دادن حمله قلبی، بیماران هرچه زودتر برای بازگشت ریتم قلب‌شان به حالت طبیعی شوک دریافت کنند، شانس بقای بیشتری خواهند داشت. هرچه زمان بیشتری طول بکشد، شوک اثر کمتری خواهد داشت.
او گفت: «تأخیر رسیدن امدادچیان به طبقات بالاتر به معنی بیماران کمتری با ریتم قابل شوک‌دادن است. این موضوع شاید توجیه‌گر نرخ پایین جان به در بردن باشد.»
درنن گفت که یافته‌ها مختص کانادا نیستند. «همه‌جا ساختمان بلند وجود دارد و همیشه تأخیر در رسیدن به طبقات بالا وجود خواهد داشت. هرچه زودتر به آدم‌ها برسیم، بهتر است.»
