سید امیر محسن ضیایی - رئیس جمعیت هلال احمر درباره مسئله شکایت نظام پرستاری از هلال احمر در مجامع بین المللی از جمله صلیب سرخ توضیحاتی را ارائه کرد.
چندی قبل رئیس کل سازمان نظام پرستاری کشور عنوان کرده بود که پرستاران که می‌خواهند از شما و جمعیت هلال احمر شکایت کنند و شما را به عنوان یک مهره ضدپرستار معرفی کردند. شفاف توضیح دهید.
ضیایی: آنهایی که در دورانی که بنده بیشتر کار حرفه ای میکردم و با من آشنا هستند و همچنین دورانی که بنده در وزارت بهداشت بودم و با هم همکار بودیم شهادت می‌دهند که چقدر به حرفه پرستاری احترام می‌گذاشتم، زیرا این اعتقاد شخصی من است و همیشه هم گفتم که کاری که پرستاران می‌کنند کمتر از پزشک نیست. خیلی وقت‌ها بیشتر هم هست و اعتقاد دارم اولاً کار - کار تیمی است و پزشک و پرستار نه؛ بلکه همه زنجیره این چرخه باید درست کار کنند که خروجی اصلی که رضایت بیمار است حاصل شود یعنی حتی نه اینکه درمان شود زیرا ممکن است خوب درمان شود ولی رضایت نداشته باشد.
بنابراین در این موارد پرستار خیلی دخالت دارد. هم کار حرفه ایش، هم اخلاقش در خروجی بسیار موثر است. بنابراین بنده این توصیف (مهره ضدپرستار) را یک تهمت و یک بی انصافی می‌دانم، در دورانی که بنده در مدیریت وزارت بهداشت بودم هم دوره‌های پرستاری را ارتقا دادم و هم شرایط ارتقای شغلی و تحصیلی آنها را افزایش و فراهم کردم و رشته‌های زیادی را آوردم. همچنین ارتباط خوبی با گروه‌های پرستاری داشتم. این هم در باب کار اجرایی آموزشی و در آن موضوع کار حرفه ای که اعتقاد بنده است، بنابراین بروند از پرستارانی که با ما کار می‌کنند بپرسند که چگونه رفتار کردیم.
ضمن اینکه آیا واقعاً کاری که ما می‌کنیم یک کار ضدپرستار است؟ (اجرای طرح سلامت یار) ... دعوا اینجاست که به نظر می‌آید هر کاری که شروع می‌شود همیشه یک مقاومتی در برابر آن وجود دارد. دوم اینکه ما باید این را طرح را عرضه کنیم و کسانی هم که در معرض این همکاری و فعالیت هستند خوب بدانند که با چه چیزی روبرو هستند. ضمناً عینک بدبینی را برداریم و اینکه فکر کنیم هر کسی با هر طرحی که می‌آید فکر کنیم مخالف گروه پرستاری است، این را واقعاً به عنوان اینکه متاسفانه گاهی گروه‌های صنفی هدایت می‌شود به جاهایی که مصلحت نیست که یکی از آنان گروه خدوم پرستاران هستند، البته حتماً هم نظر تمام پرستاران نباید این باشد.
حالا ما می‌خواهیم اینجا چه کار کنیم؟ ما سه نوع خدمت داریم در بیمارستان. خدمات مدیکال یا درمان مستقیم. خدمات پارامدیکال و خدمات نان مدیکال. خدمات مدیکال کاملا روشن است که چه کسی دارد ارائه می‌کند این بخش توسط تیم پزشکی و پرستاری صورت می‌پذیرد و کسی اجازه ندارد وارد این شود، حتماً یک صلاحیت حرفه ای می‌خواهد. همچنین دانش می‌خواهد و لایسنس مربوطه را می‌طلبد و کسی اجازه ندارد وارد آن بحث شود و نمی‌تواند هم وارد آن شود.
خدمات پارامدیکال هم روشن است، افرادی هستند که باید کار تخصصی انجام دهند. در نهایت می‌رسیم به خدمات نان مدیکال یا غیر پزشکی. خدمات اجتماعی و اطلاعاتی که بیمار وقتی وارد می‌شود به عنوان یک انسان این خدمات را نیاز دارد. بسیار پیچیده است و کسی هم که در مقابلش دارد خدمت می‌گیرد انسان است. انسان هم نیازهای متعدد و متنوعی دارد و وقتی هم که بیمار می‌شود بیشتر می‌شود.
این بحث نان مدیکال نیز که عبارت است از مراقبت غیر پزشکی؛ بیشتر به جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی مرتبط می‌شود و نوعی یک مهربانی است، مثلاً پیرمردی تنها وارد بیمارستان می‌شود باید او مورد حمایت و هدایت قرار دهیم، نگهبان که نمی‌تواند این کار را بکند، پرستار هم که نباید این کار را انجام دهد، بنابراین یک کسی که باید بیاید این کار را هدایت کند. البته همه بیماران هم این حمایت را نیاز ندارند بلکه تعدادی هستند. این می‌شود راهنمایی و یا مثلاً بیمار مستقر می‌شود در تخت و تنهاست و ارتباطش سخت است، مثلاً از شهرستان آمده و حتی غذایش را گاهی نمی‌خورد. کسانی که کمک اینطوری بکنند در واقع حتماً کمک است به تیم درمان .
به خاطر اینکه مقداری در ارتباطات تاثیر می‌گذارد و این کنار بیمار قرار گرفته و روحیه اش را ارتقا می‌دهد و این باعث می‌شود که پذیرش درمانش هم راحت تر می‌شود و به رضایت بیمار منجر شود. بنابراین این افراد نه می‌خواهند دخالت کنند و نه انگیزه دخالت دارند. این‌ها به طور داوطلبانه می‌خواهند خدمت‌هایی که روشن هم است انجام دهند.
ما اصلاً اول گفتیم که چه کارهایی را نباید بکنید. بعد گفتیم چه کارهایی می توانید بکنید. همه این مواقع در واقع با همکاری و هماهنگی سیستم داخلی بیمارستان است. هیچ کاری را خارج از آن نمی‌کنند و جای کسی را نمی‌گیرند. اتفاقا اگر در بیمارستان‌هایی که سلامت یاران می‌شوند استقبال تیم پزشکی و پرستاری ما خوب بوده است. بنابراین این که ما چیزی را ندانیم و یا بخواهیم به خاطر مخالفت با چیز دیگری چیز دیگری را ... بکنیم این به نظر ما مصلحت و درست نیست و ان شاالله که با کمک همکاران پرستار ما این کار را خوب پیش ببریم.
صلیب سرخ چیزی در مورد این شکایت به شما نگفته است؟
ضیایی: صلیب سرخ اصلاً این موضوعات را پیگیری نمی‌کند.
به هر حال طرح سلامت یار- یک کار مرسوم در دنیا است. اینکه بیمارستان است و کارهای آن نیز مشخص. در چندین مدل آقایان می‌توانند بروند ببینند که استفاده از خدمات داوطلبانه در خدماتی که روی زمین مانده در بیمارستان‌ها چگونه است.
پیشنهاد می‌شود که ار اعضای سارمان نطام پرستاری دعوت کنید و با آنان جلسه ای برقرار کنید.
ضیایی: اصلاً ما با آنها مشکلی نداریم و اینکه اصلاً ما هم وزارت بهداشت نیستیم و این مسائل ممکن است بعضی از آقایان موضوعاتی با وزارت بهداشت داشته باشند.
