سالهاست به واسطه توسعه ابزارهای مخابراتی بیسیم این شائبه در مردم به وجود آمده که تشعشعات ساطع از آنتنهای ارتباطی موجب تداخل در امر بیولوژیکی بدن میشود و در بلند مدت میتواند عوارضی نظیر خشکی آب موجود در سر و سرطان در برخی افراد داشته باشد.
رواج چنین دیدگاههای اثبات نشدهای علاوه بر ایجاد دغدغهای برای تمامی مردم، نهادهای بینالمللی تحقیقاتی و دانشگاهی را هم به تکاپو انداخت تا به اثبات آن بپردازند؛ اما با این حال ارائه چنین دیدگاه بدبینانهای به تشعشعات بیحاصل ماند و اغلب مراکز تحقیقاتی بینالمللی چنین نظریهای را رد کردند و از بیخطر بودن امواج رادیویی غیریونیزه در محدوده استانداردهای ارتباطی خبر دادند.
البته ناگفته نماند کاسبی برخی سازمانها در داخل کشور از ایجاد شائبه و رعب و وحشت برای مردم است و از این طریق تا جای ممکن ارتباطات را محدود و شرکتهای مخابراتی را وادار به پرداخت عوارض و جرایم سنگین میکنند؛ این سازمانها اغلب به دنبال گزارشهای علمی و نتایج حاصل از تحقیقات دانشگاهی نیستند و فقط زبان جرثقیل و ابزار تخریب را متوجه میشوند.
با این حال پروفسور مجید سمیعی جراح سرشناس ایرانی مغز و اعصاب در دنیا که ریاست بیمارستان خصوصی علوم عصبی هانوفر در آلمان را بر عهده دارد درباره ضرر امواج موبایل روی مغز و اعصاب گفت: امواج موبایل تنها امواجی نیست که اطراف ما وجود دارد. هزاران نوع امواج میآیند و از بدن ما رد میشوند و ما نمیبینیم.وی عنوان کرد: شاید به همین دلیل اعتماد به ضرررسانی آن نداریم.
تاکنون ثابت نشده که امواجی که در اطراف ما هست ضرر زیادی برای بدن دارد یا خیر؛ در واقع اثبات یا رد این موضوع بسیار مشکل است.او افزود: از این لحاظ نمیگویم اثری ندارد، همه امواج که از بدن ما رد میشوند، حتی دو انسان که مقابل همدیگر هستند یا به همدیگر بر میخورند یا به هم علاقمند میشوند یا با همدیگر تعامل فکری دارند یا احساسات نسبت به همدیگر نشان میدهند، امواج دارند.