ایرانیان درهنگام نشستن درحضور اشخاص واجب الاحترام زانوان و پاهاراجفت میکردند.نشان دادن نوک پا هنگام نشستن بی ادبی شمرده میشد و درموقع جلوس بایستی زیر دامن لباس مخفی می ماند.

تهران قدیم