گیتا مولّلی استادیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی و عضو کمیته علمی پانزدهمین کنگره شنواییشناسی ایران گفت: تعداد شنوایی شناسان کشور ما تقریباً برابر با کل این تعداد در قاره اروپاست بنابراین مشخص است که باوجوداین متخصصان در سالهای اخیر پیشرفتهای خوبی درزمینهٔ علم شنواییشناسی داشتهایم و با کمک این فارغالتحصیلان بسیاری از مشکلات شنوایی در کشور را حل کردهایم ولی باز هم مشکلات زیادی وجود دارد.
وی گفت: یکی از موضوعات مهمی که در پانزدهمین کنگره شنواییشناسی مورد بحث قرار میگیرد توجه به بحث کم شنوایی در کودکان است، کم شنوایی یک اورژانس عصبی است و گفتنی است که مغز یک دوره طلایی دارد که اگر در این دوره به نوزاد و کودک رسیدگی شود، وی میتواند انسان فعالی باشد که از همه نظر بتواند در حیطههای اجتماعی و آموزشی کاملاً همگام با همسالان خود پیش برود.
موللی اظهار داشت: با توجه به پیشرفت علم شنواییشناسی در دهه اخیر در حال حاضر بلافاصله بعد از زایمان و قبل از خروج از بیمارستان امکان تشخیص کم شنوایی برای نوزاد امکانپذیر است و بلافاصله بعد از تشخیص برای نوزاد باید وسیله کمک شنوایی مناسب تجویز شود و همزمان مداخله توانبخشی صورت گیرد و رسیدگی به این امر و انجام تمام این خدمات تنها به دست شنواییشناس مقدور است.
عضو کمیته علمی پانزدهمین کنگره شنواییشناسی ایران عنوان کرد: بعد از تشخیص کم شنوایی در کودک زیر ششماه و از همان اوایل نوزادی، کودک باید مورد توانبخشی شنوایی قرار گیرد و بحث توانبخشی هم بهصورت تیمی و همخانواده محور است به این معنا که یک تیم تخصصی به خانواده آموزش میدهد که اولین فعالیتهای توانبخشی را در محیط منزل و در زندگی انجام دهند. توانبخشی تنها این نیست که کودک را برای آموزش به کلاسهای ویژه ببرند بلکه لازم است کل زندگی این خانواده، تغییراتی داشته باشد که کودک در معرض گفتار، زبان و شنوایی باشد و بهصورت مستمر نیز توسط شنواییشناس و تیم کارشناسی موردبررسی و پایش قرار گیرد.
موللی اظهار داشت: کودکانی که از سمعک استفاده میکنند با یک سرماخوردگی کوچک مشکل گوش و حلق و بینی پیدا میکنند و نیاز است هر ماه وضعیت کودک و سمعک توسط شنواییشناس چک شود.
وی ادامه داد: کم شنوایی بیماری نیست که درمان داشته باشد بلکه توانبخشی دارد و در واقع با تکنولوژی خاص به فرد کمک میکنیم بتواند کم شنوایی خود را جبران کند و با همان میزان شنوایی که دارد با کمک وسایل کمک شنوایی بهترین عملکرد را داشته باشد و به همان تواناییها و قابلیتهایی دست یابد که همسالان شنوایش دست مییابند. در اینجا نگرش جامعه بسیار اهمیت دارد و لازم است با توجه به آمار بسیار بالای کم شنوایی (3-1 نوزاد از هر هزار نوزاد) جامعه، کودکان کمشنوا را در خود بپذیرد. وی در پایان گفت: همه کودکان کمشنوا قادرند با تشخیص زودهنگام و توانبخشی مناسب به قابلیتهای بالایی دست یابند؛ و در سالهای بعد در آموزش، تحصیلات، اشتغال و همه دیگر ابعاد زندگی نیز موفقتر باشند. اکنون فناوریهای نوین کمک شایانی به این افراد کرده است.