به گزارش افکارنیوز، در طب سنتی، قواعد مهمی برای نوشیدن آب وجود دارد و فرد تنها زمانی که واقعا تشنه می‌شود باید آب بنوشد، همچنین در برخی زمان‌ها نوشیدن آب ممنوع است.

به عنوان مثال نوشیدن آب هنگام یا بعد از خوردن غذا، حالت ناشتا، بعد از کار سنگین یا ورزش، بعد از خواب، بعد از نزدیکی، بعد از خوردن میوه، خوردن آب گرم بعد از غذای شور و آب سرد بعد از غذای گرم، بعد از حمام، بعد از اسهال که در تمام این موارد نوشیدن آب اثرات نامطلوبی بر بدن می‌گذارد.

پف کردن پلک چشم، سوءهاضمه، ترشحات بینی و بسیاری از اختلالات دیگر که با مصرف زیاد آب مرتبط است ولی باید گفت که مصرف به اندازه آب برای بدن مفید است.

نوشیدن آب مایه حیات است و آب قابلیت آن را ندارد که جزئی از ارکان بدن شود ولی جز بدن شدن را ندارد ولی سبب رطوبت بخشی به بدن، نرمی عضلات و تعدیل حرارت غریضی بدن می‌شود.

نوشیدن آب سبب روشن شدن رنگ چهره می‌شود. حالتی وجود دارد که در طب سنتی به عنوان عطش صادق شناخته می‌شود که بنابر احتیاج بدن و نیاز اعضا به رطوبت برای رفع خشکی و حرارت و برای رقیق کردن غذایی که خورده شده به وجود می‌آید که در این حالت است که طب سنتی اصرار می‌کند که باید آب نوشیده شود.

حالت دیگری وجود دارد که عطش کاذب نامیده می‌شود که در اثر بعضی اختلالات مثلا سوء مزاج‌ها در بدن ایجاد می‌شود که گفته شده که در زمان عطش کاذب باید بر تشنگی صبر کرد. آشامیدن آب در این حالت از عطش بسیار مضر است.

فاطمه علیزاده یک پژوهشگر طب سنتی به تسنیم می‌گوید: راهکارهایی برای رفع عطش کاذب وجود دارد به عنوان مثال شخص می‌تواند بخوابد یا اینکه در هوای سرد تنفس کند، آب سرد را مزه مزه کند، دست و پاهای خود را در آب سرد قرار دهد یا حتی مقدار کمی آب بنوشد یا مقدار کمی آبی را که با مقداری عسل شیرین شده است را بنوشد تا حالت عطش کاذب قرد از بین رود.

یکسری از مواد غذایی عطش زدا وجود دارد نظیر غذاهایی مانند خورشت اسفناج، خورشت "به" یا تخم بادیان، تخم خرفه، سماق، سرکه با آب. این ها موادی هستند که افراد با عطش زیاد میتوانند از آن ها استفاده کنند تا احتیاجشان به آب که غیر طبیعی است از بین رود و عطششان را کمتر کند.