مردم جهان چند درصد از هزینه های درمان شان را خودشان می پردازند؟!
افکار نیوز

؛ در کل هم با توجه به هزینه های بالای دارو و درمان، در کمتر گوشه ای از جهان است که مردم بدون حمایت های دولت بتوانند فکری به حال سلامت شان بکنند؛ پرداخت ۵۵ درصد هزینه های درمانی ایرانی ها از جیب خودشان و بیمه نبودن بسیاری از افراد باعثشده تا توجه ایرانی ها به وضعیت سلامت شان هر روز کمتر شود و نگرانی از سلامت ایرانی ها کار را تا دادن وعده هایی از سوی وزیر بهداشت، وقت برای تغییر این رویه پیش برده است؛ وعده هایی که حتی اگر عملی هم باشند، باید سال ها بعد منتظر محقق شدن شان بمانیم. اگر می خواهید بدانید کجای کاریم، بد نیست نگاهی به این نقشه بیندازید و از وضعیت حمایت دولت های دیگر از بهداشت و درمان مردم شان با خبر شوید. با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری این اطلاعات شاید در انتخاب، به کارتان بیاید.

چین؛ سهم مردم ۴۰ درصد
گرچه امروز مردم چین ۴۰ درصد هزینه های درمان شان را می پردازند اما دولت این کشور امیدوار است که تا سال ۲۰۱۵ پرداختی مردم برای درمان از ۴۰ درصد کنونی به ۳۰ درصد برسد. بالا بودن هزینه های درمان در این کشور، یکی از مشکلات مردم چین است و دولت تصمیم دارد که در کمتر از ۵ سال آینده، از پس حل این مشکل بر بیایند.

ژاپن؛ سهم مردم فقط ۱۸.۷ درصد
سیستم بیمه درمان ژاپن دسترسی جامع به درمان را فراهم کرده و با وجود هزینه های بالای درمان، باعثشده که بیماران چندان نگران هزینه سلامت شان نباشند. ژاپنی ها تنها ۷/۱۸ درصد از هزینه درمان خود را می پردازند. در این کشور حدود ۵/۱ میلیون تخت بیمارستانی وجود دارد که یک سوم آن دولتی و مابقی خصوصی هستند. گرچه ۸۰ درصد بیمارستان های ژاپن خصوصی است اما بیمارستان های دولتی از کیفیت بسیار بالایی برخوردارند. دولت ژاپمن با گرفتن مالیات به بیمه های عمومی کمک می کند و به همین دلیل است که یکی از موفق ترین نظام های درمانی را دارد.

آذربایجان؛ مردمی بدون بیمه درمانی!
پروفسور غیب الله، یکی از متخصصان بهداشت و درمان در جمهوری آذربایجان می گوید، در این کشور هیچ یک از شهروندان آذربایجان بیمه درمانی ندارند و از این رو نمی توانند از کمک های دولتی در این زمینه بهرمند شوند. به همین دلیل است که شهروندان جمهوری آذربایجان مجبورند برای تشخیص بیماری و درمان خود به شهرهای مرزی ایران مراجعه کنند.

ایران؛ بیش از ۵۰ درصد با مردم است
گرچه کشور ما ۶/۶ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به سلامت اختصاص داده است و گرچه وزیر بهداشت معتقد است پرداخت هزینه درمانی توسط مردم باید کمتر از ۳۰ درصد باشد اما متاسفانه امروز بیماران ما حدود ۵۵ درصد هزینه درمانی خود را پرداخت می کنند. به گفته دکتر مرضیه وحید دستجردی، وزیر وقت بهداشت در حال حاضر ۹/۵۴ درصد از هزینه های درمانی از جیب مردم پرداخت می شود و بیمه های سلامت ۶/۱۸ درصد، دولت حدود ۲۰ درصد و بیمه های خصوصی ۳/۷ درصد هزینه های درمانی را پرداخت می کنند. او می گوید ۸۳/۱۶ درصد از مردم تحت پوشش هیچ بیمه ای نیستند و ۴/۵ درصد از مردم از ۲ دفترچه بیمه درمانی یا بیشتر برخوردارند.

سوئد؛ حداکثر ۹۰۰ کرون در سال
دولت بابت خدمات درمانی و بهداشتی در سوئد یارانه می پردازد. کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال از خدمات درمانی رایگان در درمانگاه ها و پزشکان متخصص بهرمند می شوند. در سوئد لازم نیست کسی بیش از مبلغ معینی برای خدمات درمانی در طول یک سال بپردازد. در سال ۲۰۱۰ سقف حداکثر هزینه درمانی ۹۰۰ کرون بوده است. اگر بیمار چنین مبلغی را بپردازد، یک کارت آزاد دریافت خواهد کرد. با این کارت می توان از خدمات درمانی رایگان در باقیمانده سال برخوردار شد.

قطر؛ ضعیف ترین خدمات درمانی
قطر در میان تمامی کشورهای جهان، کمترین هزینه را صرف امور درمانی می کند. این کشور تنها ۸/۱ درصد از جی دی پی را به این امر اختصاص می دهد و بعد از آن، برمه با در نظر گرفتن ۲/۲ درصد از این درآمد، ضعیف ترین خدمات را در بخش درمانی به مردمش می دهد و تنها ۴ دلار برای سلامت هر یک از مردمش خرج می کند.

ترکیه؛ مردم ۲۸ درصد هزینه می کنند
۴۱ درصد از هزینه سلامت مردم ترکیه با کمک مالیات تامین می شود و شرکت های بیمه تنها ۳۱ درصد در هزینه های درمان نقش دارند. مردم ترکیه هم به طور متوسط رقمی حدود ۲۸ درصد از این هزینه را می پردازند. نظام بیمه ترکیه با کمک بیمه های ملی و بیمه های خصوصی برای تامین رفاه مردم تلاش می کند و جالب اینجاست که دولت رقمی بیش از ۸۰ درصد هزینه های دارویی مردم را متقبل می شود.

کانادا؛ بدون نیاز به موسسات خصوصی ۲.۳۰ درصد
کانادا یکی از پیشرفته ترین کشورهای جهان در این زمینه به حساب می آید. در این کشور بیمه دولتی است و اغلب هزینه های پزشکی، بستری شدن، جراحی، عکسبرداری، واکسیناسیون و… را در بر می گیرد. مردم کانادا تنها حدود ۳۰.۲ درصد از هزینه های درمان شان را از جیب خود پرداخت می کنند و با توجه به کمک های دولتی، نیازی به وجود موسسات خصوصی بیمه ندارند.

کوبا؛ سهم مردم فقط ۸.۵ درصد!
انگار دولت کوبا بیشتر از هر کشوری در جهان به فکر هزینه های سلامت مردمش است. پرداخت ۹۱.۵ درصد از این هزینه ها توسط دولت کوبا، خیال مردم این کشور از گرانی خدمات درمانی را راحت کرده است. در این کشور به ازای هر ۱۰ هزار نفر، ۶۷.۲۳ پزشک مشغول فعالیت هستند. که این آمار کوبا بیشترین تعداد پزشک را موظف به خدمت رسانی به مردم کرده است.

کویت و امارات؛ سهم مردم نهایتاً ۳۰ درصد
اوضاع در تمامی کشورهای عربی مثل قطر نیست. برای مثال در کویت و امارات در میان کشورهای منطقه مردم کمترین سهم درمان را خود می پردازند. در کویت به علت جمعیت کم و درآمد بالا مردم تنها ۲۲ درصد از هزینه های بهداشت و درمان شان را می پردازند و در امارات هم تنها ۳۰ درصد از هزینه های درمانی توسط مردم پرداخت می شود. در میان کشورهای اسلامی، لبنان، مصر، ایران و اردن از کشورهایی هستند که مردم شان بیشترین هزینه های درمانی را از جیب خود می پردازند. در حالی که مردم لبنان ۷۲ درصد از این هزینه ها را می پردازند و مردم مصر ۶۲ درصد از پول درمان شان را از جیب خود می دهند. مردم اردن هم با پرداخت ۵۱ درصد از هزینه های درمان از حمایت درست و موثر دولت در این زمینه برخوردار نیستند.

ایالات متحده؛ سهم مردم ۵۵.۳ درصد
گرچه ایالات متحده ۱۸.۹ درصد از سهم تولید ناخالص داخلی اش را به سلامت اختصاص داده است اما در این کشور به خاطر جمعیت بالا، مردم حدود ۵۵.۳ درصد از هزینه های درمان شان را خودشان می پردازند. از آنجا که خدمت بیمه دولتی در ایالات متحده نمی تواند انتظارات شهروندان را برآورده کند، حدود ۷۵ تا ۸۰ درصد از ساکنان این کشور تحت پوشش بیمه های خصوصی قرار گرفته اند. البته دولت ۴۴.۷ درصد هزینه های درمان را می پردازد اما بالا بودن این هزینه ها باعثمی شود مردم دست به دامان بیمه های خصوصی شوند. در این کشور افراد بالای ۶۵ سال و کسانی که به بیماری های خاص یا بیماری های مزمن کلیوی مبتلا هستند از طرف دولت تحت پوشش بیمه ای قرار می گیرند که ۹۵ درصد هزینه های درمان شان را می پردازد. در ایالات متحده، هر شهروند به طور متوسط حدود ۸ هزار دلار برای سلامتش خرج می کند. این کشور و کشور سوئیس بیشترین هزینه را برای سلامت مردم شان متقبل می شوند.

انگلستان؛ اینجا بیمه اجباری است!
در کشور انگلستان، پوشش بیمه اجباری و همگانی است و سهم هر کس از پرداخت حق بیمه، با توجه به درآمد وضعیت شغلی اش مشخص می شود. در این کشور، ۸۰ درصد هزینه های بهداشت و درمان توسط مالیات تامین می شود. از آنجا که ۱۵.۹ درصد تولید ناخالص داخلی صرف هزینه های درمانی مردم می شود، دیگر نیازی نیست که انگلیسی ها برای درمان، پول زیادی بپردازند و تنها ۱۲ درصد مردم این کشور با بیمه خصوصی مراحل درمان شان را طی می کنند.

آلمان و فرانسه؛ هم خصوصی، هم دولتی
آلمانی ها و فرانسوی ها هم با بیمه خصوصی و هم با بیمه دولتی تحت درمان قرار می گیرند. بیمه دولتی این دو کشور که بیمه سلامت نام دارد، ۸۸ درصد از مردم این کشورها را تحت پوشش قرار می دهد و تنها ۱/۲۳ درصد از هزینه تمام شده درمان را خود مردم می پردازند. پرداخت هزینه های جراحی، دارو، آزمایش، دندانپزشکی و معاینات پزشکی تنها بخشی از خدمتی است که بیمه های دولتی به مردم آلمان و فرانسه می رسانند و بیمه های حوادث، سالمندان و از کار افتادگی هم توسط بیمه دولتی انجام می شود.


منبع؛ مجله سیب سبز / لی لی اسلامی