به گزارش افکارنیوز، سوریان بی شک سال کهنه و به پایان رسیده ۱۳۹۱ را هرگز از یاد نخواهد برد. در واقع امکان ندارد، چون از این پس همه جهان او را پس از نامس به افتخاری که در این سال نصیبش شد، یاد خواهند کرد. وی از جنوبی ترین مناطق شهر بزرگ تهران یعنی شهر ری بر بلندترین سکوی ورزش کشتی فرنگی ایستاد.
آقای سوریان سال نو مبارک! سال گذشته چه اتفاق مهمی برایت رخ داد؟
ممنون! من هم سال جدید را به شما و همه هموطنانم تبریک عرض می کنم و امیدوارم سال خوبی پیش رو داشته باشید. سال ۱۳۹۱ این توفیق نصیب بنده شد که مدال طلای دسته ۵۵ کیلوگرم کشتی فرنگی المپیک ۲۰۱۲ لندن را برای کشورم به ارمغان بیاورم و از این حیثهم خوشحالم و هم آسوده خاطر که دینم را به ورزش اول مملکتم ادا کردم.
چرا در المپیک ۲۰۰۸ این افتخار نصیبت نشد؟!
شرایط روحی روانی ام مثل سال ۲۰۱۲ نبود.
به خاطر همراهی نکردن محمد بنا در المپیک ۲۰۰۸ پکن؟
بله! سال گذشته(۱۳۹۱) محمد آقا(بنا) کنارم بود و با راهنمایی هایشان توانستم مدال طلای ۲۰۱۲ را به گردن بیاویزم.
چه خاطره ای غیر از قهرمانی در المپیک از آن شب در ذهن داری تا به عنوان خاطره ای خوب از سال ۱۳۹۱ از آن یاد کنی؟
من هر سال در آن روز که مسابقه فینالم بود به آقای بنا هدیه می دادم.
به چه مناسبت؟
به خاطر روز تولدش، این بار چون در مسافرت و اردوی المپیک بودیم به او هدیه ندادم تا به موقع از خجالتش در بیایم، اما او خودش به من گفت که قهرمانی ام در المپیک بزرگترین و بهترین هدیه ای بوده که من می توانستم به او بدهم، در ضمن روزی که من قهرمان شدم شب تولد مادرم بود و من هم طلای خود را به او هدیه کردم.
اولین صحبت های تو با محمد بنا در چه ارتباطی بود؟
پریدم در آغوشش و در گوشش گفتم ممد آقا! این هم از طلای المپیک دیگر چه می خواهی…؟ که او هم خندید و گفت متشکرم و مبارکت باشد.
اهل شهرری هستی؟
بله. متولد دوم شهریور سال ۱۳۶۴ در شهرری.
سال ۹۱ یک اتفاق بد هم برای کشتی در پی داشت، این طور نیست؟
بله، اول که جدایی آقای بنا از کشتی فرنگی بود، وقتی خواسته های حداقل ایشان را برآورده نکردند، او هم رفت و گفت که با این وضعیت کار نمی کند، اما در حقیقت اتفاق بدتر از آن خبر حذف کشتی از المپیک بود که همه را شوکه کرد.
این امر محقق می شود؟
نمی دانم! قرار است جلسه ای در تابستان سال جاری برگزار شود و در آن جلسه تصمیمات نهایی در مورد این مسئله اتخاذ شود. امیدوارم این مسئله عملی نشود، چون کشتی ورزش اول ایران است و با حذف آن از المپیک ورزش ما به شدت در سطح بین المللی لطمه می خورد.
چند تا برادر داری؟
من پنج برادر دارم که همگی از خودم بزرگتر هستند و خواهر هم ندارم.
پس عیدی هایت را جمع کرده ای؟
هم عیدی دادم هم عیدی گرفتم. به برادرزاده هایم عیدی دادم و از پدرم هم عیدی گرفتم.
درس می خوانی؟
بله، دانشجوی رشته تربیت بدنی هستم و دوست دارم تا مقاطع بالا تحصیلاتم را ادامه دهم.
پیش بینی و برنامه ات برای سال ۱۳۹۲ چیست؟
پیش بینی خاصی که ندارم، چون تمریناتم را باید با قدرت شروع کنم تا برای مسابقات آسیایی و سپس جهانی آماده شوم و دوست دارم شرایطی فراهم شود تا بار دیگر با محمد بنا کار کنم. محمد آقا مهره ارزشمند و گوهر تکرار نشدنی برای کشتی فرنگی این مملکت است که نباید او را به این سادگی ها از دست داد. او بیشتر از همه ما در اردوهای قبل از المپیک ماند و ماه ها به خانه نرفت، اما متاسفانه خواسته های حداقلی اش را برآورده نکردند.
پس برنامه ات برگرداندن محمد بناست؟
اگر می توانستم حتماً این کار را می کردم تا سال ۱۳۹۲ برای اهالی کشتی فرنگی از این حیثسالی پر امید برای تصاحب دوباره مدال های آسیایی و جهانی باشد، اما این از دست من خارج است. چون من از خواسته های محمد آقا مطلع هستم و می دانم که برای کسب مدال های مدنظرش واقعاً به آن امکانات نیاز دارد.
بگذریم! اوضاع مالی ات پس از المپیک رو به راه شد؟
من در یک خانواده از طبقه متوسط جامعه به دنیا آمده ام و پایین و بالای زندگی را تجربه کرده ام. شکر خدا نه خانواده ای تهیدست داشته ام که حالا از به دست آوردن پول شگفت زده شده باشم و نه خانواده ای متمول که این هدایای مالی و نقدی برایم بی ارزش باشند. من حمید سوریان هستم و تلاش خواهم کرد تا از اندک سرمایه ای که به واسطه تلاش های شبانه روزی ام برای مملکتم به دست آورده ام به نحو احسن استفاده کنم.
اهل تجمل گرایی نیستی؟
به هیچ وجه. اولین درس در کشتی نشستن در خاک و زانو زدن روی زمین است. من ساده زندگی کردن را به هر چیزی ترجیح می دهم و از این روش زندگی هم راضی هستم. البته از نعمت های خدادادی هم قطعاً استفاده خواهم کرد تا شکرگزار پروردگارم هم باشم.
حفظ وزن طی این سال ها برایت سخت نبوده است؟
اگر این مرارت ها را تحمل نمی کردم هرگز به جایگاه کنونی دست نمی یافتم. اگر چه مطمئن هستم دعای خیر پدر و مادر و لطف پروردگار هم نصیبم شده است.
الگوی رفتاری ات کیست؟
از شخص خاصی الگوبرداری نمی کنم. همیشه به نکات خوب رفتاری اطرافیانم فکر می کنم از برخوردهای با حب و بغض هم پرهیز می کنم.
حرفی باقی مانده است؟
از شما و همکارانتان متشکر که این فرصت را در اختیارم گذاشتید و برایتان آرزوی توفیق دارم.
روزهاي زندگي/ شماره ۴۱۸/ پانزده فروردين ۹۲/ گفتگو از: محمدرضا مدني/ صفحه ۷۲
