به گزارش افکارنیوز به نقل از سالم زی، در جریان این تحقیق، مطالعه بر روی ۹۳ دانشجو -که تقریباً نیمی از آنها به ترس از تاریکی اذعان داشته اند- نشان داد که این عده نسبت به سایرین به میزان بیشتری دچار بد خوابی یا بی خوابی هستند. دکتر کالین، استادیار روانشناسی دانشگاه رایرسون در این باره می گوید: به این خاطر که اغلب مردم ترس از تاریکی را تنها به کودکان نسبت می دهند، بسیاری از بزرگسالانی که از تاریکی وحشت دارند، علت ترس خود را عوامل دیگر می دانند.

در پرسشنامه ای که شرکت کنندگان در این تحقیق پر کردند، اکثر افرادی که دچار اختلال خواب بوده اند، ترس از تاریکی در کودکی را تایید کرده و کماکان نیز درگیر این ترس هستند. در خلال این تحقیق، خواب دانشجویان داوطلب در اتاق های تاریک و روشن در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار گرفت. علاوه بر میزان نور اتاق، صداهای ناگهانی و پارازیت های صوتی تکرارشونده نیز در محیط اتاق پخش شده و میزان پلک زدن افراد و عکس العمل آنها به اصوات بررسی شد. به گفته دکتر کارنی، واکنش هایی مانند پلک زدن های سریع که به واسطه میزان نور و صداهای محیط ایجاد شوند، نشان دهنده اضطراب و نهایتاً بی خوابی فرد هستند.

دکتر کارنی ادامه می دهد که افراد بدخواب، در هنگام مواجهه با تاریکی دچار اضطراب بیشتری شده اند که نشان دهنده ترس از تاریکی در آنهاست. محققان با توجه به نتایج مطالعات انجام شده بر این باورند که افراد مبتلا به بدخوابی دچار فوبیای ترس از تاریکی هستند و متدهای بهبود خواب شبانه در خصوص آنها باید مجدداً بررسی و بر روی آنها اعمال شود. اما خوشبختانه انواع هراس و فوبیا،(مانند ترس از تاریکی، عنکبوت و …) قابل درمان هستند. اغلب انواع فوبیا را می توان از طریق رفتار درمانی و روش های روانشناختی دیگر درمان کرد. حتی برخی افراد بدون کمک پزشک، بر ترس خود غلبه می کنند.