این پژوهش بر روی ۶۰,۲۵۲ بیمار مبتلا به زوال عقل در کره جنوبی انجام شده است و تأثیرات مثبت ورزش بر طول عمر و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به زوال عقل، به‌ویژه در مراحل اولیه بیماری، را تأیید می‌کند.
محققان از داده‌های سیستم ملی بیمه سلامت کره استفاده کردند و بیماران را به چهار گروه تقسیم کردند: افرادی که هیچ ورزشی نمی‌کردند، افرادی که ورزش را پس از تشخیص بیماری کنار گذاشتند، افرادی که پس از تشخیص شروع به ورزش کردند، و افرادی که پیش از تشخیص نیز به‌طور منظم ورزش می‌کردند. نتایج نشان داد افرادی که فعالیت بدنی خود را حفظ کرده یا آغاز کردند، به‌طور قابل‌توجهی خطر مرگ کمتری داشتند.
این مطالعه شامل انواع مختلفی از ورزش‌ها بود. فعالیت‌های سبک شامل پیاده‌روی و فعالیت‌های سبک خانگی بود، در حالی که ورزش‌های با شدت متوسط شامل دوچرخه‌سواری معمولی و تنیس بود. ورزش‌های شدید شامل دویدن و تمرینات استقامتی بودند. کاهش خطر مرگ در افرادی که فعالیت سبک داشتند، به اندازه افرادی بود که فعالیت‌های شدید انجام می‌دادند، که نشان‌دهنده اهمیت هر نوع فعالیت بدنی است.
بر اساس یافته‌ها، افرادی که حتی فعالیت‌های سبک را ادامه دادند، کاهش ۳۰ درصدی در خطر مرگ را تجربه کردند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که حتی افزایش جزئی در سطح فعالیت بدنی، نظیر افزودن چند دقیقه پیاده‌روی سریع در روز، می‌تواند به بهبود سلامت و افزایش طول عمر بیماران مبتلا به زوال عقل کمک کند.
محققان توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به زوال عقل تشویق شوند تا فعالیت بدنی خود را حفظ کنند یا حتی آغاز کنند، زیرا فعالیت‌های فیزیکی نه تنها به بهبود سلامت جسمانی کمک می‌کند، بلکه تأثیر مثبتی بر سلامت روانی نیز دارد. آن‌ها پیشنهاد می‌دهند که پزشکان و خانواده‌ها نیز نقش فعالی در تشویق بیماران به حفظ فعالیت بدنی داشته باشند.
گردآورنده: زهرا رفیعی
