بنا به گفته محققانی که این دیدگاه جدید را کشف کردند، مرحله اول و اولیه به طور آرام و بی سر و صدا اتفاق میافتد پیش از آنکه بیماران مشکلاتی در حافظه را تجربه کنند که در این مرحله تنها چند نوع سلول آسیبپذیر ضربه میخورند.
اما در مقابل، مرحله دوم و دیرتر موجب خساراتی میشود که آثار آن تا حد گستردهتری ویرانکننده است و با ظهور نشانهها و تجمع سریع پلاکها، گرهها و سایر خصوصیات مشخص آلزایمر همراه است.
«ریچاد جی. هودس» مدیر موسسه ملی پیری NIH گفت: یکی از چالشهای تشخیص و درمان آلزایمر این است که بخش زیادی از صدمات به مغز پیش از ظهور نشانهها روی میدهد. توانایی برای شناسایی این تغییرات اولیه به این معناست که ما برای اولین بار میتوانیم ببینیم که در دورههای اولیه بیماری چه بر سر مغز یک بیمار میآید.
وی افزود: این نتایج فهم دانشمندان از چگونگی صدمه رساندن آلزایمر به مغز را به طور بنیادی تغییر میدهد و راهنمایی برای ابداع درمانهای جدید برای این اختلال ویرانگر خواهد بود.
دانشمندان در این خصوص مغز ۸۴ نفر را آنالیز کردند و نتایج بررسیها که در نشریه «نیچر نوروساینس» انتشار یافته، حاکی است که خسارت به یک نوع سلول به نام «نورون مسدودساز» در مرحله اولیه ممکن است محرک ایجاد مشکلات مدار عصبی باشد که زیربنای این بیماری است.
به علاوه، این مطالعه یافتههای قبلی درباره چگونگی آسیب آلزایمر به مغز را تایید کرده و بسیاری از تغییرات جدید در دوره این بیماری را شناسایی کرد. این دانشمندان به طور خاص از ابزارهای پیشرفته آنالیز ژنتیکی برای مطالعه سلولهای بخش خاصی از مغز کنترلکننده زبان، حافظه و بینایی استفاده کردند.