یافته‌های این تحقیق در هفته جاری در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شد و رابطه پیچیده بین سلامت روان و سلامت جسمی را روشن کرد.
به گزارش هلت لاین، دایچی شیمبو متخصص قلب در بخش قلب و عروق در مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا و اولین نویسنده این مطالعه گفت: ما متوجه شدیم که خشم و عصبانیت، تأثیر نامطلوبی بر سلامت عروق دارد. بنابراین چیزی در مورد خشم وجود دارد که من آن را «قلب سمی» می نامم. به احتمال زیاد مکانیسمی وجود دارد که خشم را با افزایش خطر بروز عوارض و بیماری‌های قلبی مرتبط می‌کند.
آبیناش آچرکار، معاون اجرایی بخش پزشکی در بخش قلب و عروق در دانشگاه نیومکزیکو، که به این تحقیق وابسته نبود، آن را «فوق العاده» توصیف کرد و گفت: آن‌ها با معیار قرار دادن وضعیت عاطفی که در همه انسان‌ها عمومیت دارد روش مناسبی را برای بررسی زیست شناسی عروقی ما، میزان عملکرد سالم سلول‌های ما، به کار بردند.
شیمبو و تیمش رویکردی چند رشته‌ای یا ترجمه‌ای برای تحقیقات خود در پیش گرفتند. تحقیقات ترجمه‌ای به دنبال تولید نتایج معنی دارتر و کاربردی تر است که به طور مستقیم به سلامت انسان کمک می‌کند. هدف تحقیق ترجمه‌ای، ترجمه (انتقال) اکتشافات علوم پایه سریعتر و کارآمدتر به عمل است. هدف محققان در این تحقیق نیز بررسی رابطه بین وضعیت عاطفی و سلامت سلول‌های اندوتلیال بود که یک شاخص کلی سلامت عروق است. سلول‌های اندوتلیال داخل رگ‌های خونی را می پوشانند و مکانیسمی ضروری برای حفظ جریان خون سالم در سراسر بدن ایجاد می‌کنند.
رگ‌های خونی ما فقط مجراهایی لوله مانند نیستند. آن‌ها اندام‌های فعالی هستند که خود را تعدیل می‌کنند و برای بهبود یا گاهی اوقات بدتر شدن سلامت کلی قلب و عروق ما عمل می‌کنند.
در این مطالعه ۲۸۰ شرکت‌کننده بزرگسال سالم شرگت کرده بودند. در طی یک یادآوری عاطفی، از شرکت کنندگان خواسته می‌شود تا خاطرات و تجربیات مرتبط با یک احساس معین را کشف کنند. در این مورد، شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی به در چهار گروه «خشم»، «اضطراب»، «غم» و «وضعیت خنثی عاطفی» قرار داده شدند.
پس از جلسه، محققان از ترکیبی از نشانگرهای سرولوژیکی برای ارزیابی سلامت سلول های اندوتلیال استفاده کردند. علاوه بر این، آن‌ها برای پی بردن به «پرخونی واکنشی» (رگ‌های خونی با چه سرعتی قادر به گسترش و تسهیل جریان خون پس از انسداد هستند) در مشارکت کنندگان آن‌ها را آزمایش کردند.
اگر تا به حال روی بازوی خود به خواب رفته‌اید و بازوی خود بی حس شده است، ایسکمی، کمبود جریان خون، در اندام خود را تجربه کرده‌اید. این احساس «سوزن سوزن» که هنگام حرکت بازو به شما دست می‌دهد، نتیجه بازگشت جریان خون است. «پرخونی واکنشی» (reactive hyperemia) نشان می‌دهد که رگ‌های خونی با چه سرعتی می‌توانند جریان خون را در ناحیه ایسکمیک افزایش دهند.
محققان دریافتند که خشم بر سلامت سلول‌های اندوتلیال تأثیر منفی می‌گذارد و توانایی رگ‌های خونی برای گشاد شدن را مختل کرده و جریان خون را محدود می‌کند. این حالت مختل تا چهل دقیقه پس از تمرین یادآوری قبل از بازگشت به حالت اولیه ادامه داشت.
این یافته‌ها در مورد سایر حالات عاطفی صدق نمی‌کرد. شیمبو گفت: داده‌های ما نشان می‌دهد که شاید مکانیسم‌هایی که تاثیر اضطراب و غم را در افزایش خطر بیماری قلبی توضیح می‌دهند با مکانیسم‌هایی که تاثیر خشم را توضیح می‌دهند متفاوت باشد. بنابراین نتایج این تحقیق به ما می گوید: مراقب جمع شدن احساسات منفی مختلف در یک سطل باشیم.
دیوید اشپیگل مدیر مرکز پزشکی یکپارچه در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد که در این تحقیقات مشارکت نداشت، گفت: خشم تاثیرات عمیقی بر بدن و ذهن دارد. این موضوع ارتباط زیادی با تهدید دارد. هم تهدید را تجربه می کند و هم تهدیدی را برای دیگران ابراز می‌کند.
هنگامی که عصبانی می‌شوید، بدن شما پر از کاتکول آمین‌ها یا هورمون‌های استرس می‌شود. کاتکول آمین‌ها شامل مواردی مانند دوپامین، اپی نفرین (آدرنالین) و نوراپی نفرین (نورآدرنالین) هستند. این هورمون‌ها منجر به تغییرات فیزیولوژیکی قابل تشخیص مانند ضربان قلب سریع و افزایش فشار خون می‌شوند.
نتایج یک مطالعه معروف که توسط محققان دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، نشان داد که به دنبال یک طغیان عصبانیت (خشم شدید)، یک فرد در معرض افزایش خطر ابتلا به یک رویداد قلبی و عروقی مانند حمله قلبی یا سکته مغزی قرار می‌گیرد، به خصوص در دو ساعت اول بعد از این طغیان. آن‌ها همچنین دریافتند که هر چه یک فرد بیشتر دوره خشم داشته باشد، خطر بروز یک رویداد قلبی و عروقی بیشتر است.
