در بخشی از این نامه با استناد به ماده ۲۱ قانون حمایت از حقوق معلولان که براساس آن صدا و سیما باید پنج ساعت از برنامه‌های خود در هفته را به صورت رایگان به برنامه‌های سازمان بهزیستی و تشکل‌های مردم‌نهاد حامی افراد دارای معلولیت به منظور آشنایی مردم با حقوق، توانمندی‌ها و مشکلات این افراد اختصاص دهد، آمده است که رسانه ملی نه تنها یار شاطر نشد، بلکه بار خاطر شد. متن کامل این نامه را که مدیر این کمپین در اختیار قرار داده است، در ادامه می‌خوانیم:
«ریاست محترم سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
با سلام و تقدیم احترام
«یا أیُّها الّذِین آمنُوا لا یسْخرْ قوْمٌ مِنْ قوْمٍ عسی أنْ یکُونُوا خیْرًا مِنْهُمْ ولا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عسی أنْ یکُنّ خیْرًا مِنْهُنّ ولا تلْمِزُوا أنْفُسکُمْ ولا تنابزُوا بِالْألْقابِ بِئْس الِاسْمُ الْفُسُوقُ بعْد الْإِیمانِ ومنْ لمْ یتُبْ فأُولئِک هُمُ الظّالِمُون » (الحجرات، 11)
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! نباید قومی از شما قوم دیگر را مسخره کنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند و نه زنانی زنان دیگر را، شاید آنان بهتر از اینان باشند و یکدیگر را مورد طعن و عیب‌جویی قرار ندهید و با القاب زشت و ناپسند یکدیگر را یاد نکنید، بسیار بد است که بر کسی پس از ایمان نام کفرآمیز بگذارید و آنها که توبه نکنند، ظالم و ستمگرند!
آری! این تنها یک آیه از ده‌ها آیه قرآن کریم است که ایمان‌داران را از مسخره کردن و تحقیر دیگران نهی می‌کند. بنا به آیه کریمه یاد شده، منع از تمسخر دیگران نه تنها تک‌تک افراد را شامل می‌شود؛ بلکه شامل نهی از تمسخر گروه‌ها یا اقلیت‌های مختلف نیز می‌شود.
این در حالی است که به‌رغم تاکید آیات و احادیث متعدد در ارتباط با نکوهش تمسخر و تحقیر دیگری، (خواه به صورت فردی و خواه گروهی) رسانه ملی از هیچ تلاشی برای انجام این امر زشت و نکوهیده، نسبت به بزرگ‌ترین اقلیت اجتماعی که همانا شهروندان دارای معلولیت هستند، خودداری نمی‌ورزد.
آری! به ویژه این روزها که دست صدا و سیما از مجریان و برنامه‌سازان توانمند خالی مانده و این سازمان عریض و طویل ساعات خود را با مسابقه و مصاحبه پر می‌کند.آن هم با استفاده از مجریانی ناتوان و با برنامه‌هایی بی‌ارزش. یک نگاه به شبکه‌های متعدد صدا و سیما نشان می‌دهد که عموم برنامه‌ها، مصاحبه‌محور و مسابقه‌ای شده‌اند. تکرار سریال‌های تکراری گذشته هم که نیازی به ذکر ندارد.
در حالی که قرار بود به استناد ماده ۲۱ قانون حمایت از حقوق معلولان از سوی صدا و سیما پنج ساعت از برنامه‌ها در هفته به صورت رایگان در زمان‌های مناسب به برنامه‌های سازمان بهزیستی و تشکل‌های مردم‌نهاد حامی افراد دارای معلولیت به منظور آشنایی مردم با حقوق، توانمندی‌ها و مشکلات این افراد اختصاص یابد؛ آن رسانه ملی نه تنها یار شاطر نشد، بلکه بار خاطر شد.
پخش یک به ظاهر تئاتر در برنامه بگو و بخند و به سخره گرفتن افراد دارای معلولیت و حتی متکدی نشان دادن آنها نشان می‌دهد رسانه‌ای که قرار است فرهنگ‌سازی کند در چه ورطه‌ای از بی‌فرهنگی فرو رفته است.عکس‌العمل مجری تحصیلکرده سهمیه‌ای برنامه که در برنامه ویدیوچک هم جز مسخرگی و مسخره کردن افراد، هنر دیگری ندارد نیز جزیی از این تئاتر مضحک است.این برنامه نشان داد که داوران برنامه نیز که هر یک سال‌هاست ادعای طنازی دارند هنوز مرز بین طنز و هزل را نمی‌شناسند و آنچه برای‌شان مهم است عایدی مالی برنامه است نه محتوای آن.
کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت ضمن محکوم ساختن اقدامات صدا و سیمای ملی، تحقیر، توهین، استهزاء، ترویج ادبیات تحقیرآمیز و نیز القای معلولیت به عنوان عقوبت گناهان، مصرانه از مسوولان و ناظران امر می‌خواهد تا با عمل به آیات و احادیث، قانون اساسی و مقررات حقوق بشری در ارتباط با نهی از تمسخر، تحقیر و توهین به انسان‌ها و گروه‌های گوناگون، از تخریب گروه‌های دارای معلولیت دست برداشته و درصدد ترویج رویکردهای نوین به معلولیت که همانا مدل حقوق بشری توام با حفظ و پاسداشت کرامت انسانی است، برآیند.»
