شهرهای آمریکای شمالی، اروپا، آسیا، استرالیا و آفریقا می‌توانند انتظار داشته باشند تا سال ۲۰۵۴ شاهد افزایش مرگ و میر ناشی از ازن تا سال ۲۰۵۴ به میزان ۶۲۰۰ مرگ و میر در سال باشند، مگر اینکه انسان‌ها گرمایش جهانی را مهار کنند.
«کای چن»، محقق ارشد از دانشکده بهداشت عمومی ییل کنتیکت، گفت: «این مقاله شواهد دیگری از فواید سلامتی است که کشورهای بیشتری در صورت پایبندی به اهداف توافقنامه آب و هوای پاریس بدست خواهند آورد.»
در این مطالعه، محققان قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی ازن سطح زمین و مرگ و میر روزانه را در ۴۰۶ شهر در ۲۰ کشور و منطقه تجزیه و تحلیل کردند. آنها از چهار سناریوی تغییر آب و هوا برای پیش بینی میزان مرگ و میر در آینده به دلیل آلودگی هوا استفاده کردند.
اُزن جز اصلی مه دود است و با مشکلات تنفسی، بیماری قلبی و مرگ زودرس مرتبط است.
اُزن زمانی تشکیل می‌شود که آلاینده‌های منتشر شده از خودروها، نیروگاه‌ها و صنعت در حضور نور خورشید واکنش شیمیایی می‌دهند. به گفته آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده، اُزن در روزهای گرم و آفتابی در شهرها به احتمال زیاد به سطوح ناسالم می‌رسد.
محققان تخمین زدند که مرگ و میر ناشی از اُزن در سال‌های ۲۰۵۰ تا ۲۰۵۴ در این شهرها سالانه ۶۲۰۰ نفر خواهد بود.
با این حال، آنها همچنین دریافتند که کنترل‌های قوی آب و هوا و کیفیت هوا می‌تواند تفاوت ایجاد کند.
چن گفت: «در سناریویی که کشورها به توافقنامه آب و هوایی پاریس پایبند بودند، مرگ و میر ناشی از اُزن بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۵۴ تنها ۰.۷ درصد افزایش یافت.»
از سوی دیگر، کنترل ضعیف آب و هوا یا آلودگی هوا منجر به افزایش مرگ و میر ناشی از اُزن بین ۵۶ تا ۹۴ درصد خواهد شد.
چن گفت: «در هر چهار سناریوی اقلیمی که ما مطالعه کردیم، تنها سناریویی که با توافق پاریس همسو باشد شاهد کاهش مرگ و میر ناشی از اُزن در آینده خواهد بود.»
در خوشبینانه ترین سناریو برای سلامت انسان، محققان آستانه حداکثر قرار گرفتن در معرض مجاز را ۷۰ میکروگرم اُزن در هر متر مکعب هوا تعیین کردند.
در مقابل، به گفته محققان، استاندارد فعلی کیفیت هوای سازمان جهانی بهداشت ۱۰۰ میکروگرم است. این استاندارد در ایالات متحده و مکزیک ۱۳۷، در چین ۱۶۰ و در اروپا ۱۲۰ است.
