نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد افراد تنها و مسن بیشتر دچار بیماری‌های قلبی و عروقی و سکته شده و در خطر مرگ زودرس قرار دارند.
رویزین لانگ، روانشناس بالینی و سرپرست این تیم مطالعاتی از دانشگاه لیمریک در ایرلند، در رابطه با موضوع فوق می‌گوید: موضوعاتی مرتبط با سلامت اجتماعی مانند تنهایی و انزوای اجتماعی اخیراً توجه زیادی را به خود جلب کرده و بسیار مهم است که در زمینه تاثیر آن ها بر سلامت قلب و عروق فکر کنیم.
آنچه که مشخص نبود این است که تأثیر آنها بر مدت زمان زندگی افراد در هنگام تشخیص بیماری قلبی و عروقی تا چه حد است. بررسی‌ها نشان می‌دهد برخی از وظایف مراقبتی ممکن است تاثیرات تنهایی را کاهش داده، برخی دیگر آن را افزایش می‌دهد.
لانگ در ادامه توضیحاتش افزود: بررسی‌های ما نشان داد که هر یک از این عوامل در درمان بیماری‌های قلبی عروقی بسیار مهم هستند، زیرا به نظر می‌رسد افزایش سطح تنهایی، انزوای اجتماعی و زندگی به تنهایی منجر به مرگ زودرس می‌شود.
لانگ همچنین معتقد است؛ احتمالاً دلایل مختلفی برای این ارتباط وجود دارد که برخی از این تاثیرات، از حمایت شخص دیگر گرفته تا نحوه واکنش بیولوژیکی یک فرد به استرس را شامل می شود.
برای انجام این مطالعه، محققان ۳۵ پژوهش انجام شده در اروپا، آمریکای شمالی و آسیا را طی چندین دهه بررسی کردند. قابل توجه است که در نتیجه این مطالعات، اثرات تنهایی زندگی در کشورهای اروپایی قوی تر ظاهر شد. محققان معتقدند موضوع فوق ممکن است بازتابی از تعداد زیادی از افرادی باشد که در بخش هایی از اروپا به تنهایی زندگی می کنند.
پژوهشگران در پایان مطالعات خود نتیجه گرفتند: در حالی که نگرانی های بهداشت عمومی پیرامون تنهایی و انزوای اجتماعی بسیار جدی است، این مطالعه به نیاز به تحقیقات دقیق در این زمینه در طیف وسیع تری از مناطق جغرافیایی اشاره می کند.
