حقوق و دستمزد معلمان دولتی و غیر انتفاعی در سال ۱۴۰۲ چقدر است؟

از طریق این صفحه به بررسی آخرین اخبار وضعیت پرداخت دستمزد فرهنگیان ، میزان افزایش حقوق فرهنگیان و سایر طرح‌های اعلام شده دولتی در خصوص حقوق فرهنگیان بپردازید.

ابلاغ قانون رتبه بندی

رئیس جمهور طی حکمی در تاریخ ۲۳ اسفند سال ۱۴۰۰ در راستای اجرای اصل یکصد و بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، «قانون نظام رتبه‌بندی معلمان» مصوب مجلس شورای اسلامی برای اجرا به وزارتخانه آموزش و پرورش و سازمان برنامه و بودجه و سازمان اداری و استخدامی کشور ابلاغ کرد.

«قانون نظام رتبه‌بندی معلمان» در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ پانزدهم اسفند ماه یکهزار و چهارصد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ شانزدهم اسفندماه یکهزار و چهارصد به تایید شورای نگهبان رسیده بود.

پایه حقوق معلمان در سال ۱۴۰۲ مشمول قانون رتبه بندی معلمان به شرح زیر افزایش خواهد یافت:

(مبالغ زیر نهایی نبوده و به محض دریافت ارقام دقیق جدول ویرایش خواهد شد)

جدول افزایش حقوق فرهنگیان مشمول طرح رتبه بندی
رتبه حقوق پایه (بر مبنای ریال) درصد افزایش حقوق (بر مبنای ریال) مبلغ حقوق نهایی
۱ ۷۹,۲۰۰,۰۰۰ ۴۵ ۱۱۴،۸۴۰،۰۰۰
۲ ۷۹,۲۰۰,۰۰۰ ۵۵ ۱۲۲،۷۶۰،۰۰۰
۳ ۷۹,۲۰۰,۰۰۰ ۶۵ ۱۳۰,۶۸۰,۰۰۰
۴ ۷۹,۲۰۰,۰۰۰ ۷۵ ۱۳۸,۶۰۰,۰۰۰
۵ ۷۹,۲۰۰,۰۰۰ ۹۵ ۱۵۴,۴۴۰,۰۰۰
رتبه‌بندی فرهنگیان
 
قانون رتبه بندی فرهنگیان چیست؟

قانون رتبه‌ بندی فرهنگیان بر اساس سند تحول بنیادین نظام آموزشی یکی از موضوعات مهمی است که در جهت بهبود سطح معیشتی معلمان و هم در راستای ارتقای شایستگی حرفه‌ای معلمان بسیار مهم است.
همچنین، این قانون متضمن بهبود کیفیت آموزشی دانش آموزان نیز می‌باشد.

 
زمان اجرای قانون رتبه بندی فرهنگیان چه تاریخی است؟

این قانون در تاریخ پانزدهم اسفند ماه سال یکهزار و چهارصد به تصویب مجلس و در تاریخ ۱۶ اسفند ماه سال ۱۴۰۰ به تصویب شورای نگهبان رسیده است. رئیس جمهور نیز در تاریخ ۲۳ اسفندماه این قانون را جهت اجرایی شدن به وزارت آموزش و پرورش و سازمان برنامه و بودجه کل کشور ابلاغ نموده است.

 
کدام دسته از معلمان مشمول قانون رتبه بندی فرهنگیان هستند؟

فوق‌العاده رتبه بندی موضوع این قانون، از تاریخ ۱۴۰۰/۶/۳۱ اعمال می گردد. معلمان بازنشسته قبل از این تاریخ، مشمول این قانون نمی شوند.

حقوق+معلمان+و+فرهنگیان

جدول میزان افزایش حقوق فرهنگیان مشمول قانون رتبه‌بندی:

پایه حقوق فرهنگیان مشمول قانون رتبه بندی فرهنگیان برای سال ۱۴۰۲ به شرح زیر افزایش خواهد یافت:

جدول افزایش حقوق فرهنگیان مشمول طرح رتبه بندی
رتبه حقوق پایه (بر مبنای ریال) درصد افزایش حقوق (بر مبنای ریال) مبلغ حقوق نهایی
۱ ۷۹,۲۰۰,۰۰۰ ۴۵ ۱۱۴،۸۴۰،۰۰۰
۲ ۷۹,۲۰۰,۰۰۰ ۵۵ ۱۲۲،۷۶۰،۰۰۰
۳ ۷۹,۲۰۰,۰۰۰ ۶۵ ۱۳۰,۶۸۰,۰۰۰
۴ ۷۹,۲۰۰,۰۰۰ ۷۵ ۱۳۸,۶۰۰,۰۰۰
۵ ۷۹,۲۰۰,۰۰۰ ۹۵ ۱۵۴,۴۴۰,۰۰۰
 
جزئیات قانون رتبه بندی فرهنگیان چیست؟
 قانون رتبه بندی معلمان
ماده ۱- در اجرای جزء (۲) بند «الف» ماده (۶۳) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۹۵/۱۲/۱۴ و به منظور افزایش کیفی فرآیند تعلیم و تربیت، اعتلای کرامت و منزلت اجتماعی معلمان، استقرار نظام پرداختها براساس تخصص و شایستگی‌ها، عملکرد رقابتی معلمان، مهندسی نیروی انسانی، توسعه مستمر و نظام مند شایستگی‌های عمومی، تخصصی، حرفه ای و تربیتی و کیفیت عملکرد معلمان، تقویت انگیزه و رضایت مندی شغلی و ارتقای تعهد و تقویت هویت حرفه ای معلمان براساس نقشه جامع علمی کشور و سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، نظام رتبه بندی معلمان مطابق مواد این قانون تعیین و اجراء می شود.

ماده ۲- در این قانون، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:

  1. معلمان: به افرادی اطلاق می شود که صرفا رسالت خطیر تعلیم و تربیت دانش آموزان را در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی برعهده دارند؛ مانند آموزگار، دبیر، هنرآموز، مربی امور تربیتی، مشاور واحد آموزشی، مراقب سلامت، نیروهای توانبخشی مدارس استثنائی، مدیر و معاون در واحدهای آموزشی و تربیتی
  2. شایستگی: ترکیبی است از دانش، مهارت، نگرش، بینش، خلاقیت، نوآوری و ویژگیهای فردی مبتنی بر سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که به فرد معلم این امکان را می دهد تا وظایف مربوط به شغل را به طور موفقیت آمیز انجام دهد.
  3. صلاحیت معلمی: مجموعه ای از شایستگی‌های ناظر بر جنبه های هویت فردی و حرفه ای (اخلاق و تعهد حرفه ای، دانش تخصصی، دانش و مهارتهای تربیتی) که معلم باید در جهت تقویت و ارتقای توانمندیهای ضروری مرتبط با فرآیند تعلیم وتربیت کسب و برای بهبود مستمر آن تلاش نماید و برآیند شایستگی‌های عمومی، تخصصی و حرفه ای است.
    1. (۱-۳) شایستگی عمومی: مجموعه ای از صفات و ویژگیهای شخصیتی فرد، شامل باورها، نگرش‌ها، اعتقادات و رفتار مبتنی بر نظام ارزشی، فرهنگی و اخلاقی جامعه اسلامی و نظام آموزش و پرورش کشور است که زمینه را برای انجام کار متعهدانه آماده می کند و پایبندی فرد را به ارزشهای اسلامی و انقلاب اسلامی، قوانین و مقررات آشکار می سازد. این دسته از شایستگی‌ها در طول خدمت مشمولین مورد بررسی و تایید قرار می گیرد.
    2. (۲-۳) شایستگی تخصصی: مجموعه ای از توانمندیهای مرتبط با تسلط بر فرآیند و برآیند دانش تخصصی (موضوع تدریس)، دانش تربیتی و سایر حوزه‌های دانشی مرتبط با یاددهی – یادگیری، دستاوردها، خلاقیت و نوآوریهای علمی مرتبط، آخرین مدرک تحصیلی و توانایی تفکر علمی و انجام پژوهش در آن حیطه که فرد برای انجام موثر وظایف شغلی خود باید از آنها برخوردار باشد.
    3. (۳-۳) شایستگی حرفه ای: مجموعه ای از توانمندیهای مرتبط با به کارگیری تلفیقی دانش، نگرش و مهارتهای تخصصی و تربیتی و عملکرد رقابتی معلمان در موقعیت آموزشی و تربیتی مبتنی بر نظام آموزشی معیار در جمهوری اسلامی ایران.
  4. تجربه: توانمندیهایی است که افراد مذکور در بند (۱) این ماده در طول سالهای خدمت در حیطه تعلیم و تربیت و مدیریتی مرتبط با معلمی کسب نموده اند.
  5. نظام رتبه بندی معلمان: نظامی مستقل و ویژه معلمان وزارت آموزش و پرورش است، شامل مجموعه ای از اصول، قواعد و فرآیندهایی که به منظور کسب اهداف مندرج در ماده (۱) این قانون مبتنی بر ارزشهای اسلامی در چهارچوب این قانون طراحی و اجراء می شود.
  6. رتبه: سطحی از دانش، تواناییها، مهارتها، تجربیات، شایستگی‌ها و عملکردهای فردی و شغلی معلمان است که بر مبنای نتایج ناشی از فرآیند ارزشیابی تعیین می شود.

تبصره- ارزیابی بند (۱ ـ ۳) این ماده در مورد اقلیتهای دینی مصرح در قانون اساسی، بر اساس معیار مندرج در بند «ح» ماده (۴۲) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶/۷/۸ خواهد بود.

ماده ۳- معلمان براساس شایستگی‌های عمومی، تخصصی و حرفه ای و تجربه خود در رتبه های پنجگانه به ترتیب: آموزشیار معلم، مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم قرار می گیرند.

ماده ۴- فرآیند رتبه بندی برای کلیه معلمان، در یکی از رتبه های ماده (۳) این قانون و مطابق آیین نامه اجرائی آن حداکثر تا سه ماه پس از ابلاغ قانون، بر مبنای امتیازات ناشی از معیارهای ذیل با رعایت ترتیب اولویت، انجام می شود.

  1. شایستگی عمومی
  2. شایستگی تخصصی
  3. شایستگی حرفه ای
  4. تجربه

تبصره ـ افراد موضوع لایحه قانونی راجع به استفاده کارکنان کادر اداری وزارت آموزش و پرورش که برای خدمت معلمی استخدام شده اند از طرح طبقه بندی مشاغل معلمان کشور و احتساب سوابق تجربی آنان مصوب ۱۳۵۸/۹/۱۷ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران با اصلاحات بعدی، نیز مشمول این قانون می شوند.

ماده ۵- کسب رتبه های بالاتر مستلزم حداقل پنج سال خدمت در هر یک از رتبه‌ها و کسب سایر شرایط لازم تعیین شده در آیین نامه اجرایی این قانون خواهد بود.

تبصره ۱- دوره خدمت در هر رتبه برای معلمان شاغل در دوره ابتدائی، مدارس استثنائی، مناطق محروم، مرزی و عشایری به ازای هر سال خدمت تمام وقت در این مناطق سه ماه کاهش می یابد.

تبصره ۲- دوره خدمت در هر رتبه برای نخبگان موضوع سند راهبردی کشور در امور نخبگان مصوب ۱۳۹۱/۷/۱۱ شورای معین شورای عالی انقلاب فرهنگی صرفا برای یکبار حداقل سه سال می باشد.

تبصره ۳- حداقل سابقه خدمت معلمی برای کسب رتبه های دانشیار معلم و استاد معلم به ترتیب (۱۵) و (۲۱) سال است و ارفاقات مذکور در تبصره‌های (۱) و (۲) این ماده، از این مدت کسر می شود.

ماده ۶- برای رتبه های موضوع این قانون، فوق‌العاده رتبه بندی در احکام کارگزینی معلمان تعیین می شود. فوق‌العاده مذکور برای معلمان با رتبه آموزشیار معلم حداقل چهل و پنج درصد (۴۵ )، مربی معلم حداقل پنجاه و پنج درصد (۵۵ %)، استادیار معلم حداقل شصت و پنج درصد (۶۵ %)، دانشیار معلم حداقل هفتاد و پنج درصد (۷۵ %) و استاد معلم حداقل نود درصد (۹۰ ) مجموع امتیازات حق شغل و حق شاغل و فوق‌العاده شغل می باشد.

تبصره ۱- فوق‌العاده رتبه بندی معلمان جزء عوامل مبنای محاسبه حداقل حقوق کارکنان دولت و حداقل دریافتی مقرر در قوانین بودجه سنواتی نیست

تبصره ۲- دولت مکلف است همه امتیازات و درصدهای موضوع فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری را برابر سایر کارکنان دولت، به مشمولان این قانون اختصاص دهد و فوق‌العاده رتبه بندی موضوع این ماده علاوه بر امتیازات و درصدهای مزبور میباشد و مشمول کسور بازنشستگی نیز می گردد

تبصره ۳- فوق‌العاده رتبه بندی موضوع این قانون، از تاریخ ۱۴۰۰/۶/۳۱ اعمال می گردد. معلمان بازنشسته قبل از این تاریخ، مشمول این قانون نمی شوند.

ماده ۷- به منظور اجرای صحیح نظام رتبه بندی، هیاتهای ممیزه مرکزی، استانی، شهرستانی، منطقه ای و ناحیه با ترکیب زیر تشکیل می شود:

الف- اعضای هیات ممیزه مرکزی:

  1. وزیر آموزش و پرورش (رئیس هیات)
  2. معاون برنامه ریزی و توسعه منابع (نائب رئیس)
  3. رئیس مرکز برنامه ریزی منابع انسانی و امور اداری (دبیر)
  4. دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش
  5. دو نفر از معاونان وزارت آموزش و پرورش به انتخاب رئیس هیات
  6. مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات
  7. دو نفر صاحب نظر موثق و امین به انتخاب وزیر آموزش و پرورش
  8. رئیس دانشگاه فرهنگیان
  9. رئیس مرکز حراست

ب- اعضای هیات ممیزه استانی:

  1. مدیرکل آموزش و پرورش استان (رئیس هیات)
  2. معاون پژوهش، برنامه ریزی و توسعه منابع استان (نائب رئیس)
  3. مدیر منابع انسانی و امور اداری (دبیر)
  4. یکی از مدیران ادارات آموزش و پرورش شهرستان / منطقه / ناحیه به انتخاب مدیرکل
  5. دو نفر صاحب نظر موثق و امین به انتخاب مدیرکل
  6. معاونان اداره کل آموزش و پرورش استان و رئیس اداره استثنایی
  7. رئیس اداره حراست
  8. مدیر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات
  9. مدیر پردیس دانشگاه فرهنگیان استان

پ- اعضای هیات ممیزه شهرستان / منطقه / ناحیه:

  1. رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان / منطقه / ناحیه (رئیس هیات)
  2. معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی (نائب رئیس)
  3. کارشناس امور اداری و تشکیلات (دبیر)
  4. معاونان آموزش و پرورش شهرستان / منطقه / ناحیه و نماینده اداره استثنایی استان
  5. یک نفر از مدیران واحدهای آموزشی با انتخاب رئیس هیات
  6. دو نفر صاحب نظر موثق و امین با انتخاب رئیس هیات
  7. کارشناس حراست
  8. کارشناس ارزیابی
ماده ۸- معلمانی که امتیازات لازم را برای ارتقاء به یکی از رتبه‌های موضوع این قانون کسب نموده اند، هر سه سال یک بار مجددا مورد ارزیابی قرار می گیرند. چنانچه در ارزیابی مجدد امتیاز لازم را برای حفظ رتبه خود کسب ننمایند، با توجه به امتیازبندی مکتسبه به رتبه‌های پایین تر تنزل می یابند. دو بار تنزل رتبه، موجب خروج از رسته آموزشی و فرهنگی می گردد.

ماده ۹- آیین نامه اجرایی این قانون، حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ ابلاغ این قانون، توسط وزارت آموزش و پرورش با همکاری سازمان برنامه و بودجه کشور و سازمان اداری و استخدامی کشور و دو نفر از اعضای کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس شورای اسلامی به انتخاب کمیسیون (به عنوان ناظر) تهیه می شود به تصویب هیات وزیران می رسد.

قانون فوق مشتمل بر نه ماده و هشت تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ پانزدهم اسفند ماه یکهزار و چهار صد مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۱۴۰۰/۱۲/۱۶ به تایید شورای نگهبان رسید.