از ابتدا به دنبال زیرسازی خودم بودم. دیدم چقدر کمبود و مشکلات در وجودم هست و باید برای رسیدن به اهدافم این مشکلات را برطرف کنم .اندیشیدم و به این نتیجه رسیدم؛ در طول دوران تحصیل چه دانشگاه و مدرسه جای خیلی چیزیها کم است و تا الان کسی به بنده و بقیه بچه ها نگفتن . و تونسم با جرات و جسارتی که داشتم همه رو پشت سر بزارم و متفاوت باشم.
رفتم دنبال خودسازی خودم ، دنبال رشد فردی ، دنبال یادگیری ، آموزش پذیر شدم، برای بالا بردن عزت نفسم تلاش کردنم ، ضمیرناخودآگاه را خودم برنامه ریزی کردم،و نگذاشتم دیگران یا شبکه های مجازی یا رسانه ها برنامه برنامه ریزی کنند. ترسیم آینده ی روشن بر هر فردی قابل تصور است اما تغییر کلیدواژه مهم زندگی انسان است. بله! برای تغییر هیچ گاه دیر نیست، آغاز راه بدون شک نیاز به راهکار دارد. تجربیات فراوان را به خدمت بگیریم و از راهکارها مسیری بسازیم که نیازها را برطرف و اهداف را شفاف کند.
باید مانند عقاب باشیم و بالای ابرها پرواز کنیم و از بالای ابرها مدیریت کنیم، رهبری کنیم چون عقاب بر فراز اتفاقات زندگیمان به پرواز درآییم. عقاب ها هنگامی که طوفان می شود، برخلاف همه که در جایی پنهان می شوند، برفراز ابرها به حرکت در می آیند.
رشد:
بزرگترین هدف و انتخاب ما در زندگی باید رشد باشد. رشد خودبخود و با بالارفتن سن صورت نمی گیرد و باید هدفمند و ارادی باشید. به همین علت جمله ی معروفی هست که می گوید: "احمق ها هم پیر می شوند."
آیا تا بحال فکر کرده اید که فرق انسان های موفق و ناموفق در چیست؟
فرق انسان های موفق و ناموفق در توانایی ها و استعداد های آنها نیست بلکه در اشتیاق آنها در کشف استعدادهای نهفته شان است. یادمان باشید هیچ عملی، مانند تعهد در رشد فردی ما موثر نیست.
تعهد یعنی اینکه وقت هایی که خسته هستیم و انگیزه و انرژی پایینی داریم، نیز وظایف و کارهایی که برای خودمان تعیین کرده ایم را انجام دهیم.
اصول خودسازی:
1- همیشه و در همه حال در حال رشد باشیم و هیچ گاه متوقف نشویم. همیشه در حالت تهاجمی باشیم و حتی لحظه ای به فکر ایستادن هم نباشیم چه برسد به عقب برگشتند.
رشد یک انتخاب هدفمند و ارادی است، پس باید برای آن برنامه داشته باشیم. رشد امروز تدارک فردایی بهتر است.
2-از همین لحظه شروع کنیم.
همین حالا انجامش بده. چرا باید از همین لحظه شروع کنیم؟
چون رشد خودبخود انفاق نمی افتد. چون رشد امروز یعنی تدارک دیدن فردایی بهتر. چون رشدکردن مسئولیت ماست. بیایید بیماری "یک روزی در آینده" را برای همیشه کنار بگذاریم و از همین امروز خودمان را موظف کنیم که توانایی های نهفته خود را گسترش دهیم.
3-تمرکزمان باید بر روی خودشکوفایی و بالندگی باشد، نه بر ارضای نیازها و خوشی های آنی
خودشکوفایی به معنای گسترش توانمندی های نهانی ما است. خودشکوفایی سرنوشت ما را رقم می زند و در این مسیر با اینکه زمان هایی هست که احساس رضایتمندی و خوبی داریم اما در همه اوقات اینگونه نیست. احساس خوب محصول جانبی خودشکوفایی هست نه هدف آن.
4-هیچ وقت و هیچ وقت به دستاوردهای کنونی قانع نباشیم.
ریک وارن می گوید: "بزرگترین دشمن موفقیت فردا، موفقیت امروز است."
مواظب باشیم به بیماری "مقصد" دچار نشویم.
ما باید مسیرگرا باشیم تا مقصدگرا، در این صورت است که دایما در حال رشد و پیشرفت خواهیم بود.
برد و موفقیت هم مانند باخت موقتی و گذراست و اگر بخواهیم همواره موفق باشیم، باید و باید به رشد فردی خود ادامه دهیم.
5-همواره یاد بگیریم.
برای اینکه همواره در حال رشد باشیم، باید زمان هایی را به یادگیری اختصاص دهیم.
هنری فورد می گوید: "مشاهدات من گواه است که بیشتر افراد موفق از وقتی که دیگران تلف می کنند، به بهترین شکل سود می برند."
پس بیایید از امروز همیشه یک کتاب یا مجله همراهمان باشد تا در زمان هایی که منتظر هستیم، به دانش خودمان اضافه کنیم. یا حتی می توانیم در شهر و پشت چراغ قرمز از نوارهای آموزنده استفاده کنیم.
فرانک کلارک میگوید: "بیشتر ما برای جبران آنچه امروز فراموش می کنیم، باید مطالب زیادی بیاموزیم."
فراگیری روزانه جوهر بی وقفه آموختن است.
6- برای رشد فردیمان طرح ریزی کنیم.
نایتینگل می گوید: "اگر کسی به مدت 5 سال و روزی یک ساعت برای کاری وقت صرف کند، در آن کار ماهر می شود."
این گفته نشان می دهد که اگر به طور منظم و روزانه رشد کردن را تمرین کنیم، تا چه حد توانمند خواهیم شد و موفقیتمان بیشتر از زمانیست که کار را گهگاه به تاخیر بیندازیم و سپس برای جبرانش بتازیم.
7-بهایش را بپردازیم.
رشدکردن نیازمند نظم و انضباط است، اوقات فراغت ما را می گیرد، مجبور می شویم هزینه مالی کنیم و باید مدام با تغییرات مواجه شویم و خطر کنیم و گاهی رشدکردن فقط مستلزم تنهایی صرف است.
هزینه هایی که در این راه باید بپردازیم، گاهی ما را از رشدکردن منصرف می کند، اما یادمان باشد اگر امروز رشد نکنیم، فردا گزینه های محدودتری خواهیم داشت.
8-دانش و آموخته هایمان را به عمل تبدیل کنیم.
چرا ما تغییر نمی کنیم؟ چرا در مقابل تغییر مقاومت می کنیم؟
ما تغییر نمی کنیم چون برنامه زمانبندی شده ای برای رشدمان نداریم.
ما تغییر نمی کنیم چون جستجوی اشتباه می کنیم.
ما تغییر نمی کنیم چون آموخته هایمان را به کار نمی گیریم.
ما تغییر نمی کنیم چون کمالگرا هستیم و می خواهیم همه چیز کامل بشود، آنگاه شروع به تغییر کنیم.
ما تغییر نمی کنیم چون به اثرمرکب رفتار اعتقاد نداریم.
ما تغییر نمی کنیم چون مغروریم.
ما تغییر نمی کنیم چون کمالگرا نیستیم و جسارت کافی را برای تغییر نداریم.در واقع متفاوت بودن جسارت می خواهد برای اینکه آموخته هایمان را عملی کنیم، هر وقت چیزی آموختیم، از خود بپرسیم این مطالب کجا ،چه زمانی، و برای چه کسی مفید است و می تواند مورد استفاده قرار گیرد.همچنین می توانیم با یادداشت برداری و مراجعه به آنها، آموخته هایمان را اجرایی کنیم.
سید سجاد موسوی
مدرس دانشگاه
