پوپک اسدی فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم، اظهار کرد: ماه مبارک رمضان فرصت مناسبی برای تزکیه روح و نفس است و در صورتی که منعی برای روزه داری نباشد، روزه باعث سلامت روح و جسم خواهد شد.
اسدی افزود: افرادی که مبتلا به دیابت هستند باید در روز‌های مباه مبارک رمضان ، نکاتی را رعایت کنند تا ضمن روزه داری، سلامتی شان به خطر نیفتد.
او ادامه داد: اگر بیماران دیابتی، بیماری‌های زمینه‌ای مثل نارسایی کلیه، بیماری‌های عروق بزرگ (سابقه سکته قلبی و مغزی) داشته باشند و میانگین قند سه ماهه (A1C) آن ها بالای ۹ درصد باشد و یا سابقه حملات مکرر افت قند و یا افت قند‌های بدون علامت داشته باشند، بیماران دیابتی نوع یک و دو که مستلزم تزریق چند بار انسولین، در روز هستند (به جز در موارد خاص) جزو گروه های پر خطر هستند و نباید روزه بگیرند.
این فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم گفت: در صورتی که علائم افت قند خون، مثل سرگیجه و سردرد، سبکی سر، گزگز دست و پا، تعریق و تپش قلب و یا علائم افزایش قند خون بالا مثل تهوع و استفراغ و شکم درد در شخص ایجاد شود باید روزه خود را باز کنند و یا افرادی که قند خونشان زیر ۷۰ و یا بالای ۳۰۰ است، باید روزه شان را افطار کنند.
اسدی گفت: روزه داری در افرادی که نباید روزه بگیرند، عوارض مختلفی مثل: افزایش خطر افت قند یا افزایش قند خون، تشنج و کما، افزایش احتمال کم آبی و نارسایی کلیه و لخته خون و ریسک بیماری‌های قلبی عروقی و مغزی، ایجاد می‌کند.
او ادامه داد: روزه داری در افرادی که مشکل تیروئید دارند در صورتی می‌تواند مشکلاتی را به همراه داشته باشد که بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید درمان نشده باشند و دارای علائمی شامل کاهش وزن، تعریق، تپش قلب، گرسنگی شدید و ... باشند، این افراد تا زمان رفع علائم و کنترل بیماری نمی‌توانند روزه بگیرند.
این فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم افزود: بیمارانی که دارای کم کاری شدید تیروئید هستند هم در صورت عدم درمان نمی‌توانند روزه بگیرند و در صورت درمان هر دو گروه بیمارانی که به کم کاری یا پرکاری تیروئید مبتلا هستند، می‌توانند روزه بگیرند و روزه داری در این افراد باعث تشدید کم کاری و پرکاری تیروئید و یا تشدید گواتر نخواهد شد.
