مریم داودوندی متخصص مشاوره و روانشناس درباره اختلال پارانوئید اظهار داشت: برخی افرادی که به شکل افراطی دچار تردید و نگرانی نسبت به علاقمندی همسرشان هستند و یا از ارتباط نزدیک با بستگان همسر خود امتناع می کنند با مشکل ضعف عزت نفس و عدم خودباوری درگیر هستند که البته این مساله متفاوت از اختلال شخصیت پارانوئید و یا دیگر عوامل است.
وی افزود: در اختلال شخصیت پارانوئید فرد با ظن و شک، رفتار و اعمال دیگران را تفسیر میکند، او رفتار اطرافیان را تهدیدآمیز، تحقیرآمیز و آسیبزننده برداشت میکند. اما افرادی که خودباوری ندارند به ارزیابی خویش و شرایط خود می پردازند.
این روانشناس با بیان اینکه گاه در برخی افرادی که از ضعف عزت نفس رنج می برند، خود را ناتوان در برقراری روابط عمیق و صمیمانه با اعضای خانواده و دوستان میبینند، افزود: آنها مانند سایرین از زندگی لذت نمیبرند و برخی از آنان باور ندارند که ابراز محبت دیگران با آنها واقعی است، گرچه نگران از دست دادن یا مورد توجه قرار نگرفتن نیز می باشند. در عین حال بارها مشاهده می شود که این افراد حتی خواسته ها و احساسات خود را به سختی شناخته و یا ابراز میکنند.
داودوندی تاثیر اضطراب ناشی از ضعف عزت نفس را موضوعی اساسی در روابط همسران برشمرد و افزود: اضطراب ناشی از ضعف عزت نفس موجب پدیدار شدن نوسانات خلقی، فشار روانی و هیجانات منفی می شود و رفتارهای همسر به شکلهای مختلف مورد تعبیر و تفسیر قرار می گیرد که گاه منجر به پیامدهایی همچون جدایی و طلاق می گردد.
این روانشناس ابراز کرد: وقتی یکی از طرفین رابطه عزت نفس پایینی داشته باشد به راحتی از آنچه که هست و می خواهد دست میکشد. نادیده گرفتن خود یعنی کنار کشیدن از ارزش ها و علائق شخصی و تن دادن به آنچه که متناسب با شخصیت و روحیات او نیست.
وی گفت: ممکن است در شروع زندگی زناشویی فرد برای ارتقای رابطه با همسر خواسته های خود را نادیده بگیرد لیکن به مرور زمان درخواهد یافت که صرفا مطابق با نیازها و تمایلات شریک زندگی پیش رفته است. او بتدریج درمی یابد اولویت همیشه خواستههای دیگران است و نیازها و خواسته هایش نادیده گرفته شده و یا ارضای آنها همیشه به تعویق افتاده است. درواقع این افراد پس از مدتی متوجه می شوند که دیگر اهمیت و اولویت چندانی ندارند.
داودوندی خاطرنشان کرد: افرادی که عزت نفس پایین دارند به جای ترس و نگرانی در ابراز خواستهها و نیازها باید به یاد داشته باشند که بیان خواستهها نشانه ضعف آنها نیست و بدون شک راه حل هایی همچون سرکوب احساسات، ترس و از دست دادن خودباوری نمی تواند موثر باشد. این افراد بهتر است شایستگی های خود را مشخص کرده و تحت تاثیر باورهای آسیب زا و منتقد درونی خود قرار نگیرند و به خواسته ها و تمایلات خود اهمیت دهند و در یک کلام خود را ارزشمند ببینند.