شهاب جوانمردی عضو هیات نمایندگان اتاق تهران درباره طرح جدید مجلس با عنوان بازنشستگی پیش از موعد، اظهار کرد: اولین نکتهای که باید مدنظر قرار گیرد، توجه به وضعیت بحرانی صندوقهای بازنشستگی است؛ از این منظر، واقعاً جای سؤال دارد که نمایندگان مجلس، چگونه بدون درنظرگرفتن این موضوع به دنبال تصویب و اجرای چنین طرحی هستند؟
جوانمردی با اشاره به اینکه در بیشتر نقاط جهان، درصدد افزایش سن بازنشستگی هستند، بیان کرد: سن بازنشستگی با دو معیار اصلی تعیین میشود. نخست ملاکهای اقتصادی آن و دیگری وضعیت منابع درآمدی صندوقهای بازنشستگی است.
او ادامه داد: دستیابی واقعبینانه به پاسخ این سؤال که به ازای چند نفر بیمه پرداز باید یک نفر بازنشسته شود تا بتوان مستمری بازنشستگان را تأمین کرد؟ گفت: این موضوع اهمیت زیادی دارد و مطابق استانداردهای جهانی صندوقها، برای تأمین حقوق یک بازنشسته باید هفت بیمه پرداز داشت.
به گفته عضو هیات نمایندگان اتاق تهران، موضوع مهم، این است که منابع ورودی صندوق و نیز عایدی سرمایهگذاریهای صندوق باید پاسخگوی مجموع ارقام پرداختی به بازنشستگان باشد.
وی با اشاره به «سن امید به زندگی» که طی دهههای گذشته در دنیا و ایران افزایش یافته است، گفت: بهطوریکه سن امید به زندگی از ۵۰ سالگی به بالای ۷۰ سالگی در ایران رسیده است. براین اساس، سن افراد برای بازنشسته شدن با این دو پارامتر چیده شده است.
جوانمردی با بیان اینکه وضعیت صندوقهای بازنشستگی اصلاً مناسب نیست، تصریح کرد: از زمانی که فرد بازنشسته میشود تا زمانی که خودش در قید حیات است یا وراث آن در قید حیات باشند (شامل همسر و فرزندان زیر سن قانونی)، صندوقهای بازنشستگی موظف به پرداخت حقوق وی هستند؛ بنابراین، بازه زمانی پرداخت صندوق بالا رفته است.
ویافزود: افزایش غیرکارشناسی تعداد بازنشستگان میتواند به بحران منجر شود و وضعیت صندوقها را بدتر کند.
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران تصریح کرد: وضعیت صندوقهای بازنشستگی در کشور را میتوان یکی از بحران کلیدی در حوزه اقتصادی دانست، و اگر تدبیری مؤثر اندیشیده و اجرایی نشود، صندوقها، خیلی زود، وارد یک ابربحران غیرقابلحل خواهند شد.
وی ادامه داد: طرح بازنشستگی پیش از موعد در حالی در دستور کار مجلس قرار گرفته است، که در اغلب کشورهای توسعه یافته دنیا، سابقه کار لازم برای بهرهمندی از مزایای بازنشستگی به ۳۵ سال افزایش یافته و سن بازنشستگی ۷۰ سال در نظر گرفته شده است؛ یعنی با ترکیبی از این دو فرمول، کاری کردند که منابع صندوقها، کفاف پرداخت حقوقهای بازنشستگی را بدهد.
جوانمردی بیان کرد: انتظار این بود، که مجلس طرح افزایش سن بازنشستگی در دستور دهد، نه اینکه به دنبال کاهش سن بازنشستگی باشد. اینکه بخواهیم عدهای را زودتر از موعد بازنشسته کنیم تا به عدهای دیگر حقوق پرداخت کنیم، منطقی و کارشناسی نیست؛ حتی اگر نیت این اقدام، ایجاد اشتغال برای نسل جدید باشد.
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه بازنشستگی پیش از موعد چه اثری بر اشتغال خواهد گذاشت، بیان کرد: این طرح، اثر خیلی جدی بر اشتغالزایی نخواهد داشت. زیرا ابتدا باید دنبال راهاندازی مشاغل جدید و متناسب با نیازهای روز جامعه باشند علاوه براین، نیاز محوری به ضرورت کوچکسازی بدنه دولت را هم نباید فراموش کنیم.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر، دخل و خرج دولت باهم نمیخواند و هزینههای جاری دولت بالاست، اضافه کرد: اصل این تفکر که افرادی را بازنشسته کنیم و بعد، به همان تعداد افرادی را استخدام کنیم، در شرایط کنونی کشور، قابل دفاع نیست و باید در چنین تفکری، بازنگری کرد و به سمتی رفت که دولت، مثلاً تا ۵ سال آینده تعداد نیروهای استخدامی را کاهش دهد.
جوانمردی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه بازنشستگی پیش از موعد تا چه اندازه به نفع بازنشستگان خواهد بود، گفت: اگر از زاویه اقتصادی به موضوع نگاه کنیم، ممکن است افرادی که بازنشسته میشوند، بخواهند با حقوق بازنشستگی، کسبوکار جدیدی راهاندازی کنند یا وارد حوزه کاری تازهای شوند؛ در چنین حالتی، بازنشستگی برای آنها ممکن است مزیت اقتصادی داشته باشد.
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران ادامه داد: نباید فراموش کرد که راهاندازی یک کسبوکار جدید برای بازنشستگان، آنهم در شرایط بد کنونی اقتصاد کشور، هدف در دسترسی نیست. بنابراین، میان هدفگذاری ذهنی و واقعیت موجود، شکاف زیادی وجود دارد که شاید به سرخوردگی بازنشستگان منتهی شود.
وی خاطرنشان کرد: از دیگر پیامدهای تبدیل طرح پیش از موعد بازنشستگی به قانون را خانهنشینی افراد بازنشسته و حرکت آنان به سمت غیرمولد بودن میداند که زنگ هشداری فردی و ملی است و به صلاح کشور نیست.