زهرا کریمی اقتصاددان درباره آسیبهای طرح جدید نمایندگان مجلس مبنی بر بازنشستگی پیش از موعد، اظهار کرد: بازنشستگی پیش از موعد، به دو دلیل اثر منفی بر عملکرد صندوقهای بازنشستگی دارد؛ اول اینکه تعداد بیمه پردازان و دوره پرداخت حق بیمه آنان کوتاهتر شده و این امر موجب کاهش منابع درآمدی صندوقها میشود و دوم آنکه، همزمان، تعداد مستمریبگیران و دوره دریافت مستمری آنان افزایش مییابد و به این ترتیب، هزینه سنگینی به صندوقهای بازنشستگی تحمیل خواهد شد و پایداری منابع صندوقها را با تهدید جدی و غیرقابلبرگشت مواجه خواهد کرد.
وی افزود: بهطور مثال، فردی که در ۵۰ سالگی بازنشسته میشود، میتواند ۱.۵ تا ۲ برابر زمانی که بیمه پرداخت کرده، مستمری دریافت کند و این در حالی است که صندوقهای بازنشستگی حتی اکنون هم، ازنظر مالی در شرایط خوبی قرار ندارند؛ و تشدید فشار بیشتر بر آنها پیامدهای خطرناکی درپی خواهد داشت.
این اقتصاددان درباره تبعات مالی اجرای «طرح بازنشستگی پیش از موعد» گفت: بودجه حمایت از صندوقهای بازنشستگی در سال ۹۸ به ۲۸ درصد بودجه دولت رسیده بود و چشمانداز این روند، میتواند، در آینده نهچندان دور، ضرورت اختصاص کل بودجه دولت به صندوقهای بازنشستگی را موجب شود که تن دادن به چنین ضرورتی، نه منطقی است و نه شدنی است. بنابراین، در چنین شرایط فرضی، ممکن است به این نتیجه برسند که سن بازنشستگی را افزایش دهند و از تعداد مستمریبگیران بکاهند و البته که در اجرای چنین بازنگری هم، اگر نگوییم ناممکن، حداقل، بسیار دشوار است و چالشهای خاص خود را به همراه خواهد داشت.
کریمی طرح «بازنشستگی پیش از موعد» را یک «مسیر متناقض» توصیف کرد و افزود: هدف طرحی که هماکنون در دستور کار مجلس قرارگرفته، چابکسازی و ساماندهی کیفی نیروها با خروج عدهای، و ورود عدهای دیگر به بدنه دولت است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: اجرای این طرح، بیشتر برای افرادی جذابیت و مطلوبیت دارد که دیگر تمایلی به ادامه فعالیت در مشاغل دولتی ندارند و میدانند پس از بازنشستگی، به دلیل برخورداری از تجربه دوره اشتغالشان و نیز به علت بینیازی از بیمه، در قرارداد استخدامی پس از بازنشستگی، گزینه مناسبی برای کارفرمایان خواهند بود و مسیر همواری برای اشتغال مجدد و کسب درآمد مازاد بر حقوق بازنشستگی، در پیش خواهند داشت.
این اقتصاددان گفت: در چنین شرایطی، این هدفگذاری و انتظار که «بازنشستگی پیش از موعد» موجب جذب فارغالتحصیلان و کاهش آمار بیکاری شود، دور از دسترس است و با واقعیتهای موجود در بازار کار، همسو نیست، زیرا اغلب بازنشستگان پیش از موعد، خانهنشین نخواهند شد بلکه پس از بازنشستگی، از طریق آغاز اشتغالی مجدد و با همراهی کارفرمایانی که آنان را گزینه برتر برای استخدام میدانند، بخش قابلتوجهی از ظرفیتهای اشتغال را به خود اختصاص خواهند داد و درنتیجه، آمار بیکاری کاهش نخواهد یافت.