- یکی از شاگردان امام سجاد(علیه السّلام) از حضرتش سؤال کرد: فرشتگان اعمال ما را که می نویسند بجاست؛ برای اینکه می بینند و می نویسند. اما آیا خاطرات و نیّتهایی را که فقط از دل گذرانده ایم و هنوز به لباس عمل در نیاوردیم هم می نویسند؟ آنها را که نمی بینند پس از کجا می فهمند تا بنویسند؟
و اینکه خداوند می فرماید: «و إن تبدوا ما فی أنفسکم أو تخفوه یحاسبکم به الله» ۱: اسرار درونی را که به کسی افشا نکرده اید، در قیامت باید حسابش را پس بدهید. این اسرار درونی را فرشتگان چگونه می دانند و از کجا می نویسند؟
حضرت فرمودند: آیا بوی باغ و بستان و بوی کثافت و گنداب یکی است؟ اگر از کنار باغی پر از گل و معطر بگذرید، بوی خوب احساس می کنید. و چنانچه بوی بد به مشام انسان برسد، می فهمد که این جا کثافت و زباله است. از بو می توان فهمید که از کنار باغ می گذریم یا از کنار چاه.
فرشتگان از بوی خوش تشخیص می دهند که در قلب این مؤمن اسرار و نیّتها و اراده های خیر و طیّب و طاهر است. و نیز از بوی بد هم فرشتگان می فهمند که در درون این شخص، پلیدی است. ۲ چه جور می شود که انسان در چاه زندگی کند و از بوی چاه اظهار تنفر نکند و با خبر نباشد؟ اگر کسی به ملکوت رسیده باشد بوی بد و خوب دیگران هم به مشام او می رسد، مؤمن را از منافق باز می شناسد.
منبع:
۱. سوره بقره، آیه ۲۸۴.
۲. کافی، ج۲، ص۶۶۲.
3. حکمت عبادات، ص 78-79.
