هر یک از ما در طول زندگیمان برای چند بار هم که شده مورد توهین افراد مختلف با سطح و جایگاههای متفاوتی قرار گرفته ایم که این توهینها اغلب در محل کار، زندگی و یا جامعه اتفاق میافتند که هر یک از ما به شکلهای مختلفی به این موضوع واکنش نشان داده ایم. بدین معنا که یا اعتراض و ناراحتی خود را با سکوت و درون ریزی نشان داده ایم و یا همانند فرد مقابل رفتار کرده ایم و در پاسخ به توهین، توهین کرده ایم.
در این میان، نکته حائز اهمیت, چگونگی رفتار ما در مقابل توهین و بی ادبی دیگران است که در این خصوص، رویا نوری جامعه شناس در گفتوگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: وقتی به ما توهین میشود اعتماد به نفس و عزت نفسمان زیر سوال میرود. چرا که توهین میتواند فیزیکی و کلامی باشد، امّا معمولا کلامی و به صورت مستقیم و غیر مستقیم است.
وی با اشاره به توهین غیر مستقیم کلامی بیان کرد: مسخره کردن ، اظهارنظرهای کنایه ای، تقلید کردن و شیفتگی دروغین، نمونههایی از توهینهای کلامی غیر مستقیم هستند.
این جامعه شناس تصریح کرد: حتی حرکات چهره مثل ابرو بالا انداختن، خیره شدن، کج خند زدن و خندیدن غیر عادی هم نوعی توهین محسوب میشود که در مواجهه با توهین, شش پاسخ احتمالی وجود دارد.
نوری با اشاره به شش پاسخ احتمالی در مواجهه با توهین گفت: پرخاش، پذیرش، جواب توهین آمیز دادن، شوخی کردن، نادیده گرفتن و یادآوری حد و مرزها به توهین کننده برخی از موارد هستند که هریک از آن ها باید بررسی شود و در این میان, باید به این نکته توجه کرد که اغلب افراد در برابر توهینها تاب نمیآورند و در حقیقت، میزان تاب آوری آنها اندک است و به سرعت عصبانی میشوند که به این افراد توصیه میشود که پرخاشگری نکنند. چرا که پرخاشگری پاسخ جالب به توهین نیست.
وی ادامه داد: پرخاشگری، پاسخ جالبی به توهین نیست. چرا که معنایش این است که ما توهین و توهین کننده را جدّی گرفته ایم و احتمالا حرف او تا حدّی درست بوده و موجب توهینهای بیشتر دیگری میشود.
این جامعه شناس تاکید کرد: وقتی فردی به ما توهین می کند باید سه مسئله را درنظر بگیریم که آیا محتوای حرف صحت دارد؟ چه کسی توهین کرده؟ چرا توهین کرده؟ اگر توهین واقعیت داشته باشد پس دلیلی برای ناراحتی نیست و احتمالا توهین نیست بلکه ابراز واقعیت است.
نوری افزود: اگر فردی به شما حرف حق می زند به جای واکنش نشان دادن باید به حرف او فکر کنید و از طرف دیگر, اگر فکر می کنید فرد توهین کننده ارزش توجه را ندارد, پس باز هم دلیلی برای حمله کردن وجود ندارد. به این دلیل که برای شما به منزله شیطنت یک کودک است.