انتخاب « عاصمه جهانگیر» زن فعال حقوق بشری، به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران تنها ویترین زیبایی از ماجراست، آنچه که در پشت چهره این زن خودنمایی می کند، حقیقتی تلخ و ناگوار کننده است که حکایت از ضدیت وی با قوانین مسلم اسلام در حوزه «زنان و خانواده» و حمایت بی چون و چرای وی از فرقه ضاله «بهائیت» در ایران دارد که عواقب نگران کننده ای را به دنبال خواهد داشت.
چند روز پیش در پی انتشار تصویری از یکی از اعضای اپوزیسیون که با گیلاسی شراب در دست بر روی کاناپه ای منقش به کتیبه عزای امام حسین (ع) نشسته بود ایرانیان از اقصی نقاط جهان نسبت به این بی حرمتی موضعی سخت گرفتند.
واتسون در مقاله خود مسئله گرایش به حجاب را واکنش های فردی زنان دانسته و با بررسی آیات قرآن در ارتباط با حجاب سعی کرد به ریشه داشتن این مقوله در تفکر دینی مسلمانان اشاره کند ودر ادامه با بررسی زندگی دونفر از زنان مسلمان در جایگاه دانشجو وشاغل، برگزیدن حجاب را به عنوان یک انتخاب آزادانه که ریشه در باور و تفکر آن ها داشته وحتی نوعی فمنیسم معکوس و اعتراض علیه مصرف گرایی و غرب گرایی محسوب میشود، جلوه دهد.
این هم راستایی که هر از گاهی از سوی برخی از فعالین فمینیست مطرح می شود، باعثبه وجود آمدن ابهامات بیشتر در مورد انگیزه های واقعی این جریان در عده ای و البته رفع ابهام در عده ای دیگر می شود.