حضرت آدم (ع)

  • شاید در کتب تاریخی قول‌های متفاوتی درباره محل اقامت حضرت آدم علیه السلام وجود دارد. اما فرمایش حضرت امیر المومنین علیه السلام درباره فضیلت مسجد کوفه نشان می‌دهد که خانه ابو البشر جناب آدم در همان مسجد کوفه است.

  • هنگامی که حضرت آدم(ع) از میوه درخت ممنوعه خورد، آن میوه سی روز در شکمش باقی ماند. پس از آن بود که خداوند بر حضرت آدم و نسل او سی روز‏ گرسنگی و تشنگی را واجب نمود. و اگر در شب چیزی می‌خورند تفضلی است از جانب پروردگار.

  • حضرت آدم (ع) و حوا (ع) وقتی که در زمین قرار گرفتند، خداوند اراده کرد که نسل آن‌ها را پدید آورده و در سراسر زمین منتشر گرداند. پس از مدتی حضرت حوا (ع) باردار شد و در این وضع حمل، از او دو فرزند دو قلو، یکی دختر و دیگری پسر به دنیا آمدند.

  • حضرت آدم (ع) در ساق عرش الهی، نام پیامبر و ائمه (ع) را دید... هنگامی‌که نام حسین (ع) را بر زبان آورد، اشک‌هایش جاری و قلبش خاشع شد... . جبرئیل (ع) به او خبر داد که این فرزندش دچار مصیبتی می‌شود که مصائب (دیگر) نزد آن کوچک است... سپس آدم (ع) و جبرئیل (ع) گریه کردند، همانند گریه زنی که فرزندش را از دست داده است.

  • حضرت داود(ع) یکی از پیامبران بنی اسراییل است که در بیت اللحم متولد شده و در ابتدای جوانی شبانی کرده و به خاطر شجاعت، دانایی و صدای خوبی که داشت شهرت یافت.

  • پس از تولد شیث، چون زمان فوت آدم(ع) فرارسید خداوند به او امر نمود که آنچه را به تو تعلیم دادم به بهترین فرزندانت وصیت کن. و حضرت آدم(ع) نیز جمیع فرزندان خود را جمع نمود و فرمود که هبه الله(شیث) جانشین من بعد از شما می باشد و همه این دستور پدر را اطاعت نمودند.