القدس العربی در مقاله‌ای به قلم "جلبیر الاشقر" به پیامد‌های سقوط بهای نفت جهانی پرداخته و می‌نویسد: شاید تاریخ کمتر حاکمی مانند محمد بن سلمان ، ولیعهد عربستان به خود دیده باشد که تمام طرح هایش از دخالت نظامی در یمن و تشدید تنش با ایران تا بازداشت سعد حریری و ترور جمال خاشقجی و ... شکست خورده باشد؛
اخبار بین الملل- هیچ طرحی وجود نداشته که این جوان سرکش بر آن نظارت داشته باشد و به فاجعه انسانی یا سیاسی و یا هر دو باهم ختم نشده باشد. این مرد اینبار به شکستی مفتضحانه در استفاده از سلاح نفت گرفتار شده و فاجعه‌ای اقتصادی برای خود به بار آورده است.
واقعیت این است که اکنون سقوط قیمت نفت به طور کامل به نفع اقتصاد جهانی به استثناء صادرکنندگان آن خواهد بود؛ چراکه بهای پایین نفت می‌تواند به شکل گسترده در احیای اقتصاد کرونازده جهان از طریق کاهش هزینه‌های تولید، حمل و نقل و افزایش مصرف سهیم باشد.
اما اقتصاد کشور‌های صادرکننده نفت و در رأس همه عربستان سعودی، برخی کشور‌های خارومیانه و شمال آفریقا در لبه پرتگاه قرار خواهد گرفت و عربستان سعودی که صادرات نفت بیش از ۹۰ درصد درآمد‌های آن را شکل می‌دهد به شدت آسیب خواهد دید؛ به گونه‌ای که میزان درآمد خالص شرکت آرامکو در سال ۲۰۱۹ با قیمت بشکه‌ای ۶۴ دلار به بیش از ۸۸ میلیارد دلار نرسید؛ اگر این را به کاهش درآمد‌های عربستان از موسم حج به دلیل ویروس کرونا که حدود ۱۲ میلیارد دلار بود اضافه کنیم، این به مفهوم آن است که این کشور مجبور خواهد شد تا بخش زیادی از صندوق ذخیره ارزی خود را استفاده کند.
میزان ذخایر ارزی عربستان از زمان جنگ نفتی که از شش سال پیش به راه انداخت و قیمت نفت را از بشکه‌ای ۱۰۰ دلار به زیر ۸۰ دلار کشاند، به میزان یک سوم یعنی حدود ۵۰۰ میلیارد دلار کاهش یافته است و این یعنی آنکه سیاست‌های ریاضت اقتصادی در این کشور تشدید خواهد شد و این موضوع بر وضعیت عمومی اقتصاد سعودی تاثیر خواهد گذاشت.
این مسئله در مورد دیگر کشور‌های ثروتمند شورای همکاری خلیج فارس نیز انطباق می‌یابد؛ هرچند کشور‌هایی مانند امارات، کویت، و قطر ذخایر مالی بسیار بیشتری نسبت به عربستان در مقایسه با جمعیت‌شان دارند.
