آسیای مرکزی و بازیگران خارجی؛ نسخه غرب برای قزاقستان

«مارس ساریف» تحلیلگر مسائل سیاسی استراتژیک در تحلیلی به بررسی مسائل مربوط به تظاهرات در قزاقستان پرداخت.

اخبار بین الملل - در این مطلب آمده است: آسیای مرکزی پس از فروپاشی شوروی سابق به طور همزمان مورد توجه چند گروه از بازیکنان قدرتمند قرار گرفت.

از جمله آنها می‌توان روسیه را نام برد که به طور سنتی منطقه را به عنوان حوزه نفوذ خود می‌داند و چین که این منطقه را به عنوان پایگاه منابع خود به حساب می‌آورد.

کشورهای اروپایی از جمله انگلستان و ایالات متحده آمریکا از دیگر بازیکنان در این منطقه هستند.

هرکدام از بازیکنانی که در بالا به آنها اشاره شد روش‌های کار و استراتژی خاص خود را در مورد آسیای مرکزی دارند.

به عنوان مثال، ایالات متحده و کشورهای اتحادیه اروپا که بازیکنان قویی هستند، نقش موثری در اجرای قدرت نرم دارند.

در میان کشورهای آسیای مرکزی قزاقستان از چند جهت آسیب پذیر است زیرا در حال حاضر با انتخابات گذشته ریاست جمهوری، غیر دموکراتیک بودن و  عدم وجود گزینه‌های متنوع دست و پنجه نرم می‌کند و می‌توان با قاطعیت گفت ترس از نفوذ روزافزون چین در این کشور موج می‌زند.

ساختار اطلاعاتی در قزاقستان، که اخیراً در اعتراضات خیابانی خودش را نشان داد، از نظر ماهیتی، تاکتیکی است.

هدف استراتژیک بازیگران خارجی جایگزینی افراد جوان به جای نخبگان حاکم در قزاقستان و دیگر کشورهای آسیای مرکزی است.

این رهبران جوان که تعداد آنها کم هم نیستند، سال‌ها با پول اهدایی غربی‌ها و آمریکایی‌ها در فضای پس از شوروی پرورش یافتند.

درخت برنامه‌های آموزشی در قزاقستان و قرقیزستان، که با کمک‌های مالی بلاعوض غربی اجرا می‌شود، حالا به بار نشسته و میوه خود را در قالب افراد جوان به ثمر رسانده است.

جوانان جاه طلبی که اکنون جذب ایده‌های غربی شدند و ارزش‌های پیشینیان خود را فراموش کرده و از دست دادند.

آیا می‌دانید اگر نسل جوان در دولت جایگزین شود چه بر سر کشور خواهد آمد و چه اتفاقی برای این کشور خواهد افتاد؟ جالب است! اگر اوکراین دوم ایجاد نشود بسیار نزدیک به وضعیت این کشور خواهند شد.

آنها به جوانان آموزش می‌دهند تا اصول و آزادی‌های دموکراتیک در آسیای مرکزی را بیاموزند و بعد در برابر بی عدالتی سیستم سیاسی فعلی بایستند.

در قزاقستان کسانی که تظاهرات می‌کنند عمدتا جوان هستند.

برخی از رهبران تظاهرات نزد معلمین غربی آموزش دیدند و در مورد تحولات دموکراتیک در آسیای مرکزی مطالب زیادی به آنها گفته شده در واقع این کار آینده گرا است.

پس از به قدرت رسیدن، این جوانان همان پروژه‌هایی را انجام می‌دهند که غربی‌ها و آمریکایی‌ها از آنها می‌خواهند و در جهت  ترویج آن پروژه‌ها کار می‌کنند.