سوره محمد چهل و هفتمین سوره جزء بیست و ششم و از سورههای مدنی قرآن است ذکر نام محمد (ص) در آیه دوم را دلیل نامگذاری این سوره دانستهاند موضوع اصلی آن ویژگیهای مومنان و کفار و عاقبت آنها در آخرت اس.
اخبار مذهبی _ آیه هفتم سوره محمد که بر چگونگی دریافت نصرت الهی اشاره دارد از آیات مشهور و نامدار این سوره است. آیه چهارم مبنی بر ممنوعیت کشتن اسیران جنگی و آزادی آنان به صورت رایگان یا در قبال دریافت فدیه، از آیات الاحکام شمرده شده است.
از پیامبر (ص) روایت شده اگر کسی سوره محمد را بخواند زمانی که از قبر برمیخیزد به هر سویی که نگاه کند پیامبر خدا را خواهد دید و خداوند او را از چشمههای بهشتی سیراب میکند تردید نکردن در دین، گرفتار نشدن به فقر و در امان خداوند و پیامبر بودن، از جمله پاداشهای قرائت سوره محمد است که در روایتی از امام صادق (ع) به آن اشاره شده است.
متن آیاتی از سوره محمد همراه با ترجمه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
الَّذِینَ کَفَرُوا وَ صَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّـهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿١﴾
کسانى که کفر ورزیدند و مردم را از راه خدا باز داشتندخدا اعمال آنان را تباه خواهد کرد (۱)
وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ آمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ ۙ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَ أَصْلَحَ بَالَهُمْ ﴿٢﴾
و آنان که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند و به آنچه بر محمد (ص) نازل آمده گرویدهاند کهآن خود حق و از جانب پروردگارشان است خدا نیز بدیهایشان را زدود و حال و روزشان را بهبود بخشید (۲)
ذَٰلِکَ بِأَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَ أَنَّ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ ۚ کَذَٰلِکَ یَضْرِبُ اللَّـهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ ﴿٣﴾
این بدان سبب است که آنان که کفر ورزیدند از باطل پیروى کردند و کسانى که ایمان آوردند از همان حق که از جانب پروردگارشان است پیروى کردنداین گونه خدا براى بیدارى مردم مثالهایشان را مىزند (۳)
فَإِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ۚ ذَٰلِکَ وَ لَوْ یَشَاءُ اللَّـهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَـٰکِن لِّیَبْلُوَ بَعْضَکُم بِبَعْضٍ ۗ وَ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّـهِ فَلَن یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿٤﴾
پس چون با کسانى که کفر ورزیدهاند برخورد کنیدگردنهایشانرا بزنید تا، چون آنان را در کشتار از پاى درآوردید پساسیران را استوار در بند کشید سپس یا بر آنان منت نهید و آزادشان کنید و یا فدیه و عوض از ایشان بگیرید تا در جنگ اسلحه بر زمین گذاشته شود این است دستور خدا و اگر خدا مىخواست از ایشان انتقام مىکشید ولى فرمان پیکار داد تا برخى از شما را به وسیله برخى دیگر بیازماید و کسانى که در راه خدا کشته شدهاند، هرگز کارهایشان را ضایع نمىکند (۴)
سَیَهْدِیهِمْ وَ یُصْلِحُ بَالَهُمْ ﴿٥﴾
به زودى آنان را راه مىنماید و حالشان را نیکو مىگرداند (۵)
وَ یُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ ﴿٦﴾
و در بهشتى که براى آنان وصف کرده آنان را درمىآورد (۶)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّـهَ یَنصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ ﴿٧﴾
اى کسانى که ایمان آوردهاید اگر خدا را یارى کنید یاریتان مىکند و گامهایتان را استوار مىدارد (۷)