سرخپوشان تبریزی برای دومین فصل با مالکیت جدید خود وارد بازار نقل و انتقالات شده اند. آن ها که فصل پیش پس از خرید بازیکنان، سرمربی خود را انتخاب کردند، این بار شرایط متفاوتی را تجربه می کنند. در این فصل زنوزی تلاش کرد تا هرچه زودتر سرمربی تیمش را انتخاب کند و موفق شد در فاصله بیش از یک ماه مانده به استارت لیگ نوزدهم، سکان هدایت تیمش را به مصطفی دنیزلی بسپارد. اما تراکتور دنیزلی چگونه خواهد بود؟
* سیستم چرخشی باتوجه به حریف
اخبار ورزشی- مصطفی دنیزلی یکی از سرمربیان نامدار فوتبال ترکیه به شمار می‌رود که در ایران نیز بسیار شناخته شده است. او با پاس و پرسپولیس روزهای خوبی را در لیگ برتر برای خود رقم زد و فوتبال دوستان ایرانی را با سبک جدیدی از فوتبال هجومی روبرو کرد. اما نکته جالب درباره مصطفی پاشا این است که تیم های تحت هدایت او از یک سیستم همیشگی بهره نمی‌بردند، یعنی دنیزلی باتوجه به تیم حریف سیستم خود را انتخاب می‌کرد و امکان داشت یک روز 442 بازی کند و روز دیگر 4141.
حالا در تراکتور نیز انتظار می‌رود اتفاقی به این شکل رخ دهد. البته او برای پیاده سازی چنین سیستمی به زمان و تمرینات مداوم احتیاج دارد تا بتواند بازیکنان را تاکتیک پذیر بار بیاورد. البته در پرسپولیس او با سیستم 343 و 352 بیشتر بازی ها را سپری کرد.
* علاقه عجیب به بازیکنان چند پسته
مربیان خارجی اصولا به بازیکنانی که توانایی بازی در چند پست را داشته باشند، علاقه بیشتری دارند. این موضوع را در کارلوس کی روش و برانکو ایوانکوویچ نیز دیدیم. آن ها تمایل داشتند که بازیکنان را در پست های مختلف به کار گیرند و دنیزلی نیز از چنین خصیصه ای بهره می برد.
هواداران پرسپولیس بی‌تردید فراموش نمی‌کنند که در لیگ ششم علیرضا نیکبخت یک بازی دفاع چپ به میدان می‌رفت، یک روز مهاجم نوک بود و روز دیگر در خط هافبک به کار گرفته می‌شد. بازیکنان تراکتور نیز از همین حالا باید خود را آماده بازی در پست های دیگر کنند. این موضوع اگر با واکنش مثبت از سوی بازیکنان مواجه شود، کار را برای حریف بسیار سخت خواهد کرد.
* چالش انتخاب مهاجم نوک
کار تراکتور هنوز در نقل و انتقالات به پایان نرسیده و آن ها حداقل یک مهاجم نوک را به خدمت خواهند گرفت. اکنون محمدرضا آزادی و ساسان انصاری در تمرینات تراکتور حضور دارند و استوکس نیز یکی از گزینه ها به شمار می‌رود اما اگر قرار به انتخاب توسط دنیزلی باشد، او به سراغ چه تیپ مهاجمی خواهد رفت؟
اگرچه حضور مهاجمان بلند قامت با استایل نظیر استوکس هیجان انگیز است، اما باتوجه به سبک بازی تیم های مصطفی دنیزلی، انتظار می رود او بیشتر از مهاجمان سایه بازی بگیرد؛ مهاجمانی نظیر ساسان انصاری. حالا در جمع تی تی ها او از لحاظ مالی هم دست کاملا بازی دارد و می تواند از بازار خارجی، بازیکن مدنظرش را جذب کند.
* خوش به حال باتجربه ها!
یکی دیگر از ویژگی های مربیگری مصطفی دنیزلی، استفاده بسیار خوب از بازیکنان پا به سن گذاشته است؛ اتفاقی که در تیم ملی ترکیه در دهه 90 رخ داد و در فوتبال ایران نیز تکرار شد. مهدی مهدوی کیا در 35 سالگی و علی کریمی در 33 سالگی شاگرد دنیزلی شدند و روزهای بسیار خوبی را با او تجربه کردند. این اتفاق برای مهره هایی نظیر ایمون زاید نیز رخ داد.
نکته مهم درباره دنیزلی این است که وی به خوبی توانایی بازیکنانش را می‌شناسد و می‌داند که از آن ها در چه زمانی باید استفاده کند. 3 تعویض او در طول مسابقه در بیشتر بازی ها نتیجه داده اند که این برای بازیکنان مسن تراکتور اتفاق بسیار خوبی است.
* حمله مهم تر از جام
دنیزلی نزدیک به سه دهه سابقه مربیگری در تیم های بزرگ را دارد اما کمتر پیش آمده که دستش به جام قهرمانی برسد. با این حال تیم های او همیشه فوتبالی جذاب و تماشاگرپسند را ارائه کرده اند که مورد توجه همه قرار میگیرد.
در پرسپولیس لیگ ششم، خیلی از کارشناسان اعتقاد داشتند که شاگردان دنیزلی بهترین فوتبال را در ایران بازی می کنند اما در نهایت تیم او به رده سوم جدول اکتفا کرد. شاید دلیلش این بود که باوجود پیش بودن از حریف، کمتر پیش می‌آمد که او احتیاط کند و به حمله ادامه می داد. حالا باید دید آیا در تبریز نیز رویه سرمربی ترک تبار به این شکل خواهد بود؟
* تمرینات سخت با مربی سخت گیر
تمرینات مصطفی دنیزلی همیشه سخت و طاقت فرسا بوده اند. یکی از مهم ترین دلایل آن نیز سخت گیری های این مربی در طول زمان تمرین است. به طوری که او همیشه تاکید می کند که هر تمرین باید به بهترین شکل توسط تمام بازیکنان انجام شود.
به همین خاطر هیچ بازیکنی نمی تواند از زیر دست دنیزلی فرار کند و تمرین را انجام ندهد. در تیم های قبلی او حاشیه در کمترین میزان خود بوده و باتوجه به دیسیپلین دنیزلی، هیچ بازیکنی حق تخطی از قوانین تیمی را نداشت؛ اتفاقی که برای تیم های بزرگ نظیر پرسپولیس و تراکتور، حیاتی به نظر می رسد.
