تیم پرسپولیس در مقابل ماشین سازی تبریز با دو هافبک دفاعی وارد زمین شد اما احمد نوراللهی باتوجه به خصوصیات فردی اش، در حمله حضور بیشتری داشت و در چند صحنه نیز تا آستانه فرو ریختن دروازه ماشین سازی پیش رفت که با بدشانسی از دستیابی به این هدف ناکام ماند.
در دقیقه ۵۵ سانتر مهدی ترابی از روی ضربه کاشته به احمد نوراللهی رسید اما ضربه سر این بازیکن را فرناندو ده خسوس به خوبی مهار کرد و اجازه نداد شماره ۸ پرسپولیس گلزنی کند. در ریباند نیز دیگر بازیکنان سرخپوش موفق به باز کردن دروازه حریف نشدند.
۳۰ دقیقه پس از آن و در حالی که پرسپولیس ی ها برای زدن گل دوم تلاش می کردند، نوراللهی پا به توپ به سمت دروازه ماشین سازی حرکت و از پشت محوطه جریمه اقدام به شوت زنی کرد اما ضربه اش با بدشانسی راهی به دروازه نیافت و با اختلافی بسیار کم از بالای دروازه به بیرون رفت. شاید اگر توپ او فقط ۱۰ سانتی متر پایین تر بود، می توانست به گلی زیبا تبدیل شود که قهرمانی را نیز برای پرسپولیسی ها به ارمغان بیاورد.
نوراللهی در نیمه اول هم یک شوت به سمت دروازه ده خسوس زد اما ضربه دقیقه ۸۵ اش بسیار خطرناک بود و با بدشانسی وارد دروازه نشد؛ ضربه ای که می توانست به گلی زیبا همچون گل او در بازی با الجزیره تبدیل شود.