تیم فوتبال استقلال تهران در بازی برگشت مقابل الهلال عربستان در چارچوب رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا با یک گل بازی را واگذار کرد و این در حالی است که تیم حریف حدود ۳۰ دقیقه را ۱۰ نفره بازی کرد.
استقلال در دقایقی از بازی تیم برتر میدان بود و اگر موقعیت‌های این تیم تبدیل به گل شده بود الهلال عربستان با شکست سنگینی روبه‌رو می‌شد.
نکته قابل تامل در این اتفاق مسائل فنی نیست و بازی‌های حاشیه‌ای است که هر از گاهی در این تیم بوجود می‌آید. به عنوان مثال گاهی شایعه اختلاف شفر و خطیر، گاهی پنهان کاری در فروش بازیکنان، کمی عقب‌تر حاشیه‌های دربی و اختلافات داخلی از مواردی است که استقلال در این فصل با آن‌ها دست و پنجه نرم کرده است.
اما دلیل نوسان در نتایج تیم فوتبال استقلال تهران شاید یک دلیل عمده دارد که بی ربط با اتفاقات بالا نیست، اما به نوعی در نهایت دلیل فنی دارد.
غرور کاذب استقلال بعد از هر پیروزی که بیشتر از بیرون زمین و در فضای مجازی شکل می‌گیرد به درون تیم منتقل می‌شود و در نهایت استقلال خود را محق می‌داند که در هر دیدار باید به همین شکل پیروز شود و استرس ناشی از این باید‌ها تیم را به شرایطی می‌رساند که در ساده‌ترین بازی‌ها هم نمی‌تواند نیمی از عملکرد خود را به نمایش بگذارد و بعد از یک نتیجه خوب همیشه باید شاهد یک رکود مقطعی در این تیم باشیم.
فشار باید از روی بازیکنان برداشته شود و استقلال در صورتی که با آمادگی روانی کافی پای به میدان بگذارد قطعا در بحث‌های فنی از بسیاری تیم‌های دیگر بالاتر است و می‌تواند به خط ثابتی از نتایج قابل قبول برسد.
پرسپولیس در سال‌های اخیر ثبات در نتایجش را مدیون همین نکته است و خط فرضی نمودار نتایج پرسپولیس فراز و فرود کمتری دارد و این همان بحث روانی ماجرا است که استقلال با وجود داشتن نیرو‌های قابل در فصل اخیر نتوانست از آن بهره بگیرد.
دیدار با ماشین سازی تبریز با یک گل دیر هنگام به سود استقلال به پایان رسید، اما کری‌های بعد از بازی و شادی‌هایی که شاید زیبنده تیم پر طرفدار پایتخت نیست غرور را دوباره به این تیم تزریق کرد و باز هم بی دقتی بر اثر استرس از همان باید‌های پیروزی باعث شد در مقابل الهلال که خیلی هم نسبت به گذشته قدرتمند نبود دوباره به فرود تبدیل شود.
۴ بازی حساس در لیگ برتر فوتبال و ۲ بازی در لیگ قهرمانان آسیا باقی مانده است و اگر استقلال در این بازی‌ها بتواند بر غرور و استرس ناشی از آن غلبه کند به طور حتم می‌تواند قهرمانی را از رقیب دیرینه خود پس بگیرد و در لیگ قهرمانان هم با ۲ پیروزی صعود کند.
استقلال ابزار لازم را برای موفقیت در فصل جاری در اختیار دارد فقط باید در بحث‌های روحی و روانی شفر و دستیارانش بیشتر حواس خود را معطوف کنند.
موتور خط میانی استقلال این روز‌ها مثل ساعت کار می‌کند و با وجود خرید مهاجمانی همچون ایسما، تبریزی و منشا خط حمله هنوز درگیر بلاتکلیفی و بی دقتی است و فرصت‌ها یکی پس از دیگری از بین می‌رود و باید گفت فوتبال رقابتی است که لحظه‌ها سرنوشت آن را تعیین می‌کند.
در بازی پرسپولیس و الاهلی عربستان علی علیپور به عادت مهاجمان استقلال دچار شد و شاهد بودید که این تیم نتوانست از پس تیمی که در بازی رفت ۲ بر صفر شکست خورده بود برآید.
تمام زحمات سید حسین حسینی و خط دفاع و میانی استقلال پشت ساق‌های مهاجمان جمع شد و در نهایت هدر رفت و در پرسپولیس هم هر چه بیرانوند تلاش کرد و خط دفاع و میانی کشید در خط تهاجمی به باد رفت و این اتفاق باید هر چه سریعتر در این ۲ تیم چاره شود.
وینفرد شفر علاقه زیادی به بازی تهاجمی دارد و در پیروزی‌های این ۲ فصل نشان داده است که با پیروزی‌های پر گل میانه خوبی دارد، اما این نوع بازی کردن نیاز به ابزار دارد و مهاجمان استقلال ابزار مد نظر شفر نیستند و این سرمربی آلمانی یا باید مدل بازی خود را عوض کند و برای گلزنی بیشتر به خط هافبک توجه داشته باشد یا ابزار مورد نیازش برای ضربه آخر را تقویت کند.
