در خودرو‌هایی که جعبه دنده دستی دارند، برخی مواقع رانندگان با دنده دو شروع به حرکت می‌کنند. از جمله بیشترین دلیلی که برای این کار وجود دارد این است که دنده یک به اصطلاح کوتاه است و رانندگان باید خیلی روز به دنده دو بروند. اما این امر توجیح خوبی برای آن نیست و این کار از نظر فنی صحیح نیست.
به طور ساده در دنده ۱ هنگامی که موتور در حالت خلاص کار می‌کند دور موتور حدود ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ دور در دقیقه است، اما وقتی قصد داریم که شروع به حرکت کنیم، پا را بر روی کلاچ می‌گذاریم و شروع به حرکت می‌کنیم. در این حالت سرعت خودرو باید به ۸ کیلومتر بر ساعت برسد تا اینکه پا را از روی کلاچ برداریم. پس از ۸ کیلومتر بر ساعت، کلاچ به طور کامل درگیر شود.
مانند دنده یک، برای رفتن به دنده دو هم خودرو باید از یک حداقل سرعت لازم برخوردار باشد که ۱۶ کیلومتر بر ساعت است. اگر قبل از رسیدن به این سرعت دنده را به دو تعویض کنیم، میزان سرعت خودرو به حداقل لازم نرسیده است و همین امر باعث می‌شود تا فلایویل و کلاچ تا زمان رسیدن به سرعت مناسب، در چرخش ناهماهنگی داشته باشند و به اصطلاح کلاچ "سُر" بخورد. این امر برای صفحه کلاچ و کلاچ خوب نیست.
بهترین کار این است که در سرعت مناسب دنده را تعویض کنید.
برخی معتقد هستند که در هوای برفی اگر با دنده یک حرکت کنند، چرخ‌های خودرو سر می‌خورند و با دنده دو شروع به حرکت می‌کنند، اما اگر با دنده یک و با رها کردن کلاچ به آرامی شروع به حرکت کنید، این اتفاق رخ نمی‌دهد. به علاوه در دنده یک به دلیل داشتن نیروی گشتاور بیشتر خودرو توان بیشتری برای حرکت رو به جلو دارد.
*چه زمانی می‌توان با دنده ۲ شروع به حرکت کرد؟
هنگامی که در سراشیبی قرار دارید و خودرو خودش شروع به حرکت کرد و به سرعت ۱۶ کیلومتر بر ساعت رسید، شما می‌توانید با دنده دو شروع به حرکت کنید، به دلیل این که خودرو شما دارای یک سرعت معین است.
