«یه روز خیلی دور یه مدیر پخش (مسئول ممیزی) در جواب سوال و گیجی مطلق من که در حین ساخت و پخش یک برنامه بودم گفت: قوانین سانسور و ممیزی در تلویزیون "سیاله" هر چیزی ممکنه امروز اجازه داشته باشه و فردا نه و برعکس.و این قصه همیشه بوده و هست.پوست کلفت می‌خواهد و مرد کهن.»
این‌ها حرف‌های رامبد جوان است. تهیه کننده و مجری خندوانه، یکی از پربیننده ترین برنامه های سیما. او که بیشتر از 26 سال است در صداوسیما کار می کند این را هم اضافه می کند:« هنوز نفهمیدم چه چیزهای قابل پخش در تلویزیون هستن و چه چیزهایی نیستن. شک ندارم بقیه همکارانم هم نمی‌دونن و شک ندارم مسئولین محترم پخش هم نمی‌دونن و شک ندارم مدیران شبکه‌ها هم نمی‌دونن و قطعا شک ندارم رییس محترم سازمان هم نمی‌دونن.»
سانسور و ممیزی البته که در تلویزیون چیز جدیدی نیست و همواره بوده و هست و خواهد بود. همه از سانسورهای سلیقه ای خبر دارند. حرف رامبد جوان هم حرفی تکراری است اما حاوی دو نکته مهم است که قبلا کمتر گفته شده، لااقل از طرف کسی که ربع قرن در تلویزیون برنامه سازی کرده.
رامبد جوان می گوید قوانین سانسور در تلویزیون سیال است، هر چیزی ممکن است امروز اجازه پخش داشته باشد اما فردا نه! این حرف ساده و کوتاه، کوهی از معنی است. یعنی تلویزیون ضمن سلیقه ای بودن، قانون خاصی هم ندارد و یک جورایی درباره ممیزی هر کی به هر کی است که اگر نبود قوانین ممیزی اش یک شبه تغییر نمی کرد و هر کسی و هر مدیر پخشی هرجایی دلش می خواست حذف و حتی اضافه نمی کرد.
نکته دوم و مهم تر حرف رامبد که در محاق مانده همان جایی است که می گوید حتی رییس سازمان صداوسیما هم نمی داند چه چیزهایی قابل پخش هست و چه چیزهایی قابل پخش نیست.این را باید کجای دلمان بگذاریم؟نمی دانم.
توجه کنید! این حرف را یک فرد عادی نمی زند. گوینده این حرف رامبد جوان است که به قول خودش 26 سال -البته در گیجی- مشغول کار است.
خارج از دو نکته بیان شده در حرف های رامبد جوان و بر اساس گفته های خودش می توانیم او را به عنوان پوست کلفت ترین مجری و تهیه کننده هم بدانیم که تاکنون توانسته نزدیک به 800 برنامه خندوانه را بسازد و در برابر مسوولین محترم پخش دوام آورد؛ البته با همان گیجی که ذکرش رفت!
