بیانات مقام معظم رهبری در حرم رضوی به مناسبت سال جدید حاوی نکات مهم و عمیقی است که در چند سرفصل به برخی از آنها اشاره می شود:
۱. اولین نکته اینکه مخاطب اصلی در این پیام همچون بیانیه گام دوم، مردم و به خصوص جوانان هستند. به نظر میرسد رهبر معظم انقلاب، از عملکرد مسئولان و دستگاههای اجرایی در مسائل مختلف از جمله مشکلات جامعه و تحقق آرمانهای انقلاب اسلامی رضایت چندانی ندارند. چه اینکه حفظ اعتماد مردم و تحقق آرمانهای انقلاب، نیازمند مدیریت انقلابی و باورمند به آرمانهای انقلاب است.
متاسفانه آنچه در چند سال اخیر مشاهده کردیم عملکرد منفعلانه مدیریت واداده غربگرا است که مشکلات عدیده ای را برای مردم و کشور به وجود آورده است. از این رو اگرچه دولت و دستگاه های اجرایی نقش تعیین کننده ای در تحقق شعار سال دارند، اما رهبر حکیم انقلاب مخاطب اصلی پیام خود را مردم قرار داده اند.
۲. درحالی که مردم مخاطب اصلی پیامهای اخیر رهبرانقلاب هستند، میتوان انتظار داشت که آنها به حدی از بلوغ رسیده باشند که پس از پنج سال دلایل و ریشه اصلی مشکلات را تشخیص داده و کمکاری و انفعال مسئولان و توجیه و فرافکنی های آنان را با شعارهای خلاف واقع نپذیرند؛ بدیهی است این یک هشدار جدی برای دولت و دستگاه های اجرایی به شمار می آید.
۳. نام گذاری سال ۱۳۹۸ از سوی مقام معظم رهبری به سال «رونق تولید» در حقیقت تأکید بر جهت دادن سیاستهای اقتصادی به سوی اقتصاد مقاومتی، حمایت از تولید ملی و در کل تقویت اقتصاد درون زا است.بدیهی است مردم، مسئولان و تولیدکنندگان مولفه های اصلی تحقق شعار امسال هستند.
بررسی علل نارسایی تولید و نظارت قاطع و جدی با عوامل بازدارنده همچون فساد مالی و برخورد با متخلفان و اقداماتی همچون غیر سودزا کردن فعالیتهای واسطه گری از جمله روشهایی هستند که می توانند اقتصاد کشور را به سمت رونق سوق دهند. همچنین برای ایجاد رونق در تولید لازم است تا تقاضا برای تولید داخل افزایش یابد، لذا مردم نقشی حیاتی در تحقق شعار امسال
دارند .۴. تاکید بر ایجاد روابط با کشورهای مختلف بدون اعتماد و دنباله روی از آنها فراز دیگری از سخنان رهبر معظم انقلاب بود. این در حالی است که لیبرالهای وطنی همواره گرایش شدیدی به تجویز نظامات و استانداردهای غربی برای کشور داشته و دارند. اصرار دولتی ها برای تصویب قانون استعماری FATF یکی از این موارد است .
در حالی که یکی از ریشههای بحرانهای اقتصادی را باید در همین رویکرد منفعلانه جست و جو کرد چرا که گرفتار شدن در شاخصهای بینالمللی، نتیجه ای جز گیر کردن در دور باطل عقبماندگی در پی نخواهد داشت. بدیهی است برای خروج از این وضعیت که حاصل رویکرد نئولیبرالی جریان غربگرادر کشور است بایستی شاخصهایی متناسب با کشورمان ملاک عمل و ارزیابی قرار گیرد.
۵. نکته دیگر؛ هشدار رهبری در خصوص تقی زاده های جدید است که به دنبال بزک کردن غرب و ترویج سبک زندگی غربی در کشور هستند. ایشان فرمودند: «آنهایی که پشت سر سند ۲۰۳۰ یعنی برگرداندن سبک زندگی اسلامی به زندگی غربی میایستند، همان تقیزادههای امروز هستند»
حال این سوال به میان می آید که آیا رئیس جمهور و برخی مقامات دولتی که پیش از این بر اجرای این سند تاکید کرده و گفته بودند از ۲۰۳۰ دست بر نمیداریم و اجرای آن را تا آخر دولت دوازدهم پیگیری می کنیم؛ از مواضع خود برگشته اند؟ اگر این سخنان را در کنار اخبار گوشه و کنار کشور از اجرای مخفیانه این سند بگذاریم در مییابیم که جریان غرب گرا همچنان بر مواضع گذشته خود باقی مانده است.
سخن آخر
امروز جمهوری اسلامی ایران برای عبور از موانع و مشکلات پیش رو و تحقق شعار سال؛ بیشاز هر زمان دیگری به مدیریت کارآمد، جهادی و انقلابی نیاز دارد؛ مدیرانی در تراز انقلاب اسلامی که دستورکار خود را فقرزدایی، خدمترسانی، بهبود اقتصاد و مبارزه با فساد بدانند و در این راه تنها به شعار اکتفا نکنند.
رسیدن به این هدف مهم مستلزم زدودن افکار لیبرالی از اندیشهها و پاک سازی نگرشهای انفعالی و ضدتولید بدنه مدیریتی کشور و پرورش مدیران انقلابی است که معتقد به تواناییها و استعدادهای داخلی باشند.
حال باید نشست و نظارهگر بود که آیا مسئولان نظام و در رأس آنها دولت و مجلس میتوانند در برآوردن انتظارات رهبر معظم انقلاب حداقل گام اول را بردارند یا خیر.
محمد عبدالهی