اگر بخواهیم فناوری بلاک چین را تعریف کنیم، باید بگوییم که بلاک چین نوع جدید و خاصی از شبکه اینترنتی است که در آن اطلاعات مختلف به صورت بلوکهای هم شکل طبقه بندی میشوند. اگر واضحتر بخواهیم تفاوت اصلی و عمده این نوع خاص از شبکه بهم پیوسته را با شبکه اینترنت عادی عنوان کنیم، باید به نحوه ذخیره سازی اطلاعات اشاره کرد. این بدان معناست که اطلاعات رد و بدل شده در شبکه اینترنت عادی به صورت متمرکز در یک سرور اصلی ذخیره میشوند که توسط هکرها و نهادهای ذیربط قابل دسترسی و ردیابی هستند این در حالیست که اطلاعات منتقل شده در شبکه بلاک چین امکان دسترسی، نفوذ و ردیابی را به هیچ نهاد و یا فرد حقیقی و حقوقی نمیدهند.
در واقع به زبان ساده میتوان این چنین بیان کرد که بلاکچین یک پایگاه توزیع داده مبتنی بر اجتماع میلیونها نقطه اشتراک است که به صورت هم زمان دادههایی در آن ثبت و اصلاح میشود که میتوان با بهرهگیری از این پلتفرم باز، آزاد و در عین حال پیچیده، به تبادلات مالی، علمی و اطلاعاتی پرداخت که از مهمترین فناوریهای مبتنی بر پلتفرم بلاک چین میتوان به ارزهای دیجیتال رمزنگاری شده همچون بیت کوین و نظامهای مالی و بانکی اشاره کرد.
البته بلاک چین در صنایع مختلف کاربردهای فراوان و متعددی دارد که حالا بر اساس تازهترین گزارشی که آژانس بینالمللی انرژیهای پایدار و تجدید پذیر منتشر کرده است میتوان دریافت که این فناوری نوین قابلیت بکارگیری در این صنعت را نیز دارد و قادر است به توسعه و بهبود زیرساختهای مربوط به آن کمک بسزایی کند.
در این گزارش که در مجله فوربس آمده است، همچنین عنوان شده است که بلاک چین در تسریع و شتاب بخشیدن به رشد زیرساختهای مربوط به انرژیهای تجدید پذیر و صنعت برق حاصل از آن قادر خواهد بود کمک بسزایی کند و در کشورهای مختلفی به صورت ابزارهای نوآورانه گوناگونی مورد استفاده قرار گیرد.
این گزارش که تحت عنوان "نوآوری برای آینده انرژیهای پایدار " منتشر شده است، به تبیین ۳۰ مورد از نوآوریهای اساسی و کلیدی و ۱۱ راه حل که در چشمانداز انرژیهای تجدید پذیر متنوع (VRE) پرداخته است و کارشناسان و تحلیلگران فعال در این حوزه نیز برآورد کردهاند که بلاک چین قابلیت ایجاد تغییر و تحولات عظیمی را در این صنعت خواهد داشت و به طور کلی میتوان گفت که میتواند در حفاظت از محیط زیست ، جلوگیری از انتشار گازهای آلاینده و سمی به جو زمین و همچنین کاهش روند گرمایش زمین نقش آفرینی کند.
عدنان امین، مدیر کل این آژانس بینالمللی در این خصوص خاطرنشان کرده است که در راستای رسیدن به اهداف توافق نامه پاریس در جهت کاهش آلودگی و گرمایش زمین، تمامی کشورها موظف خواهند بود که به توسعه زیرساختهای مربوط به انرژیهای تجدید پذیر اقدام کرده و تا سال ۲۰۵۰ میلادی، سهم انرژیهای پایدار از کل ظرفیت تولید برق در جهان را به ۸۵ درصد برسانند.