سال‌های متوالی است که کودکان قبل از سنین مدرسه تحت‌کنترل و غربالگری قرار می‌گیرند تا از نظر مسائل مختلفی مورد بررسی قرار گیرند. یکی از این مسائل، انحراف چشم است که اگر در همان سنین پایین تشخیص داده شود، راحت‌تر درمان می‌شود اما اگر سن بالاتر رود، به سختی حالت چشم تغییر می‌کند و چه‌بسا به مشکلی ماندگار برای فرد تبدیل شود که تا آخر عمر هم ممکن است ادامه داشته باشد. اما مشکل انحراف چشم به همین‌جا ختم نمی‌شود بلکه می‌تواند علامت بیماری جدی‌تری هم داشته باشد. برخی تومورهای مغزی تظاهرات چشمی دارند که با بررسی بعضی انحراف‌های چشمی قابل‌تشخیص هستند.
درواقع، بیماری‌های مغزی و تظاهرات چشمی مساله بسیار مهمی است. یکی از تظاهرات شایع در تومورهای مغزی، گرفتاری چشم‌ها و اعصاب آن است. این تومورها خیلی وقت‌ها به صورت انحراف چشم تظاهر می‌کنند یا گاهی هم به دلیل گرفتاری عصب چشم، بیمار ممکن است از نظر دید دچار مشکل شود.
البته همیشه این‌گونه نیست که دید مرکزی بیمار دچار مشکل شود بلکه گاهی تومورهای مختلف مغزی با گرفتاری میدان دید ظاهر می‌شود و خود را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، بیمار ممکن است در مشاهده سمت راست یا سمت چپ میدان بینایی خود دچار مشکل شود یا در هر چشم، فرد نتواند سمت خارجی را مشاهده کند یا اینکه فرد به دلیل درگیری اعصاب حرکتی چشم دچار دوبینی شود.
حدود دودرصد افراد جامعه مبتلا به انحرافات چشم هستند که دراین تعداد هم به دلیل غربالگری کودکان در سنین پایین، شانس تشخیص این قبیل بیماری‌های چشمی بالاست و معمولا در همان سال‌های اولیه زندگی شناسایی می‌شوند.
انحرافات چشمی در بعضی موارد مشخص هستند و چشم‌های کودک به اصطلاح کاملا چپ می‌شود و حتما باید مورد بررسی قرار گیرند و علت آن مشخص شود که قابل‌درمان است. اما گاهی انحراف‌چشمی بسیار کم است و قابل‌توجه نبوده و به راحتی قابل‌تشخیص نیست. در این صورت، کودکان را حتما باید از نظر چشمی بررسی کرد. طبق استاندارد، خانواده باید بین 6 ماه تا یک‌سالگی کودک خود را نزد چشم‌پزشک ببرند تا از سلامت چشم او مطمئن شوند. بین سه تا چهار سالگی هم باید چشم کودک از نظر انحراف چشمی مورد معاینه قرار گیرد. با این کار، گروه‌های مشکوک غربالگری و برای درمان به پزشکان معالج ارجاع داده می‌شوند.
