صف بستن دولت‌های اروپایی برای خط‌لوله گاز ترکیش‌استریم

به تازگی شرکت‌هایی از ایتالیا، صربستان، مجارستان و بلغارستان، تمایل خود برای خرید گاز روسیه از طریق خط‌ لوله ترکیش‌استریم را اعلام کرده‌اند که این، سایه سنگینی بر آینده رشد ال‌ان‌جی آمریکا انداخته است.

هر چند بروکسل توانست در سال ۲۰۱۴ روسیه را مجبور کند، خط‌ لوله سوز استریم را کنسل کند، اما گاز روسیه راه خود را به جنوب اروپا پیدا کرده است؛ رئیس‌جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین اعلام کرد که کرملین در نظر دارد شبه‌جزیره ایتالیا را به خط‌لوله ترکیش‌استریم وصل کند.  

رئیس‌جمهور روسیه در کنفرانس خبری خود با نخست‌وزیر ایتالیا، ژوزفه کنته، گفت: ما همه احتمالات را در نظر می‌گیریم، می‌توان ایتالیا را از مسیرهای مختلفی به ترکیش‌استریم متصل کرد. این می‌تواند از مسیر بلغارستان صورت بگیرد و سپس تا صربستان و مجارستان ادامه پیدا کرده و از یونان هم عبور کند. همچنین همکاری‌هایی برای افزایش حجم در عرضه آینده گاز از طریق نورد استریم ۲ صورت گرفته است.

پس از کنسل شدن پروژه سوز استریم به علت مسائل سیاسی، پروژه خط‌لوله انتقال گاز روسیه به ترکیه آغاز شد. این پروژه شامل ۲ خط‌لوله است که ظرفیت سالانه کل آن ۳۱.۵ میلیارد متر مکعب است. خط‌لوله اول با ظرفیت ۱۵.۷۵ میلیارد متر مکعب، هیدروکربن‌های روسیه را مستقیما به ترکیه تحویل خواهد داد و خط‌لوله دوم قرار است گاز روسیه را به کشورهای اروپایی برساند.

در سال ۲۰۱۸ صوفیه از تمایل خود به اتصال به ترکیش‌استریم خبر داد. به علاوه رییس‌جمهور بلغارستان، رومن رادف، در ماه می ۲۰۱۸، پیشنهاد داد خط‌لوله مستقیمی از روسیه به بلغارستان احداث شود.

پیش از این و در مارچ ۲۰۱۸، روسیه و صربستان طرحی را برای ساخت خط‌لوله گاز در این کشور منطقه بالکان، احیا کردند.

در سپتامبر ۲۰۱۸، نخست‌وزیر مجارستان، وکتور اوربان، به روسیه آمد تا در مورد احتمال امتداد خط‌لوله ترکیش‌استریم به مجارستان مذاکره کند؛ به این ترتیب افزایش عرضه هیدروکربن روسیه به کشورهای اروپایی، با نقشه واشنگتن برای تبدیل اروپا به یک خریدار بزرگ گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) آمریکا هم‌خوانی ندارد.

در جولای ۲۰۱۸ رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ از رهبران اروپتا خواست تا پایانه‌های ال‌ان‌جی در اروپا را افزایش دهند تا این سوخت آمریکایی را بیشتر وارد کنند. اما مسئله اینجا است که حتی ترمینال‌های موجود کمتر از ربع ظرفیت خود بارگیری می‌کنند.

از سوی دیگر، با تصمیم چین برای متوقف کردن خرید ال‌ان‌جی آمریکا، برنامه آمریکا برای افزایش شدید تولید ال‌ان‌جی زیر سوال رفته و ممکن است با وجود کاهش تقاضا، این همه تلاش دیگر آن‌قدرها سودآور نباشد. واشنگتن در نظر دارد که تا پایان ۲۰۱۹ تولید ال‌ ان‌ جی خود را سه برابر کند و آن را از ۳.۶ میلیارد فیت مکعب در روز به ۹.۶ میلیارد فیت مکعب در روز (حدود ۹۹ میلیارد متر مکعب در سال) برساند. حالا با این وضعیت، چشم‌انداز شکوفایی صادرات انرژی آمریکا به نظر متزلزل می‌آید.