فریدون شهبازیان این بار با همکاری محمد اصفهانی ارکستر ملی ایران را با نام «حدیث سرفرازی» در تالار وحدت به روی صحنه برد. محمد اصفهانی که جزو خوانندگان گزیده کار به حساب می‌آید، امسال تیتراژ پایانی دو سریال تلویزیونی «رهایم نکن» و «دلدادگان» را خواند؛ دو اثری که بار‌ها در فضای مجازی بازنشر و دانلود شد.
با توجه به اجرای ارکستر ملی بعد از ۲۱ سال، گفتگویی را با وی ترتیب دادیم که البته به موضوعاتی چون محتوای تیتراژها، اهمیت موسیقی سنتی و پاپ و فعالیت های اصفهانی بعد از صفر گذری زده ایم که در ادامه می‌توانید آن را بخوانید.
آقای اصفهانی؛ از انتخاب قطعات کنسرت ارکستر ملی بگویید. بسیاری از این قطعات متعلق به نخستین آلبوم شماست چه شد که آنها را برای کنسرت اخیرتان انتخاب کردید؟
این کنسرت، رپرتواری داشت که شامل قطعاتی بود که در نخستین آلبوم من با نام «گلچین» در سال ۱۳۷۶ منتشر شد. در طول این ۲۱ سال همیشه دوست داشتم روزی این قطعات اجرا شود و به روی صحنه بیاید تا مردم بتوانند به طور زنده آنها را ببینند و بشنوند. خوشبختانه این آرزو پس از چندین سال محقق شد.
چرا انتظارتان ۲۱ سال طول کشید؟ چه چیزی مانع شده بود که تا الان این قطعات را روی صحنه نبرید؟
باید براى اجرای این قطعات، مناسبت خوبی پیدا می‌شد. خدا را شکر در اجرای اخیر ارکستر ملی امکانش فراهم شد. دلیل وقفه ۲۱ ساله این بود که آثار این چنینی به یک متولی احتیاج دارند. باید یک متولی این قطعات را به رهبر ارکستر برساند، آن رهبر ارکستر و دستیارانش آنها را تنظیم مجدد کرده و با آهنگساز‌ها هماهنگ کنند. همچنین باید برای تمام ساز‌های ارکستر آکورد و در صورت لزوم خط ملودی نوشته شود تا با تنظیمی مختص به ارکستر مورد نظر به روی صحنه رود. دلیل طی شدن این فرایند این است که آن چه که عملا اجرا می‌شود، با چیزی که ضبط شده تاحدى متفاوت است. چنین فرصتی تا الان پیدا نشده بود چرا که اجرای این قطعات این مقدمات را داشت. وقتى بنیاد رودکی پیشنهاد همکارى با ارکستر ملی به رهبرى آقاى شهبازیان را به بنده ارائه داد، من نیز فرصت را مناسب دیده و پیشنهاد کردم که قطعات نخستین آلبومم نیز اجرا شود. البته اجرای کنسرت‌های پاپ من هم، باعث عقب افتادن هر چه بیشتر این نوع اجرا‌ها بوده است.
یکی از قطعاتی که در «حدیث سرفرازی» اجرا شد، قطعه «معصومیت از دست رفته» تیتراژ سریال خاطره انگیر معصومیت از دست رفته بود. این قطعه چگونه برای این اجرا انتخاب شد؟
من حین اجرای کنسرت به مردم اعلام کردم که این رپرتوار شامل قطعاتی برای امام حسین (ع) و یاران ایشان و قطعاتی درباره امیر المومنین (ع) است. انتخاب قطعاتی در وصف امام علی (ع) به این دلیل بود که خیلی‌ها معتقدند فاجعه‌ی کربلا به این دلیل رقم خورد که سپاهیان دشمن با پدر امام حسین (ع) مشکل داشتند. سریال معصومیت از دست رفته هم پیرامون وجهه حضرت علی (ع) و دوستى‌ها و دشمنى‌ها نسبت به ابعاد این شخصیت عظیم بود و خوشبختانه کارگردانی خوب آقای میرباقری و موسیقی خوب استاد شهبازیان، باعث شد که این قطعه شنیده شود. به همین دلیل هم در اجرای اخیر قرار گرفت.
همکاری تان با فریدون شهبازیان و ارکستر ملی ادامه پیدا می‌کند؟
ما پیش از این هم همکاری داشته ایم. بار‌ها با استاد شهبازیان تبادل نظر کردیم از خیلی از جهات و به لحاظ همخوانی سلیقه‌ها خیالم راحت بوده است. اگر کاری خروجی خوبی داشته باشد، هر خواننده‌ای از آن استقبال می‌کند، چون جذاب است. البته اگر در آینده همکارى هایى شکل بگیرند بهتر است رپرتوارها جدید باشند؛ چراکه تکراری شدن اجرا‌ها بازخورد خوبی نخواهد داشت.
همکاری با استاد شهبازیان چگونه است؟
همکاری با ایشان خوب است و همچنان نکته هاى جدیدی براى من به ارمغان مى آورد.
از اجرای کنسرت همراه با ارکستر ملی راضی بودید؟
من نباید در این باره چیزی بگویم، چراکه قضاوت با مخاطب است. من روی استیج بودم و سعی خودم را کردم که اجرای خوبی داشته باشم، امیدوارم حضار راضی باشند.
وارد موضوع دیگری شویم؛ بسیاری از اساتید معتقدند که موسیقی پاپ مسیر غلطی را طی می‌کند. حتی می‌گویند که این سبک از موسیقی ضربه مهلکی به بدنه موسیقی ایرانی می‌زند. شما نظرتان دراین باره چیست؟
همان طور که مثلا از سال ۵۵ تا الان موسیقی اصیل ایرانی خیلی تغییرات کرده است، موسیقی پاپ هم از زمانی که ما شروع به کار کردیم و حتی دوستانی که قبل از ما شروع کردند تا الان تفاوت‌های فراوانی کرده است. این تغییرات متوقف نمی‌شوند و قابل پیش بینی هم نیستند. قطعا این جا مقوله شعر در بحث محتوای کار‌ها اهمیت دارد. اگر شعر خوب و مناسب احوالات مردم و شرایط زمانه باشد، تمامی کار‌ها قابل ستایش و تحسین هستند و من بحث تقابل و مهلک بودن را اعتقاد ندارم.
آیا ارتباطی میان این دو سبک موسیقی وجود دارد؟
موسیقی پاپ ایرانی قطعاً از موسیقی اصیل ایرانی نشأت می گیرد. قطعاً جذابیت هاى متناسب با یک روح ایرانى مخاطبان این اقلیم را به سمت یک قطعه موسیقی جذب می‌کند. هر چقدر که این خاطره انگیزی‌ها و زیبایى هاى ایرانى پسند بیشتر باشند، نفوذ موسیقی در جان، روان و ذهن مخاطب بیشتر است.
شما به تازگی دو تیتراژ برای سریال‌های دلدادگان و رهایم نکن خوانده اید و هر دو قطعه (به ویژه قطعه‌ای که برای سریال ماه رمضان بود) شنیده شدند. از همکاری تان با این دو سریال برایمان بگویید.
خدارا شکر می‌کنم که تیتراژ این دو سریال مورد استقبال قرار گرفته است. قطعا این استقبال‌ها من را تشویق می‌کند که کار‌های بعدی را با دقت بیشترى آماده کنم، چون تلویزیون رسانه مهمى است و امیدوارم مخاطبانش هر روز بیشتر شوند. باید به جای ریزش، رویش مخاطب داشته باشیم.
برای خواندن تیتراژ‌های تلویزیونی، چقدر به محتوای فیلم‌ها توجه می‌کنید؟
محتوا تعیین کننده است، اما مثلاً بررسى محتواى یک سریال ۶۰ قسمتی، مثل دلدادگان بسیار زمان بر است. خیلی از این سریال‌ها در زمانی که ما تیتراژ را خوانده و میکسش را انجام داده ایم، تازه در حال فیلمبرداری قسمت‌های بعدى است. ما مجبوریم با یکسری المان‌هایی که در دست داریم، کلیات داستان را بررسى کنیم و سپس به کارگردان و عوامل آن اثر اعتماد کنیم. من در سریال ماه رمضانی رهایم نکن، چون آقاى محمد مهدی عسگر پور را می‌شناختم، با اعتماد به وی قطعه‌ای را خواندم. این اتفاق برای سریال دلدادگان و آقاى منوچهر هادی هم رخ داد.
پس از پایان ماه صفر، چه برنامه‌هایی را مد نظر دارید؟
آخرین برنامه ام که تمام هم نمی‌شود، آلبوم است. خودم هم زودتر می‌خواهم از این کابوس انتشارش رهایی پیدا کنم. (می خندد) قطعا بعد از آن برنامه کنسرت با رپرتوار جدید را خواهم داشت.
کلام پایانی؟
امیدوارم مردم ما موفق باشند؛ امیدوارم همه را شاد ببینم و مسئولان در این شرایط دشوار از فرصت اجبارى پیش آمده استفاده کرده اشکالات خود را بر طرف کنند. ما با پشتکار و فهم درست از مشکلات قطعا به روز‌های خوب مى رسیم، به شرطی که درد‌ها را بپذیریم و سپس سراغ درمان برویم. حال مردم که بهتر باشد ما اهالى موسیقى هم بهتر می‌خوانیم و مى نوازیم و مى سازیم.
