به گزارش مهر، آثار کمدی در تمام نقاط جهان مورد استقبال مخاطبان قرار میگیرند. کاریکاتور، فیلمها و نمایشهای کمدی و اشعار و ادبیات طنز به راحتی با اقشار مختلف اجتماعی ارتباط برقرار میکنند. البته سطح کیفی طنز و کمدی ایجاد شده است میزان برقراری این ارتباط را تعیین میکند.

در تئاتر ایران آثار کمدی متعددی تولید و اجرا می‌شوند که هر کدام در جذب مخاطب و نظر کارشناسان و صاحب‌نظران تئاتری اقبال متفاوتی دارند. اما اکثر نمایش‌های کمدی تولید شده در سال‌های اخیر، آثاری بودند که بیشتر بر کمدی کلامی استوار بوده‌اند تا کمدی موقعیت.

به همین خاطر است که اکثر بازیگرانی که در اینگونه از نمایش‌ها به ایفای نقش می‌پردازند، کمتر از فیزیک خود برای بیان یک لحظه یا موقعیت طنز استفاده می‌کنند و اگر این کار را هم انجام می‌دهند از خلاقیت تهی است و تنها به ارائه برخی حرکات سطحی و سخیف منجر می‌شود.

همین نقصان باعثمی‌شود که برخی گروه‌های خارجی که به درستی از کمدی موقعیت و خلاقیت‌های فیزیکی استفاده می‌کنند، بتوانند ارتباط بسیار بالایی با مخاطب خود بخصوص در ایران برقرار کنند. این وضعیت در سی‌امین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر و در بخش بین‌الملل این جشنواره ایجاد شده است.

اولین نمایشی که در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر و در بخش بین‌الملل جشنواره به صحنه رفت، نمایش " هتل پارادیزو " از آلمان بود که با کمترین امکانات و با یک دکور ساده، توانست با مخاطبان خود ارتباط برقرار کند. این اثر به لحاظ کیفی سطح قابل قبولی داشت و بازیگران آن با استفاده از ماسک‌هایی بر صورت خود و بدون استفاده از دیالوگ به بهترین شکل ممکن از زبان بدن برای برقراری ارتباط با مخاطبان استفاده کردند.

" ترکیب دو زمان " از کشور فرانسه، اثر دیگری بود که در بخش بین‌الملل جشنواره در سالن اصلی به صحنه رفت و با مخاطبان خود ارتباط برقرار کرد. در این نمایش دو بازیگر که به نوعی دلقک بودند، بر صحنه‌ سالن اصلی با انجام حرکاتی ساده ولی خلاقانه توانستند مخاطبان خود را ۹۰ دقیقه بخندانند.

این دو دلقک با استفاده از کمترین دیالوگ، با زبان بدن خود موقعیت‌های ساده و خلاقانه‌ای را ایفا کردند. اما نکته قابل توجه برای اجرای نمایش " ترکیب دو زمان " این بود که اجرای چنین نمایشی نیازمند سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر نبود زیرا این اثر بیشتر نیازمند فضایی مانند سیرک بود.

" ترکیب دو زمان " بیشتر از آنکه یک اثر نمایشی باشد، یک سیرک بود. البته در این سیرک از حیوانات استفاده نشده بود. اجرای دو دلقک نمایش " ترکیب دو زمان " و برقراری ارتباط با مخاطبان ایرانی یک واقعیت بزرگ را گوشزد می‌کند و آن این است که باید نگاهی دوباره به مقوله کمدی و تولید آثاری در این زمینه داشته باشیم.

از طرف دیگر مدیران و مسئولان و ستاد برگزاری جشنواره نیز باید این نکته را مدنظر قرار دهند که هر اثر خارجی و کمدی نیاز ندارد که در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر اجرا شود. شاید تنها توجیهی که می‌توان برای اجرای " ترکیب دو زمان " در سالن اصی مجموعه تئاتر شهر در نظر گرفت، ظرفیت این سالن تئاتری برای حضور مخاطبان بیشتر است.